Kazimierz Kłósak
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1911 Żółkiew | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 czerwca 1982 Kraków | |
| Profesor ATK | ||
| Okres sprawowania | 1954–1976 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
Kazimierz Kłósak (ur. 1 stycznia 1911 w Żółkwi, zm. 1 czerwca 1982 w Krakowie)[1] – polski filozof, neoscholastyk, przedstawiciel tomizmu lowańskiego, profesor Akademii Teologii Katolickiej, prezes Polskiego Towarzystwa Teologicznego (1957–1958).
Życiorys
Studia filozoficzno-teologiczne ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskując w 1934 doktorat na podstawie rozprawy Tomizm w ujęciu Jakuba Maritaina pisanej pod kierunkiem Konstantego Michalskiego.
W latach 50. był członkiem Komitetu Intelektualistów i Działaczy Katolickich zorganizowanego przez Bolesława Piaseckiego, choć jednocześnie znany był z polemik z koncepcjami materializmu dialektycznego. Analizował różne kierunki tej filozofii, jej stosunek do nauk przyrodniczych, zwłaszcza fizyki i biologii. Wskazywał na implikacje światopoglądowe praw dialektyki, monizmu materalistycznego w kosmologii, np. odnośnie do zagadnienia wieczności wszechświata[2][3].
Wybrane publikacje książkowe
- Materializm dialektyczny. Studia krytyczne, Kraków 1948
- Myśl katolicka wobec teorii samorództwa, Kraków 1948
- W poszukiwaniu Pierwszej Przyczyny, cz. I-II, Warszawa 1955-1957.
- Z zagadnień filozoficznego poznania Boga, t. I, Kraków 1979
- Z teorii i metodologii filozofii przyrody, Poznań 1980
- Próba rozwiązania problemu pochodzenia duszy ludzkiej, "Znak" 13 (1961)
Przypisy
- ↑ Kłósak Kazimierz, Encyklopedia Filozofii Polskiej [dostęp 2021-03-25].
- ↑ Por. Z. Hajduk: Ks. prof. dr hab. Kazimierz Kłósak. Biografia naukowa. W: KUL strona oficjalna [on-line]. [dostęp 2010-10-25].
- ↑ ks. Kazimierz Kłósak na stronie Polskiej Filozofii Chrześcjańskiej XX wieku