Kazimierz Duch
.jpg) | |
 podpułkownik dyplomowany piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 4 marca 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 listopada 1954 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca batalionu piechoty |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  _BAR.svg){kind=small}   | |
| Data i miejsce urodzenia | 4 marca 1890 |
|---|---|
| Data śmierci | 23 listopada 1954 |
| Poseł na Sejm III i IV kadencji, Senator V kadencji (II RP) | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
Kazimierz Duch (ur. 4 marca 1890 w Grębowie, zm. 23 listopada 1954 w Krakowie) – polski działacz niepodległościowy, doktor nauk prawnych, poseł, senator, podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 4 marca 1890 w Grębowie, w rodzinie Grzegorza i Józefy z Małeckich. Był starszym bratem Bronisława (1891–1919) i Mieczysława (1894–1948)[1].
Podczas I wojny światowej służył w 20 Galicyjskim pułku piechoty walcząc na froncie rosyjskim, gdzie dostał się do niewoli, a po ucieczce z niej, na froncie włoskim nad Piawą. Należał do konspiracyjnej organizacji „Wolność”[2]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1918 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[3].
W Wojsku Polskim służył od listopada 1918 do października 1926 roku, m.in. podczas wojny na froncie ukraińskim w 1919 roku i w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku, jako dowódca 6 kompanii, a potem II batalionu 1 pułku Strzelców Podhalańskich.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 121. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W latach 1921–1923 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Z dniem 1 października 1923 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, przydzielony został do Biura Szefa Administracji Armii. 31 marca 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 51. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. Z dniem 15 listopada 1924 roku został przeniesiony do 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy” na stanowisko dowódcy II batalionu[6][7].
Z dniem 31 stycznia 1927 roku został przeniesiony ze składu osobowego szefa Administracji Armii w stan nieczynny na okres sześciu miesięcy[8]. Z dniem 31 lipca 1927 roku został mu przedłużony okres pozostawania w stanie nieczynnym o kolejnych sześć miesięcy z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów piechoty[9]. Okres pozostawania w stanie nieczynnym był jeszcze trzy razy przedłużany[10][11][12]. Z dniem 31 marca 1929 roku został przeniesiony do rezerwy w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 1,51 lokatą w korpusie oficerów piechoty[13].
Od listopada 1926 roku do grudnia 1927 roku starosta sądecki, do października 1929 wicewojewoda krakowski, od 1930 roku posłem na Sejm RP. W latach 1931–1933 wiceprezydent miasta Krakowa w czasie kadencji Władysława Beliny-Prażmowskiego, później wiceminister opieki społecznej, od 1938 roku senator Senatu RP wybrany w województwie krakowskim. W 1939 roku został mianowany podpułkownikiem[14].
Członek zarządu Związku Miast Polskich w 1932 roku[15].
Podczas okupacji brał czynny udział w tajnym nauczaniu. Po zakończeniu II wojny światowej pracował na Politechnice Krakowskiej. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera XXXVI-23-14)[16].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[17]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)[18]
- Krzyż Walecznych[19]
- Krzyż Zasługi Wojskowej III klasy (Austro-Węgry, 1918)[20]
- Srebrny Medal Waleczności 1 klasy (Austro-Węgry, 1915)[21][20]
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)[21]
Orderu Virtuti Militari, otrzymanego w 1920 zrzekł się na rzecz brata, ppor. Bronisława Ducha, który w 1919 roku zginął pod Magierowem.
Przypisy
- ↑ Giza 1998 ↓, s. 69.
- ↑ Giza 1998 ↓, s. 69-70.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 243.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 39.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 169.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 107 z 10 października 1924 roku, s. 594.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 174, 348.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1927 roku, s. 20.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 225.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 27.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 376.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 31.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 111.
- ↑ Giza 1998 ↓, s. 70.
- ↑ Samorząd Miejski : organ Związku Miast Polskich 1932 z. 8, s. 475.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2020-07-16].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za zasługi na polu pracy narodowej i obywatelskiej”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 174.
- ↑ a b Andrzej Krzysztof Kunert (red.): Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik Biograficzny. T. 1 (A–D). Warszawa: Wyd. Sejmowe, 1998, s. 430.
- ↑ a b Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 510.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Jerzy Giza. Bohaterowie organizacji „Wolność” i ich późniejsze losy. „Almanach Sądecki”. 2 (23), 1998. Nowy Sącz: Stowarzyszenie Civitas Christiana. ISSN 1232-5910.
- Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Kazimierz Duch. [dostęp 2012-06-24].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
Autor: Brak, Licencja: CC0
Kazimierz Duch - wiceprezydent Krakowa
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).