Kazimierz Malinowski (franciszkanin)

Kazimierz Malinowski
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1955
Sanok

Prowincjał Prowincji św. Antoniego z Padwy i bł. Jakuba Strzemię Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Krakowie
Okres sprawowania

2000–2008

Sekretarz generalny Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich
Okres sprawowania

2008 –

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

franciszkanie

Śluby zakonne

8 grudnia 1982

Prezbiterat

2 czerwca 1984

Kazimierz Malinowski, OFMConv. (ur. 13 czerwca 1955 w Sanoku) – polski prezbiter franciszkanów konwentualnych, teolog moralny, wykładowca, prowincjał.

Życiorys

Pochodzi z Sanoka[1]. Urodził się 13 czerwca 1955 jako syn Jana (nauczyciel w Zespole Szkół Ekonomicznych w Sanoku[2]) i Marii z domu Goździk[3]. Uczył się w Szkole Podstawowej nr 4 oraz w Szkole Podstawowej nr 2 w Sanoku do 1970. W 1975 ukończył Technikum Mechaniczne w Sanoku z tytułem technika mechanika o specjalności obróbka skrawaniem[4]. Podczas nauki w szkole średniej 3 marca 1975 zdobył I miejsce w finale XVI Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym w Rzeszowie[5]. Dzięki temu po zdaniu matury miał zapewniony wstęp na studia wyższe. Od 1975 do 1977 studiował historię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1977 przerwał studia, wstąpił do zakonu franciszkańskiego i 19 sierpnia tego roku rozpoczął nowicjat w Smardzewicach. Złożył pierwsze śluby zakonne czasowe 3 września 1978 i podjął studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie, których został absolwentem w 1984. W międzyczasie 8 grudnia 1982 złożył śluby wieczyste w zakonie. 2 czerwca 1984 otrzymał sakrament święceń, których udzielił mu ks. kard. Franciszek Macharski. Msza św. prymicyjna została odprawiona 10 czerwca 1984 w kościele Przemienienia Pańskiego w Sanoku, jego macierzystej parafii[6]. Od 1984 do 1986 posługiwał w parafii św. Jana Chrzciciela w Legnicy. W 1986 podjął studia teologii moralnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończył w 1988 uzyskując tytuł licencjata i prawo wykładania w wyższych instytutach kościelnych. Rozpoczął przygotowanie dysertacji doktorskiej nt. Etos żydowski w publicystyce katolickiej okresu międzywojennego w Polsce, której nie ukończył.

W 1989 został wykładowcą teologii moralnej i etyki w Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie oraz objął stanowisko wicerektora. Podczas kapituły zwyczajnej Prowincji św. Antoniego z Padwy i bł. Jakuba Strzemię Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Krakowie z 27 maja 1996 został wybrany na stanowiska wikariusza prowincji (wiceprowincjała) oraz prefekta studiów. Ponadto do jego kompetencji należała formacja i wychowanie w ramach zakonu franciszkanów na obszarze Europy Środkowej. Sprawował urząd prowincjała[7] zakonnej prowincji krakowskiej przez dwie kadencje: od 2000[8][9][10] do 2004 i od 2004 do 2008[11].

Od 2005 do 2008 był przewodniczącym Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich, a od 2008 był wybierany na funkcję sekretarza generalnego (po raz kolejny w 2017 na trzyletnią kadencję)[12][13]. Przy Konferencji Episkopatu Polski objął funkcję konsultorza w Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, zostając jednocześnie sekretarzem tego gremium[14][15]. Został członkiem Międzynarodowej Komisji ds. Rewizji Konstytucji CIRC[16]. Został członkiem Międzynarodowej Komisji ds. Rewizji Konstytucji CIRC[16]. Podczas kapituły prowincjalnej 11 marca 2016 został wybrany definitorem (asystentem) zarządu Prowincji św. Antoniego z Padwy i bł. Jakuba Strzemię oraz delegatem na kapitułę generalną[17].

Publikował w czasopismach „Przegląd Akademicki”, „Nurt Franciszkański”, „Gość Niedzielny”, „Bratni Zew”.

Przypisy

  1. ↑ Projektów jest wiele. Wywiad z o. Kazimierzem Malinowskim, Prowincjałem Krakowskiej Prowincji Zakonu Franciszkanów, który pochodzi z Sanoka. W: Halina Więcek: Zwyczajni – niezwyczajni. Wywiady I. Sanok: 2007, s. 32. ISBN 987-83-906746-7-6.
  2. ↑ Marek Boczar: Sylwetki nauczycieli z długoletnim stażem. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 273. ISBN 83-903469-0-7. Grono pedagogiczne 1945-1994. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 312. ISBN 83-903469-0-7.
  3. ↑ Duma rodziców i Sanoka. „Głos Ziemi Sanockiej”. Nr 7, s. 10, 14 maja 2000. 
  4. ↑ Absolwenci. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 117. ISBN 83-87450-00-6.
  5. ↑ Kazimierz Malinowski – zwycięzcą wojewódzkiej olimpiady. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 7 (26) z 1-15 kwietnia 1975. 
  6. ↑ Adam Sudoł: Wybór z Księgi Ogłoszeń Parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku (lata 1967–1995). Sanok: 2001, s. 187. ISBN 83-914224-7-X.
  7. ↑ Witold Pobiedziński: Franciszkanie rozpoczęli jubileusz. sanok24.pl, 2007-03-05. [dostęp 2015-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-09)].
  8. ↑ Prowincjał rodem z Sanoka. „Tygodnik Sanocki”. Nr 19 (444), s. 1, 12 maja 2000. 
  9. ↑ Prowincjał elekt. „Głos Ziemi Sanockiej”. Nr 7, s. 9, 14 maja 2000. 
  10. ↑ Projektów jest wiele. Wywiad z o. Kazimierzem Malinowskim, Prowincjałem Krakowskiej Prowincji Zakonu Franciszkanów, który pochodzi z Sanoka. W: Halina Więcek: Zwyczajni – niezwyczajni. Wywiady I. Sanok: 2007, s. 29. ISBN 987-83-906746-7-6.
  11. ↑ Witold Pobiedziński: O. Kazimierz Malinowski z Sanoka prowincjałem. niedziela.pl, 2004. [dostęp 2018-05-03].
  12. ↑ Rusinek W. SDB, Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce. zyciezakonne.pl, 2012-05-20. [dostęp 2018-05-03].
  13. ↑ O. Kazimierz Malinowski sekretarzem konferencji przełożonych zakonów męskich. episkopat.pl, 2017-05-18. [dostęp 2018-05-03].
  14. ↑ Aktualne składy Komisji, Rad i Zespołów Episkopatu Polski. info.wiara.pl, 2006-10-21. [dostęp 2018-05-03].
  15. ↑ Wybory 378. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl, 2018-03-13. [dostęp 2018-05-03].
  16. ↑ a b Kazimierz Malinowski – profil na stronie Międzynarodowej Komisji ds. Rewizji Konstytucji CIRC. ofmconv.net, 2015-05-15. [dostęp 2015-07-05].
  17. ↑ Kraków: kapituła prowincjalna zwyczajna – część I. ofmconv.net. [dostęp 2016-04-16].

Bibliografia