Kazimierz Imieliński

Kazimierz Mikołaj Imieliński
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1929
Dąbrowa Górnicza

Data śmierci

16 lipca 2010

Przyczyna śmierci

choroba serca[1]

Zawód, zajęcie

lekarz

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Kazimierz Mikołaj Imieliński (ur. 6 grudnia 1929 w Dąbrowie Górniczej, zm. 16 lipca 2010) – polski lekarz seksuolog, seksuolog kliniczny, profesor nauk medycznych, wieloletni kierownik Zakładu Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, założyciel Polskiej Akademii Medycyny, Akademii Wiedzy Seksualnej.

Życie i działalność

W czasie okupacji hitlerowskiej Kazimierz Imieliński uczęszczał do szkoły powszechnej, do 14 roku życia pracował przymusowo jako pomocnik ślusarza. W 1949 ukończył Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Waleriana Łukasińskiego w Dąbrowie Górniczej.

W 1954 r. uzyskał dyplom lekarski na Akademii Medycznej w Krakowie. W 1963 komisja powołana przez Studium Doskonalenia Kadr Lekarskich w Warszawie nadała Imielińskiemu po raz pierwszy w Polsce tytuł specjalisty seksuologa, w 1971 przeprowadził pierwszy przewód habilitacyjny z seksuologii (w Akademii Medycznej w Krakowie)[2]. W 1973 Kazimierz Imieliński zorganizował pierwszą w kraju akademicką placówkę seksuologiczną – Zakład Seksuologii w Akademii Medycznej w Krakowie, a w 1981 r. Zakład Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich warszawskiego Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego (dziś CMKP – Zakład Psychosomatyki, Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich).

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z 20 października 2003 "w uznaniu wybitnych zasług dla rozwoju medycyny, za osiągnięcia w pracy naukowej, za działalność publiczną i społeczną" został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski[3], który mu wręczono 29 stycznia 2004[4]. Wcześniej, 9 września 1997, odznaczony był Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą tego samego orderu "w uznaniu wybitnych zasług w działalności na rzecz Towarzystwa Rozwoju Rodziny, za osiągnięcia w pracy naukowej, badawczej i zawodowej"[5].

Posiadał 56 doktoratów honoris causa[6], nadanych przez uczelnie z 24 państw, na czterech kontynentach. Był honorowym profesorem 18 zagranicznych uniwersytetów[6], posiadał 96 krzyży, orderów i medali nadanych mu w 26 państwach – m.in. w 1996 roku z rąk prezydenta Grecji Constantine Stefanopulosa otrzymał Medal Hipokratesa za stworzenie nowego kierunku – medycyny uniwersalistycznej (łączy ona różne metody medyczne pochodzące z Zachodu z tradycyjnymi sposobami leczenia ze Wschodu).

Za swoje wyjątkowe zasługi Kazimierz Imieliński był trzykrotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla[7].

Był żonaty, miał dwóch synów, również lekarzy.

Publikacje

  • Życie seksualne – Psychohigiena Warszawa 1965, Państwowy Zakład Wydaw. Lekarskich
  • Zboczenie płciowe Warszawa 1970, PZWL
  • Zaburzenia psychoseksualne Warszawa 1971, PZWL
  • Erotyzm, Warszawa 1970, PWN
  • Życie intymne człowieka – Psychofizjologia Warszawa 1974, PZWL
  • Miłość i seks 1980, Instytut Wydawniczy CRZZ
  • Człowiek i seks Warszawa 1985, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych
  • Zarys seksuologii i seksiatrii[8] Warszawa 1986, PZWL, ISBN 83-200-1047-0
  • Medycyna i seks «Historia i współczesność» Warszawa 1987, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych ISBN 83-202-0606-3-5
  • Kobieta i seks 1989
  • Seksuologia – Mitologia, Historia, Kultura Warszawa 1989, PWN, ISBN 83-01-07894-4
  • Seksiatria, tom I: Psychofizjologia seksualna; tom II: Patologia seksualna Warszawa 1990, PWN
  • Sekrety Seksu Warszawa 1990, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, ISBN 83-202-0802-5
  • Manowce seksu – prostytucja Łódź 1990, Wyd. Res Polonia, ISBN 83-85063-07-2
  • Drogi i bezdroża seksu 1990
  • Intymne niedyskrecje Łódź 1991, Wyd. Res Polonia
  • Medycyna seksualna (II tomy) cz. 1 Mitologia i historia; cz. 2 Patologia i profilaktyka Warszawa 1992, Wyd. Polczek

Publikacje zbiorowe i wspólne

  • Seksuologia kliniczna (red. z Tadeuszem Bilikiewiczem) Warszawa 1974, PZWL
  • Seksuologia społeczna – wybrane zagadnienia, wyd. I: Warszawa 1974, PWN; wyd. II rozszerzone pod tyt. Seksuologia społeczna. Zagadnienia psychospołeczne, Warszawa 1977, PWN, wyd. III: Warszawa 1984, PWN, ISBN 83-01-04875-1
  • Seksuologia kulturowa wyd I: Warszawa 1980, Państwowe Wydawnictwo Naukowe; wyd. II: Warszawa 1984, PWN, ISBN 83-01-01802-X (autorzy rozdziałów: Kazimierz Imieliński, Igor S. Kon, Anna Zadrożyńska, Marian Filar, Leszek Lernell, Mikołaj Kozakiewicz)
  • Seksuologia biologiczna Warszawa 1985, Państwowe Wydawnictwo Naukowe
  • Seksuologia – Zarys encyklopedyczny Warszawa 1985, PWN, ISBN 83-01-04824-7
  • Przekleństwo Androgyne. Transseksualizm: mity i rzeczywistość (ze Stanisławem Dulko) Warszawa 1988, PWN, ISBN 83-01-07821-9
  • Apokalipsa płci 1989, Wydawnictwo Glob
  • Seksuolodzy – od muzyki do chirurgii (z Christianem Imielińskim) Warszawa 1997, Wyd. Polska Akademia Wiedzy Seksuologicznej

Przypisy

  1. ↑ Zmarł prof. Kazimierz Imieliński – ojciec polskiej seksuologii. Wiadomości, 2010-07-17. [dostęp 2011-02-21].
  2. ↑ Imieliński K. (1990), Seksiatria. Psychofizjologia seksualna, Warszawa: PWN
  3. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 października 2003 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2004 r. nr 8, poz. 125).
  4. ↑ Odznaczenia w Pałacu Prezydenckim. prezydent.pl, 2004-01-29. [dostęp 2011-12-05].
  5. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 września 1997 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1997 r. nr 84, poz. 845).
  6. ↑ a b Polska Agencja Prasowa, Kraj – Zmarł wybitny seksuolog prof. Kazimierz Imieliński, 17. lipiec 2010. [dostęp 2010-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].
  7. ↑ Zmarł prof. Kazimierz Imieliński. insilesia.pl, 19-07-2010. [dostęp 2010-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-22)].
  8. ↑ Przetłumaczono na język rosyjski jako Имелинский К.: Сексология и сексопатология. М.: Медицина, 1986. (ros.).

Linki zewnętrzne