Kazimierz Grabowski (marszałek)

Kazimierz Grabowski

Oksza
Rodzina

Grabowscy

Data urodzenia

ok. 1774

Data śmierci

1842

Ojciec

Stanisław August Poniatowski (oficjalnie Jan Jerzy Grabowski)

Matka

Elżbieta Szydłowska

Żona

Ludwika Kurnatowska
Monika Sobolewska

Dzieci

Zuzanna Anna Grabowska
Maksymilian Grabowski
Mateusz Alfred Edward Grabowski
Kazimierz Maurycy Grabowski
Gustaw Jan Grabowski

Kazimierz Grabowski (ur. ok. 1774, zm. 1842) – marszałek wołkowyski, tłumacz, najprawdopodobniej nieślubny syn króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego i jego kochanki Elżbiety Grabowskiej, oficjalnie uchodzący za syna generała lejtnanta wojsk koronnych Jana Jerzego Grabowskiego, komandor maltański[1].

Życiorys

Kazimierz Grabowski otrzymał zapewne imię po bracie swojego biologicznego ojca, podkomorzym nadwornym koronnym Kazimierzu Poniatowskim[2]. Wychowywany był w wierze katolickiej[3]. 29 grudnia 1793 w Wielkanocy[4] ożenił się z pochodzącą z kalwińskiego rodu Ludwiką Kurnatowską, córką Aleksandra Kurnatowskiego i Ludwiki z Bronikowskich[5]. Z tego małżeństwa pochodziła urodzona w 1794 córka Zuzanna Anna, zmarła w niemowlęctwie i pochowana 27 września 1794 w Wielkanocy. Pierwsza żona Kazimierza zmarła 25 grudnia 1795[3]. Drugą żoną Grabowskiego została w 1797 Monika Sobolewska, córka kasztelana warszawskiego Macieja Sobolewskiego i ciotki Kazimierza, Ewy Szydłowskiej[6]. Z małżeństwa Kazimierza i Sobolewskiej pochodziło czworo dzieci:

W latach 1798–1808 Kazimierz Grabowski sprawował urząd marszałka wołkowyskiego[3][6]. W 1810 wraz z braćmi Michałem i Stanisławem oraz siostrą Izabelą ufundował nagrobek swojej matki Elżbiety[7]. We wrześniu 1812 Kazimierz został mianowany delegatem powiatów brzeskiego, kobryńskiego i prużańskiego w ramach przygotowywanej przez cesarza Francuzów Napoleona Bonaparte kampanii rosyjskiej[8].

Kazimierz Grabowski większość swojego życia spędził na Litwie, gdzie zajmował się tłumaczeniem dzieł angielskich pisarzy na język polski[9]. W 1817 przetłumaczył na język polski powieść Olivera Goldsmitha Czuły człowiek. W 1819 w swojej majętności w Podorosku przyjmował polskiego dramaturga Juliana Ursyna Niemcewicza[10]. W tym samym roku Kazimierz został mianowany marszałkiem guberni grodzieńskiej. Funkcję tę pełnił do 1825[11]. 20 stycznia 1829 zmarła druga żona Kazimierza, Monika z Sobolewskich Grabowska. 13 lutego 1833 w sądzie w Wołkowysku Kazimierz zapisał majątek Izabelin wraz z przylegającymi do niego wsiami i folwarkami swojemu synowi Maksymilianowi[12].

Przypisy

  1. ↑ Спісы маршалкаў шляхты Гарадзенскай губерні ў ХІХ ст. (паводле Люцыяна Шчукі), w:ГЕРОЛЬД LITHERLAND № 3–4 (3). Горадня, 2001. Год І, s. 110.
  2. ↑ K. Zienkowska, Stanisław August Poniatowski, Wrocław 2004, s. 272.
  3. ↑ a b c S. Konarski, Szlachta kalwińska w Polsce, Warszawa 1936, s. 97.
  4. ↑ W akcie ślubu występuje pod imieniem Michał. Zob. S. Konarski, Szlachta kalwińska w Polsce, Warszawa 1936, s. 97.
  5. ↑ S. Konarski, Szlachta kalwińska w Polsce, Warszawa 1936, s. 165.
  6. ↑ a b A. Boniecki, Herbarz polski. T. 7: Grabowscy - Hulkiewiczowie, Warszawa 1904, s. 11.
  7. ↑ K. W. Wójcicki, Cmentarz Powązkowski pod Warszawą. T. 3, Warszawa 1858, s. 4.
  8. ↑ D. Nawrot, Litwa i Napoleon w 1812 roku, Katowice 2008, s. 407.
  9. ↑ L. Dembowski, Moje wspomnienia. Tom 1, Petersburg 1898, s. 217.
  10. ↑ J. U. Niemcewicz, Juljana Ursyna Niemcewicza podróże historyczne po ziemiach polskich od 1811 do 1828 roku, Petersburg 1859, s. 301.
  11. ↑ L. Szczuka, Marszałkowie szlachty gubernji grodzieńskiej, Wilno 1924, s. 424.
  12. ↑ Fateeva G.A.: Historia gminy Izabelin. [dostęp 2014-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-20)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie