Kazimierz Ferdynand Wojakowski
 podpułkownik saperów | |
| Data i miejsce urodzenia | 4 marca 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 lutego 1986 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 2 Pułk Piechoty |
| Stanowiska | oficer sztabu |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
   _4r_BAR.svg){kind=small} _BAR.svg){kind=small}        | |
Kazimierz Ferdynand Andrzej Wojakowski (ur. 4 marca 1895 w Huciskach, zm. 17 lutego 1986 w Middlesex) – podpułkownik saperów Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari. W 1959 został awansowany do stopnia pułkownika saperów[1].
Życiorys
Urodził się 4 marca 1895 w Huciskach jako syn urzędnika kolejowego Władysława Wojakowskiego i Kornelii z domu Baczyńskiej-Pukrzysz[2][3]. Uczył się w szkole powszechnej w Makowie Podhalańskim, następnie kształcił się do 1912 w c. k. Gimnazjum w Mielcu[4] (gdzie osiadła jego rodzina), do 1913 w gimnazjum w Krakowie, do 1914 w c. k. I Gimnazjum w Jarosławiu, gdzie w tym roku ukończył VII klasę[5][6][3]. Był członkiem Stałej Drużyny Sokolej w Mielcu[3]. Kierował sekcją w gminie szkolnej jarosławskiego gimnazjum[7]. Przed 1914 miał podjąć studia[3].
Po wybuchu I wojny światowej został żołnierzem Legionów Polskich w sierpniu 1914, przydzielony do 2 pułku piechoty w składzie II Brygady, gdzie służył w 14 kompanii IV batalionu, a od grudnia 1914 służył w oddziale oddziału karabinów maszynowych[3]. Brał udział w kampanii swojego pułku, mianowany sekcyjnym, następnie w połowie grudnia 1915 plutonowym[3]. Od grudnia 1916 studiował w pionierach Technicznej Akademii Wojskowej w Homburgu, został absolwentów szkolenia przeciwgazowe w Wiedniu i kursu minerów w Mrudern[3]. Był żołnierzem Polskiego Korpusu Posiłkowego, po którego rozwiązaniu został wcielony do c. i k. armii i skierowany do działań na froncie włoskim, serbskim[3]. Został awansowany do stopnia podporucznika 15 sierpnia 1918[3]. Od 17 sierpnia do 15 września 1918 służył w batalionie zapasowym saperów w Przemyślu, a od 31 października 1918 w 24 kompanii saperów[3].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej uczestnicząc w obronie Przemyśla i obronie Lwowa[3]. Służył w 3 Dywizji Piechoty Legionów, w I batalionie saperów 9 Dywizji Piechoty, IV batalionie saperów, w Dowództwie Saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych[3]. W wojnie polsko-bolszewickiej wykazywał się odważnymi czynami[3]. Został awansowany do stopni kapitana inżynierii i saperów ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8][9][10]. W latach 20. był oficerem 1 pułku saperów, w tym czasie w 1923 odkomenderowany na studia na Politechnice Lwowskiej)[11][12], w 1928 był oficerem Zarządu Fortecznego Dęblin[13]. Ukończył studia na Politechnice Lwowskiej[3]. Został awansowany do stopni majora inżynierii i saperów ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932[14]. W 1932 był oficerem 4 batalionu saperów w Przemyślu[15]. W latach 30. służył jako oficer sztabu dowództwa 3 Grupy Saperów do 1939[3][16]. Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej był dowódcą saperów dywizyjnych 26 Dywizji Piechoty oraz dowódcą 26 batalionu saperów[3][17]. Później został oficerem Polskich Sił Zbrojnych.
Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. W 1959 został awansowany do stopnia pułkownika saperów[1]. Był powoływany przez Prezydenta RP na uchodźstwie na członka Kapituły Krzyża Orderu Wojennego Virtuti Militari 7 marca 1960[18], 7 marca 1964[19]. Był członkiem Rady Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji od 9 września 1963 do 1966 z ramienia Niezależnego Ruchu Społecznego. Zmarł 17 lutego 1986 w Middlesex[20][21]. Pochowany na cmentarzu Gunnersbury[22].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 8196[3]
- Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931)[23][3]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1961)[24]
- Krzyż Walecznych (pięciokrotnie)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi (przed 1939)[16]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[3]
- Medal za Długoletnią Służbę[3]
- Gwiazda Przemyśla[3]
- Odznaka Honorowa „Orlęta”[3]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[25][3]
- Srebrny Medal Waleczności (dwukrotnie, Austro-Węgry)[3]
Przypisy
- ↑ a b Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 11, Nr 4 z 30 czerwca 1969.
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2017-04-07].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Wojakowski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-07)].
- ↑ Pamiętnik I. Zjazdu Koleżeńskiego : 1914–1934 : w 20-lecie matury gimnazjalnej w Mielcu, dnia 17 czerwca 1934. Kraków: 1935, s. 17.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Jarosławiu za rok szkolny 1914. Jarosław: 1914, s. 58.
- ↑ Księga pamiątkowa poświęcona zjazdowi jubileuszowemu z okazji 50-lecia istnienia Gimnazjum I. w Jarosławiu 1884–1934. Jarosław: 1934, s. 150.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Jarosławiu za rok szkolny 1914. Jarosław: 1914, s. 32.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 908.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 830.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 595.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 874.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 798.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 584.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 250.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 752.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 244, 547.
- ↑ 26 Batalion Saperów. bohaterowie1939.pl. [dostęp 2017-04-07].
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 marca 1960r. o powołaniu członków Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 4, Nr 1 z 25 maja 1960.
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 marca 1964r. o powołaniu członków Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 11, Nr 3 z 17 lipca 1965.
- ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 51, s. 60, Czerwiec 1986. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Kazimierz Ferdynand Wojakowski. ancestry.co.uk. [dostęp 2017-04-07].
- ↑ Polish Graves in North, West & South London cemeteries and churches [dostęp 2022-09-27].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 17, Nr 4 z 15 września 1961. „za zasługi położone w pracy w polskich organizacjach wojskowych”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Orzełek legionowy
Baretka: Złoty Medal za Długoletnią Służbę
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka honorowa "Orląt Lwowskich"
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).