Kazimierz Konstanty Angerman

Kazimierz Konstanty Angerman

Kasimir Angermann

Data i miejsce urodzenia	2 stycznia 1864 Lwów
Data i miejsce śmierci	8 czerwca 1934 Góra Kalwaria
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	sędzia
Małżeństwo	Olga
Dzieci	Kazimierz
Odznaczenia

Kazimierz Konstanty Angerman^[1] (ur. 2 stycznia 1864 we Lwowie, zm. 8 czerwca 1934 w Górze Kalwarii) – polski prawnik, c. k. radca dworu, sędzia Sądu Najwyższego II Rzeczypospolitej

Życiorys

Grób Kazimierza Konstantego Angermana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do c. k. służby sądowniczej. Dosłużył rangi radcy dworu w Sądzie Najwyższym w Wiedniu. W 1914 jako radca C. K. Sądu Krajowego Wyższego extra statum pozostawał w czynnościach przy Generalnej Prokuratorii^[2]. U kresu Austro-Węgier w 1918 był pierwszym prokuratorem c. k. Prokuratorii we Lwowie^[3].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do służby sądowniczej II Rzeczypospolitej. Od kwietnia 1919 był sędzią Izby III (Małopolskiej) Sądu Najwyższego. Po utworzeniu Izby Karnej pełnił funkcję zastępcy prezesa SN.

8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty^[4]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie^[5]. W następnym roku został przeniesiony z rezerwy do pospolitego ruszenia, w tym samym stopniu, starszeństwie i lokatą^[6]. W kwietniu 1929, w związku z ukończeniem 60 lat życia, został zwolniony od powszechnego obowiązku obrony^[7].

Publikował prace naukowe z dziedziny prawa. Wydał m.in. austriacką ustawę o postępowaniu karnym w tłumaczeniu na język polski w 1924 oraz był współtwórcą komentarza do polskiego postępowania karnego z 1930. W 1929 przeszedł w stan spoczynku po 48 latach pracy. W 1934 został notariuszem w Górze Kalwarii, działając w okręgu Sądu Okręgowego w Warszawie.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 108-2-25)^[8].

Jego żoną była Olga z domu de la Renotiere-Kriegsfeld (1874–1935), a ich synem Kazimierz Henryk Angerman (1898–1982, oficer Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie).

Publikacje

• Ustawa o postępowaniu karnem obowiązująca w ziemiach Rzeczypospolitej należących przedtem do b. zaboru austrjackiego z 23 maja 1873 No. 119 Dz. U.P. z wszystkiemi uzupełniającemi ję ustawami tak b. zaboru jak i Rzeczypospolitej Polskiej, z powołaniem orzeczeń Sądu najwyższego w Warszawie, jak i b. Najwyższego trybunału kasacyjnego w Wiedniu (1924)
• Komentarz do Kodeksu postępowania karnego z dnia 19-go marca 1928 r Nr. 33 poz. 313 Dz. U. R. P. wraz z dotyczącemi ustawami i rozporządzeniami (1930, współautorzy: Julian Karol Nowotny, Jan Przeworski)

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.
• Odznaczenie za 10-letnią służbę państwową.

Austro-Węgry

• Krzyż Kawalerski Orderu Franciszka Józefa (1916)^[9].
• Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii (przed 1914)^[2][3].
• Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (przed 1914)^[2][3].
• Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (przed 1914)^[2][3].

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Z żałobnej karty. Ś. p. Kazimierz Angerman. „Przegląd Notarialny”, s. 23, 24, Nr 12 z 1934. 
• Kazimierz Konstanty Angerman. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-03-22].
• Kazimierz Konstanty Angerman – publikacje w bazie WorldCat. worldcat.org. [dostęp 2017-03-22].