Kazimierz Bartoszyński (żołnierz)

Kazimierz Bartoszyński
podpułkownik farmacji podpułkownik farmacji
Data i miejsce urodzenia9 lipca 1888
Radomyśl Wielki
Data i miejsce śmierci1940
Katyń
Przebieg służby
Lata służby19111940
Siły zbrojneWappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Cesarsko-królewska Obrona Krajowa
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier,
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Jednostki37 pułk piechoty Obrony Krajowej
Szpital Garnizonowy w Krakowie,
Szpital Garnizonowy w Tarnowie,
10 Dywizja Piechoty
5 Okręgowe Szefostwo Sanitarne
5 Szpital Okręgowy
Szpital Szkolny Centrum Wyszkolenia Sanitarnego
Stanowiskakierownik apteki
kierownik naukowy apteki
Główne wojny i bitwyI wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Kazimierz Bartoszyński[1] (ur. 9 lipca 1888 w Radomyślu Wielkim, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podpułkownik magister farmacji Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Władysława i Bronisławy z Masłowskich[2]. Był bratem Władysława (1891–1940), podpułkownika lekarza Wojska Polskiego, także zamordowanego przez NKWD)[3].

Ukończył szkołę powszechną w rodzinnym mieście, następnie uczęszczał do Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Absolwent Wydziału Farmacji Uniwersytetu Jagiellońskiego (1910), z tytułem magistra farmacji. W październiku 1911 wcielony do armii austriackiej, służył w 37 pułku piechoty Obrony Krajowej (Landwera), w kwietniu 1913 przeniesiony do rezerwy w stopniu podporucznika. Został mianowany urzędnikiem medykamentów C. K. Obrony Krajowej z dniem 1 grudnia 1912 z przydziałem do 37 pułku piechoty[4]

Po wybuchu I wojny światowej w 1914 powtórnie wcielony, pełnił funkcję aptekarza w twierdzy Cotton w Dalmacji, a w latach 1916–1918 był aptekarzem w Szpitalu Garnizonowym w Krakowie. Został mianowany akcesistą medykamentowym w rezerwie z dniem 1 grudnia 1912[5][6]. Równolegle w C. K. Armii był mianowany akcesistą medykamentowym w rezerwie z dniem 1 sierpnia 1914, a około 1917/1918 awansowany na aptekarza wojskowego we rezerwie i do 1918 był przydzielony do Szpitala Garnizonowego Nr 15 w Krakowie (przydział tam posiadał także jego brat Władysław, służący jako oficer lekarz)[7][8]. W 1917 awansowany do stopnia porucznika

Od 1918 aptekarz w Szpitalu Garnizonowym w Krakowie (do końca 1920), następnie przeniesiony na takie samo stanowisko do Tarnowa. Latem 1920 pełnił funkcję aptekarza w kompanii sanitarnej 10 Dywizji Piechoty. Od kwietnia 1921 roku był referentem zaopatrzenia w 5 Okręgowym Szefostwie Sanitarnym w Krakowie[9]. 31 marca 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 5. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa aptekarzy[10]. 6 lipca 1929 roku został przeniesiony do 5 Szpitala Okręgowego w Krakowie na stanowisko kierownika apteki[11]. Z dniem 15 czerwca 1934 roku został przeniesiony z Szefostwa Sanitarnego Okręgu Korpusu Nr I do Szpitala Szkolnego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie na stanowisko kierownika naukowego apteki[12]. 27 czerwca 1935 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych[13]. Na stanowisku kierownika naukowego apteki pozostawał do 1939 roku[14].

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 015/2 z 1940 i liście PCK (AM) 277.

Decyzją Ministra Obrony Narodowej w listopadzie 2007 r. pośmiertnie awansowany został na stopień pułkownika (nr listy 96).

Był żonaty z Zofią Bartik, z którą miał córkę Marię oraz synów Bogusława i Andrzeja[2].

Jego grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera CC, rząd wsch.).

Grób symboliczny na Cmentarzu Rakowickim

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

Jego nazwisko figuruje na tablicach pamiątkowych w katedrze polowej WP w Warszawie, w Muzeum Katyńskim w Cytadeli Warszawskiej oraz na Ścianie Katyńskiej przy bazylice pw. św. Mateusza w Mielcu poświęconej Synom Ziemi Mieleckiej zamordowanym na wschodzie[17].

Na terenie ówczesnego Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Radomyślu Wielkim 13 kwietnia 2010 roku posadzono „Dąb Pamięci” i odsłonięto tablicę poświęconą płk. Kazimierzowi Bartoszyńskiemu[18].

Zobacz też

Przypisy

  1. W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Kasimir Bartoszyński”.
  2. a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 22.
  3. Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 4. [dostęp 2020-12-20].
  4. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1913. Wiedeń: 1913, s. 514.
  5. Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: 1916, s. 249.
  6. Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918, s. 617.
  7. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 1485.
  8. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1848.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 720, 748.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 171.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 208.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 172.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 70.
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 492.
  15. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  16. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1914. Wiedeń: 1914, s. 450.
  17. Mielecka Ściana Katyńska - historia wyjątkowego miejsca, hej.mielec.pl [dostęp 2021-03-06] (pol.).
  18. DĄB PAMIĘCI, Stowarzyszenie Nasze Miasto Radomyśl Wielki, 3 maja 2018 [dostęp 2021-03-06] (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Bartoszyński Kazimierz.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób symboliczny na Cmentarzu Rakowickim
Med. Austria 1912-1913.JPG
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon