Kazimierz Gostyński

Błogosławiony
Kazimierz
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1884
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 maja 1942
KL Dachau

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

13 czerwca 1999
Warszawa
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

12 czerwca

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Kazimierz Witold Gostyński (ur. 8 kwietnia 1884 w Warszawie, zm. 6 maja 1942 w KL Dachau) – błogosławiony Kościoła katolickiego, polski duchowny katolicki, pedagog, opiekun harcerstwa, założyciel III Liceum Ogólnokształcącego im. Unii Lubelskiej w Lublinie, II Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Hetmana Zamoyskiego w Lublinie, męczennik za wiarę.

Życiorys

Młodość i studia

Urodził się w rodzinie Władysława i Natalii z Bietkowskich[1]. Jego ojciec walczył w powstaniu styczniowym, był założycielem Politechniki Warszawskiej i znanym przemysłowcem. W 1904 r. ukończył szkołę średnią Ronthalera w Warszawie. W latach 1904–1905 studiował na wydziale prawnym Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Po przeprowadzeniu się do Lublina, ukończył tamtejsze seminarium duchowne, a 14 czerwca 1908 r. przyjął święcenia kapłańskie i podjął dalsze studia na wydziale teologii moralnej uniwersytetu w Innsbrucku (1912).

Działalność w Lublinie

W 1912 r. został mianowany rektorem kościoła św. Piotra i pełnił obowiązki prefekta Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie (do 1914 r.). W 1915 r. utworzył Gimnazjum Męskie im. Hetmana Jana Zamoyskiego. Powołał Zrzeszenie Nauczycieli, wykładał też w Diecezjalnym Seminarium Duchownym.

W 1922 r. otrzymał godność szambelana papieskiego od papieża Piusa XI, a w 1925 r. został mianowany kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej Lubelskiej.

Od 1933 r., z nominacji biskupa Fulmana kierował najpierw jako wicedyrektor, a następnie dyrektor Gimnazjum biskupim, a od 1935 r. został rektorem kościoła Matki Bożej Zwycięskiej.

Jego działalność społeczna i pedagogiczna przyniosła społeczności lokalnej powstanie drużyny harcerskiej i orkiestry. Wspierał Towarzystwo Przyjaciół Uczącej się Młodzieży i niosąc pomoc ubogim uczniom ufundował stypendium dla maturzystów. W 1918 r. gościł wizytatora apostolskiego Achillesa Rattiego, późniejszego papieża Piusa XI. Dzięki staraniom ks. Gostyńskiego szkoła Zamoyskiego uzyskała status gimnazjum państwowego.

Okupacja i niewola

Po wybuchu II wojny światowej prowadził działalność patriotyczną między innymi odprawiając mszę św. za Ojczyznę z okazji Święta Niepodległości. 11 stycznia 1940 r. został aresztowany i uwięziony w ciężkim więzieniu na Zamku Lubelskim.

Śmierć

Po półrocznym pobycie w więzieniu przewieziono ks. Kazimierza do niemieckiego obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, a następnie do Dachau. Poddany torturom i zmuszany do nadludzkiego wysiłku fizycznego, jako niezdolny do pracy został przez Niemców zamordowany w komorze gazowej w tzw. transporcie inwalidów.

Beatyfikacja

13 czerwca 1999 r. papież Jan Paweł II beatyfikował ks. Gostyńskiego jako męczennika za wiarę w grupie 108 błogosławionych męczenników ofiar II wojny światowej.

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 91–92. [dostęp 2021-07-20].
  2. ↑ M.P. z 1929 r. nr 94, poz. 224 „za zasługi przy organizacji szkolnictwa średniego ogólno - kształcącego”.

Linki zewnętrzne