Kazimierz Bryniarski
| Data urodzenia | 11 października 1934 |
|---|---|
| Data śmierci | 27 kwietnia 2011 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 178 cm |
| Pozycja | napastnik |
| Odznaczenia | |
 | |
Kazimierz Bryniarski (ur. 11 października 1934 w Nowym Targu, zm. 27 kwietnia 2011 w Krynicy-Zdroju) – polski hokeista, olimpijczyk, trener hokejowy.
Kariera
Grał na pozycji środkowego napastnika. Przez cała karierę występował w Podhalu Nowy Targ (1947-1967). Zdobywca mistrzostwa Polski w 1966 oraz tytułu króla strzelców w 1958 i 1961. W polskiej lidze zagrał w 217 meczach strzelając 237 bramek. W reprezentacji Polski wystąpił 44 razy, zdobywając 8 goli. Uczestniczył w olimpiadzie w Cortina d’Ampezzo 1956 oraz pięciu turniejach o mistrzostwo świata - 1955, 1957, 1958, 1959, 1961. Przez trzy lata grał z wybitym obojczykiem (w razie potrzeby sam go nastawiał).
Po zakończeniu kariery zawodniczej ukończył kurs trenerski w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie
W latach 1967-1970 trener Podhala z którym zdobył mistrzostwo Polski w 1969 roku, następnie trener KTH Krynica (1971-1976 i 1979) oraz Stali Sanok (1976-1979, od października 1976 pełnił funkcję trenera zespołu juniorskiego Stali i koordynatora grup młodzieżowych[1], a od listopada w trakcie sezonu 1976/1977 zastąpił Tadeusza Bujara)[2].
Po zakończeniu kariery był sędzią funkcyjnym.
W 2004 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w działalności na rzecz rozwoju sportu[3].
Przypisy
- ↑ Marian Struś. Kazimierz Bryniarski szkoli młodych hokeistów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 20 (65) z 1-15 listopada 1976. Sanocka Fabryka Autobusów. [zarchiwizowane z adresu 2018-07-23].
- ↑ K. Bryniarski trenerem I drużyny hokejowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 23 (68) z 1-15 grudnia 1976. Sanocka Fabryka Autobusów. [zarchiwizowane z adresu 2018-06-21].
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 30, poz. 536
Bibliografia
- Andrzej Godny i Stefan Leśniowski (2007). 75 lat „Szarotek”. ISBN 978-83-89122-15-5
- Marian Struś. Kazimierz Bryniarski szkoli młodych hokeistów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 20 (65) z 1-15 listopada 1976. Sanocka Fabryka Autobusów. [zarchiwizowane z adresu 2018-07-23].
Linki zewnętrzne
- Polski Komitet Olimpijski: Kazimierz Bryniarski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)].
- Kazimierz Bryniarski Biography and Olympic Results, Sports-Reference.com [dostęp 2011-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-26] (ang.).
- Odszedł hokeista dżentelmen
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy | |
| Trener |
|
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
.svg)
The Canadian Red Ensign, the national flag of Canada from 1957 to 1965. (see: the Canadian Red Ensign on the Register of Arms, Flags and Badges)