Kazimierz Krzyształowicz
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Kazimierz Krzyształowicz (ur. 28 lutego 1876 w Krakowie, zm. 26 października 1955 w Krakowie) – polski pianista i pedagog.
Studia odbył w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie u Bolesława Domaniewskiego oraz Jerzego Lalewicza, a także w Wiedniu, Lipsku i Berlinie, gdzie kształcił się pod kierunkiem m.in. Hugona Riemanna i Ignacego Friedmana. Od 1907 r. prowadził klasę fortepianu w macierzystej uczelni. W wyniku nieporozumień personalnych z władzami Konserwatorium Krzyształowicz powołał do życia oddzielną szkołę muzyczną o uprawnieniach konserwatorium – Szkołę Muzyczną im. Władysława Żeleńskiego, której został dyrektorem. W latach 1950–1954 prowadził klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej.
Wśród jego uczniów znaleźli się m.in. Adam Kaczyński, Stanisława Golachowska, Włodzimierz Ormicki, Władysława Markiewiczówna, Wilhelm Mantel, Zbigniew Jeżewski, Ludwik Stefański, Józefa Palusińska, Franciszek Skołyszewski, Włodzimierz Obidowicz i Adam Kopyciński.
Bibliografia
- Stanisław Dybowski, Słownik pianistów polskich, Warszawa: Wyd. Selene, 2003, s. 326, ISBN 83-910515-5-2, OCLC 830494425.
- Tadeusz Przybylski, Z dziejów nauczania muzyki w Krakowie od średniowiecza do czasów współczesnych, Kraków: „Musica Iagellonica”, 1994, ISBN 83-7099-006-1, OCLC 169875834.
- Leksykon polskich muzyków pedagogów urodzonych po 31 grudnia 1870 roku, red. Katarzyna Janczewska-Sołomko. Oficyna Wydawnicza Impuls 2008. ISBN 978-83-7308-538-1.