Kazimierz Kalicki
 porucznik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 81 Pułk Strzelców Grodzieńskich, |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small} | |
Kazimierz Kalicki (ur. 7 stycznia 1901 w Kazimierzowie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Kazimierz Kalicki był synem Kazimierza i Anieli z domu Kust, urodził się w Kazimierzowie, rejon solecznicki. Po ukończeniu Gimnazjum św. Katarzyny w Petersburgu wcielony do armii rosyjskiej.
Od 1918 służył w I Korpusie Wschodnim. Następnie działał w Polskiej Organizacji Wojskowej w Wilnie.
W 1918, wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego. Został przydzielony do 81 pułku piechoty dosłużył się stopnia plutonowego. Za bohaterstwo w czasie walk z bolszewikami w wojnie polsko-bolszewickiej został odznaczony Virtuti Militari.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku, został zweryfikowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i pozostał w 81 pułku. W 1922 został przeniesiony do rezerwy. Pracował w nadleśnictwie Ordynacji Zamojskich. W 1925 został przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów. Odbył ćwiczenia w Centralnej Szkole Strzelań oraz w 8 pułku piechoty Legionów. Kazimierz Kalicki awansował do stopnia porucznika rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku.
Pracował w nadleśnictwie Józefów w Ordynacji Zamojskiej.
W 1939 roku został zmobilizowany i wcielony do 8 pułku piechoty. W końcu września 1939 roku część wycofujących się zgodnie z rozkazem oddziałów 8 pułku przekroczyła Wieprz, gdzie natknęła się na oddziały sowieckie. Oficerowie zostali przewiezieni do Zamościa, skąd wywiezieni do obozów jenieckich w ZSRR.
Kazimierz Kalicki w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia kapitana[1]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
Przypisy
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 2, s. 110
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, s. 204.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1934, s. 55, 425;
- Ogrody wspomnień - Kazimierz Kalicki [dostęp 2012-06-06]
Media użyte na tej stronie
Naramiennik porucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).