Kazimierz Chrabelski
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie | architekt, urbanista |
Kazimierz Chrabelski (ur. 1921, zm. 23 stycznia 2001[1][2]) – polski architekt, urbanista, projektant parków, odznaczony Brązową Odznaką SARP[2].
Życiorys
Kazimierz Chrabelski uczestniczył w kampanii wrześniowej. W 1939 dostał się do niewoli, z której uciekł w październiku wydostając się ze szpitala dla jeńców. Następnie pracował do 1942 w Wydziale Plantacji Zarządu Miasta Warszawy i wraz z żoną działał w AK. Od 1943 z żoną i synem przebywał w majątku SGGW w Skierniewicach. Po zakończonej II wojny światowej, rodzina zamieszkała w Rzgowie, a Chrabelscy pracowali jako nauczyciele w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi. W latach 60. XX w. przygotowywał wraz żoną wstępną koncepcję Ogrodu Botanicznego w Łodzi[1], założenia i projekt wstępny adaptacji i rozbudowy parku im. Mickiewicza w Łodzi[3], projekt planu zagospodarowania przestrzennego dla Łodzi. Ponadto na koncie ma liczne projekty parków w Łodzi oraz na osiedlach górniczych w okolicach Katowic[1]. Był autorem cennika drzew oraz kompleksowego programu ochrony środowiska dla aglomeracji łódzkiej. W 1976 przeszedł na emeryturę, podczas której prowadził zajęcia z architektury na Politechnice Łódzkiej[1].
Kazimierz Chrabelski był członkiem oddziału łódzkiego Stowarzyszenia Architektów Polskich oraz Towarzystwa Urbanistów Polskich[2].
Życie prywatne
Kazimierz Chrabelski miał 4 braci: Stanisława Chrabelskiego – architekta, Klemensa Chrabelskiego – śpiewaka operowego oraz Jana Chrabelskiego – rolnika. Rodzina Chrabelskich mieszkała w Rzgowie przy ul. Tuszyńskiej 6[1].
Był 2-krotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Irena, którą poznał podczas studiów i z którą miał syna – Tomasza (ur. 1943). Chrabelski zajmował się amatorsko malarstwem[1].
Został pochowany na cmentarzu w Skierniewicach[1].
Realizacje
Jest autorem projektów obiektów takich jak m.in.:
- park w Żelazowej Woli (współautor)[1],
- Park Miejski w Tomaszowie Mazowieckim[2];
- Park Staromiejski w Łodzi (1951-1953)[2];
- Park im. Gen. M. Zaruskiego w Łodzi (1954);
- stadion sportowy w Rzgowie (1956, zaprojektowany społecznie)[1];
- Park im. gen. J. Dąbrowskiego w Łodzi (1960);
- Park Szarych Szeregów w Łodzi (1961-1964);
- Park Miejski w Brzezinach (1964, wraz z J. Majerskim)[4].
Konkursy
- na projekt zagospodarowania przestrzennego terenu centrum Włocławka (1971, wyróżnienie III stopnia, współautorzy: Eugeniusz Kasprzak, Janusz Klimecki, Aleksander Śliwiński);
- na ogród botaniczny w Pawłowicach (1977, wyróżnienie, współautor: Mirosław Wiśniewski);
- na rozwiązanie urbanistyczne węzła komunikacyjnego centrum zachodniej dzielnicy mieszkaniowej we Wrocławiu (1984, I nagroda, wraz z zespołem)[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Ryszard Poradowski, Oaza przy Tuszyńskiej, „Gazeta Rzgowska” (3 (26)), marzec 2012, ISSN 2081-8106.
- ↑ a b c d e f In memoriam – Pamięci Architektów Polskich – Kazimierz Chrabelski, inmemoriam.architektsarp.pl [dostęp 2022-04-25].
- ↑ Marek Czapelski, Architektura polskiego socrealizmu w Zachęcie: Pierwszy Ogólnopolski Pokaz Projektów Architektury (1951) i Pierwsza Powszechna Wystawa Architektury Polski Ludowej (1953), Warszawa 2016, ISBN 978-83-64714-31-3, OCLC 953981611 [dostęp 2022-04-25].
- ↑ Izabela Durecka, Parki jako element struktury przestrzennej miast Łódzkiego Obszaru Metropolitalnego, docplayer.pl, Łódź 2017 [dostęp 2022-04-25].