Kazimierz Eysymont
 Korab Eysymonttów | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | ok. 1640 |
| Data śmierci | |
| Ojciec | Krzysztof vel. Bazyli Eysimont |
| Żona | Helena Dybowska h. Nałęcz |
| Dzieci | Jan |
Kazimierz Jan Eysymontt herbu Korab (ur. ok. 1640, zm. po 8 VI 1711) – podczaszy orszański, uczestnik poselstwa do Moskwy.
Sprawowane urzędy
Życiorys
Urodził się w jako syn Krzysztofa Eysymontta[1]zapewne w okolicy Wielkie Eysymonty, jak wynika z praw dziedzicznych jego brata Aleksandra, komornika brzeskiego[2].
W styczniu 1686 roku jest członkiem delegacji na rozmowy pokojowe z Moskwą[3], gdzie jest tytułowany podczaszym orszańskim.
Istnieje relacja z tych rozmów, gdzie jest zapisane pod datą 21 II 1686 roku co następuje:
(…) Tenże diak po tytułach: Dworianie jecho korolewskoho swieliczestwa Iwana wielkim hospodarom bijet czołom i od siebie dajut podarki. Onże sam czytał rejestr, a tu strzelcy, najmniejszą sztukę srebrną, w ostatku skrzydło jakiegoś dawnego ptaka z główką przyprawioną od j.p. Ejśmonta Kazimierza, podczaszego orszańskiego carom ofiarowane, a przez diaka z rejestru pticą ogłoszone, we dwóch nieśli w bok mimo carów ich mościów. (...)[4]
W roku 1695 przewodniczy sądowi grodzkiemu orszańskiemu, z tytułem podczaszego, jako zastępca Marcina Kryszpina Kirszensztejna, podczaszego litewskiego i starosty orszańskiego ("podstarości orszański od Wielmożnego Jego Miłości pana Marcina Kriszpina Kierszejsztejna"), do którego z racji urzędu należało sprawowanie sądów w tym powiecie[5].
W latach 90. XVII stulecia od króla Jana III Sobieskiego otrzymał nadania na Bucharowo i Dywlin, w województwie wołyńskim[6].
Zmarł w 1711 roku.
Przypisy
- ↑ S. Uruski, Rodzina Polska, T. III, W. 1904-1931, s. 394-395, K. Niesiecki, Herbarz Polski (wyd. J.N. Bobrowicz), T. IV, Lipsk 1839-1846, s. 10-11
- ↑ . Boniecki wspomina o Iwanowcach – wsi opodal okolicy szlacheckiej Wielkie Eysymonty. Zob. A. Boniecki, Herbarz Polski, T. V, s. 238
- ↑ Członkiem delegacji był Jan Potocki, pułkownik JKM, kasztelanic kamieniecki, możliwe że Kazimierz Ejsmont, należał właśnie do osób mu towarzyszących. W Volumina Legum wspomina się niewymienionego z imienia Ejsmonta, robiącego zaciągi do Złotej chorągwi Potockiego.
- ↑ Źródła do dziejów, t. II, Wilno 1844, s. 48.
- ↑ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-Западной Руси. Т. 2. Вильна 1867, s. 88
- ↑ Postanowienie Deputacji wywodowej Wołyńskiej nr 5018 z dn. 15 grudnia 1841 roku
Media użyte na tej stronie
Herb Korab - 1797
Autor: Ludwik Olczyk, Licencja: CC BY-SA 3.0
Zdjęcie wykonane z materiałów archiwalnych Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie.