Kazimierz Ksawery Starzeński

Kazimierz Ksawery Starzeński
Herb
Lis
Rodzina

Starzeńscy herbu Lis

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1807
Lwów

Data i miejsce śmierci

22 listopada 1877
Góra Ropczycka

Ojciec

Ksawery Starzeński

Matka

Katarzyna Bobronicz-Jaworska

Żona

1. Teofila Pawlikowska
2. Maria Smorągiewicz

Dzieci

z 2. żony:
Edward,
Julia,
Kazimiera,
Karol

Odznaczenia
Kawaler Orderu Leopolda Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Gwelfów (Hanower) Krzyż Wielki na Łańcuchu Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego

Kazimierz Ksawery Piotr Kazimierz Starzeński herbu Lis (ur. 4 marca 1807 we Lwowie, zm. 22 listopada 1877 w Górze Ropczyckiej) – hrabia, ziemianin, wojskowy, c. k. szambelan i c. k. tajny radca, członek Stanów Galicyjskich oraz Izby Panów austriackiej Rady Państwa.

Życiorys

Syn Arthura Pageta i Katarzyny Joanny Gabrielle Starzeńskiej, uznany przez jej męża Ksawerego.

Uczestniczył w powstaniu listopadowym. W trakcie wiosny ludów na Węgrzech walczył przeciwko powstańcom. W 1851 major[1]. W 1866 regimentarz pułku Krakusów wojsk austriackich[1] (wówczas Dywizjon Krakusów „Regimentarza” został wcielony do 1 Galicyjskiego pułku ułanów). Potem pułkownik honorowy.

Był członkiem Stanów Galicyjskich z grona magnatów[1]. Od 18 kwietnia 1861 był członkiem dożywotnim Izby Panów w Rady Państwa[1]. W 1867 był prezesem Rady c. k. powiatu ropczyckiego[1].

Był członkiem rady nadzorczej Kolei im. Karola Ludwika[1]. W 1860 był współtwórcą Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie[2].

27 stycznia 1834 otrzymał godność c. k. szambelana, a 16 grudnia 1864 otrzymał tytuł c. k. tajnego radcy[1][3].

Za zasługi został odznaczony licznymi orderami: austriackimi Orderem Leopolda III klasy z odznaką wojenną (9 maja 1854) i Orderem Żelaznej Korony III klasy z odznaką wojenną (15 stycznia 1850), rosyjskim Orderem św. Stanisława II klasy (4 kwietnia 1851), papieską komandorią Orderu św. Grzegorza Wielkiego, parmeńsko-konstantyńskim Orderem św. Jerzego I klasy (9 grudnia 1853) i hanowerskim Orderem Gwelfów[1].

27 listopada 1877 ożenił się z Marią Smorągiewicz (1830-1903)[1]. Mieli dzieci: Edwarda (ur. 1854), Julię (ur. 1857, żona Mieczysława Deisenberga, a potem Czesława Zapalskiego), Kazimierę (ur. 1858, żona Tytusa Lemera), Karola (ur. 1860)[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Almanach 1908 ↓, s. 898.
  2. ↑ 50-lecie Krakowskiego „Tow. Wzaj. Ubezpieczeń”. Założenie Towarzystwa. „Kurier Kolejowy i Asekuracyjny”. Nr 11 (568), s. 2-3, 1 czerwca 1911. 
  3. ↑ Korespondencya Czasu. „Czas”. Nr 220, s. 1, 23 grudnia 1864. 
  4. ↑ Almanach 1908 ↓, s. 898-899.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ordine imperiale della corona di ferro, austria.png
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.
UK Royal Guelphic Order ribbon.svg
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 4.0
Royal Guelphic Order ribbon bar. Brunswick, Hanover, United Kingdom.
Justicia - Konstantinischer St. Georgs-Orden.png
Autor: Wissenschaftler-Uni, Licencja: CC BY-SA 4.0
Justicia - Konstantinischer St. Georgs-Orden
VAT Order of Saint Gregory the Great Comm BAR.svg
Baretka: Order Świętego Grzegorza Wielkiego – Komandor – Watykan / Stolica Apostolska.
Ord.Leopold.PNG
Imperial Order of Leopold's ribbon - Austria
POL COA Starzeński Hrabia.svg
Autor: Helmets, crowns, mantling: Bastianow, based on works by Tadeusz Gajl, arrangement and other: Avalokitesvara, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb hrabiów Starzeńskich