Kazimierz Bobowski (historyk)

Kazimierz Bobowski (ur. 1939) – polski historyk, specjalizujący się w historii prawa i administracji, historii średniowiecznej, integracji europejskiej, naukach pomocniczych historii, średniowieczu Śląska.

Życiorys

Jest absolwentem i przez wiele lat był pracownikiem naukowym Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Stopień profesora uzyskał w 1992. Wykładał również na Wydziale Administracyjno-Prawnym Akademii Polonijnej w Częstochowie, gdzie pełnił funkcję dziekana oraz kierownika Katedry Historii Prawa i Administracji. Obecnie wykłada na trzech uczelniach: Instytucie Turystyki i Rekreacji Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu, Wydziale Pedagogiki Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Legnicy oraz na Uniwersytecie Zielonogórskim w Instytucie Historii, gdzie jest kierownikiem Zakładu Nauk Pomocniczych^[2]. Prowadzi badania związane z naukami pomocniczymi historii ze szczególnym uwzględnieniem dyplomatyki i paleografii, dziejami zakonu cystersów w średniowieczu, historii Pomorza Zachodniego i Rugii. Jest członkiem Oberlausitzische Gesellschaft w Görlitz, Polskiego Towarzystwa Historycznego oraz członkiem Komisji Nauk Pomocniczych Historii i Edytorstwa przy Komitecie Nauk Historycznych PAN.

Publikacje

• Dokumenty i kancelarie książęce na Pomorzu Zachodnim do końca XII w, Wrocław 1988.
• Dawne pieczęcie na Pomorzu Zachodnim , Szczecin 1989.
• Skryptorium dokumentów klasztoru cystersów w Dargunie do końca XIII w, Wrocław 1991.
• Ewolucja pisma neogotyckiego na Śląsku od początku XVI do połowy XX wieku, Wrocław-Warszawa 1992.

Przypisy