Kazimierz Mach
major piechoty | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | Legiony Polskie, |
Jednostki | |
Stanowiska | dowódca plutonu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Kazimierz Mach[1] (ur. 18 lutego 1886, zm. 9 stycznia 1955 w Penley) – major piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Kazimierz Mach urodził się 18 lutego 1886 roku. W 1914 roku, po wybuchu I wojny światowej, wstąpił do Legionów Polskich. Służył w stopniu sierżanta w 3 kompanii 2 Pułku Piechoty w składzie II Brygady, od 29 października 1914 był dowódcą plutonu, następnie służył w sztabie jednostki. W ramach II Brygady służył także w 3 Pułku Piechoty. Po leczeniu w 1915, mianowany chorążym piechoty 1 grudnia 1915, później awansowany do stopnia podporucznika piechoty 1 listopada 1916. Po kryzysie przysięgowym był w szeregach Polskiego Korpusu Posiłkowego. Uczestniczył w przejściu w trakcie bitwy pod Rarańczą w połowie lutego 1918. Następnie wstąpił do II Korpusu Polskiego w Rosji, w tym brał udział w bitwie pod Kaniowem, oraz do Polskiej Siły Zbrojnej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. 1 października 1920 roku był pomocnikiem attaché wojskowego i morskiego przy Poselstwie Polskim w Waszyngtonie. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 421. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. W 1923 roku był attaché wojskowym przy Poselstwie Polskim w Waszyngtonie. Z dniem 15 marca 1924 roku ze stanowiska attaché wojskowego został przydzielony do Biura Szefa Administracji Armii[3]. Pełniąc służbę dyplomatyczną i sztabową pozostawał oficerem nadetatowym 2 Pułku Piechoty Legionów w Pińczowie. Do 1923 roku posiadał tytuł adiutanta sztabowego[4]. Następnie pełnił służbę w Biurze Ogólno Administracyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Z dniem 31 sierpnia 1927 został przeniesiony w stan nieczynny na okres 12 miesięcy z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów piechoty[5]. 1 września 1928 roku został powołany ze stanu nieczynnego i przydzielony do Inspekcji Technicznej Uzbrojenia[6]. W marcu 1929 roku został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Targ na stanowisko pełniącego obowiązki kierownika II referatu poborowego[7]. 1 lutego 1930 został przeniesiony z PKU Nowy Targ na stanowisko oficera placu w Zakopanem[8]. Z dniem 29 lutego 1932 roku został przeniesiony w stan spoczynku[9]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Targ. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[10]. Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 9 stycznia 1955 roku w Penley.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[11]
- Krzyż Walecznych
- Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia[12]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ W ewidencji wojskowej figurował, jako Kazimierz II Mach dla odróżnienia od innego oficera o tym samym imieniu i nazwisku: Kazimierza Macha, urodzonego 3 marca 1879 roku, porucznika rezerwy administracji, dział sanitarny. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1071, 1145.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 34.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 maja 1924 roku, s. 276.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 128, 403, 1547.. Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 15, 124, 347.. Z polskich placówek zagranicznych. „Światowid”, s. 2, Nr 19 z 13 grudnia 1924.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 10 września 1927 roku, s. 275.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 377.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 102.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 106.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 23 grudnia 1931 roku, s. 413.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 939.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 35.
- ↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 286.
Linki zewnętrzne
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Mach. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-07)].
Media użyte na tej stronie
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Orzełek legionowy
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
mjr Kazimierz Mach
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).