Kazimierz Ksawery Starzeński

Kazimierz Ksawery Starzeński
Herb
Lis
Rodzina

Starzeńscy herbu Lis

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1807
Lwów

Data i miejsce śmierci

22 listopada 1877
Góra Ropczycka

Ojciec

Ksawery Starzeński

Matka

Katarzyna Bobronicz-Jaworska

Żona

1. Teofila Pawlikowska
2. Maria Smorągiewicz

Dzieci

z 2. żony:
Edward,
Julia,
Kazimiera,
Karol

Odznaczenia
Kawaler Orderu Leopolda Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Gwelfów (Hanower) Krzyż Wielki na Łańcuchu Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego

Kazimierz Ksawery Piotr Kazimierz Starzeński herbu Lis (ur. 4 marca 1807 we Lwowie, zm. 22 listopada 1877 w Górze Ropczyckiej) – hrabia, ziemianin, wojskowy, c. k. szambelan i c. k. tajny radca, członek Stanów Galicyjskich oraz Izby Panów austriackiej Rady Państwa.

Życiorys

Syn Arthura Pageta i Katarzyny Joanny Gabrielle Starzeńskiej, uznany przez jej męża Ksawerego.

Uczestniczył w powstaniu listopadowym. W trakcie wiosny ludów na Węgrzech walczył przeciwko powstańcom. W 1851 major[1]. W 1866 regimentarz pułku Krakusów wojsk austriackich[1] (wówczas Dywizjon Krakusów „Regimentarza” został wcielony do 1 Galicyjskiego pułku ułanów). Potem pułkownik honorowy.

Był członkiem Stanów Galicyjskich z grona magnatów[1]. Od 18 kwietnia 1861 był członkiem dożywotnim Izby Panów w Rady Państwa[1]. W 1867 był prezesem Rady c. k. powiatu ropczyckiego[1].

Był członkiem rady nadzorczej Kolei im. Karola Ludwika[1]. W 1860 był współtwórcą Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie[2].

27 stycznia 1834 otrzymał godność c. k. szambelana, a 16 grudnia 1864 otrzymał tytuł c. k. tajnego radcy[1][3].

Za zasługi został odznaczony licznymi orderami: austriackimi Orderem Leopolda III klasy z odznaką wojenną (9 maja 1854) i Orderem Żelaznej Korony III klasy z odznaką wojenną (15 stycznia 1850), rosyjskim Orderem św. Stanisława II klasy (4 kwietnia 1851), papieską komandorią Orderu św. Grzegorza Wielkiego, parmeńsko-konstantyńskim Orderem św. Jerzego I klasy (9 grudnia 1853) i hanowerskim Orderem Gwelfów[1].

27 listopada 1877 ożenił się z Marią Smorągiewicz (1830-1903)[1]. Mieli dzieci: Edwarda (ur. 1854), Julię (ur. 1857, żona Mieczysława Deisenberga, a potem Czesława Zapalskiego), Kazimierę (ur. 1858, żona Tytusa Lemera), Karola (ur. 1860)[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Almanach 1908 ↓, s. 898.
  2. ↑ 50-lecie Krakowskiego „Tow. Wzaj. Ubezpieczeń”. Założenie Towarzystwa. „Kurier Kolejowy i Asekuracyjny”. Nr 11 (568), s. 2-3, 1 czerwca 1911. 
  3. ↑ Korespondencya Czasu. „Czas”. Nr 220, s. 1, 23 grudnia 1864. 
  4. ↑ Almanach 1908 ↓, s. 898-899.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ordine imperiale della corona di ferro, austria.png
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.
Justicia - Konstantinischer St. Georgs-Orden.png
Autor: Wissenschaftler-Uni, Licencja: CC BY-SA 4.0
Justicia - Konstantinischer St. Georgs-Orden
VAT Order of Saint Gregory the Great Comm BAR.svg
Baretka: Order Świętego Grzegorza Wielkiego – Komandor – Watykan / Stolica Apostolska.
UK Royal Guelphic Order ribbon.svg
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 4.0
Royal Guelphic Order ribbon bar. Brunswick, Hanover, United Kingdom.
Ord.Leopold.PNG
Imperial Order of Leopold's ribbon - Austria
POL COA Starzeński Hrabia.svg
Autor: Helmets, crowns, mantling: Bastianow, based on works by Tadeusz Gajl, arrangement and other: Avalokitesvara, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb hrabiów Starzeńskich