Kazimierz Marowski
Kazimierz Marowski (przed 1910) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Zawód, zajęcie | sędzia, prokurator |
Narodowość | polska |
Tytuł naukowy | doktor habilitowany |
Odznaczenia | |
Kazimierz Marowski (ur. w 1871 w Andrychowie[1], zm. 19 stycznia 1926) – polski prawnik, karnista, sędzia, prokurator.
Życiorys
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uzyskał w 1894 stopień naukowy doktora praw. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej został urzędnikiem wymiaru sprawiedliwości. Pełnił funkcje sędziego śledczego[2], zastępcy prokuratora państwa, a z tej funkcji w 1910 c. k. minister sprawiedliwości mianował go na stanowisko prokuratora państwa[3]. W 1913 habilitował się na podstawie pracy pt. Ochrona tajemnicy listowej ze szczególnym uwzględnieniem prawa karnego austriackiego, prowadził wykłady z zakresu prawa karnego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego[4].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości na początku istnienia II Rzeczypospolitej został pierwszym prokuratorem Sądu Najwyższego. Z tej funkcji w grudniu 1918 został mianowany szefem sekcji w Ministerstwie Sprawiedliwości (jego poprzednikiem był Józef Światopełk-Zawadzki)[5]. Był członkiem Komisji Prawniczej w ramach Akademii Umiejętności[6].
2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[7].
Zmarł 19 stycznia 1926[8]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 91-2-17/18)[9].
Przypisy
- ↑ S. p. Kazimierz Marowski
- ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 116, s. 4, 21 maja 1903.
- ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”. Nr 248, s. 1, 1 listopada 1910.
- ↑ Początki nauki. [dostęp 2015-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-11)].
- ↑ Ruch służbowy. Zamianowani. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. Nr 13, s. 404, 31 grudnia 1918.
- ↑ Stałe Komisje Akademickie. „Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności”, s. XXXII, Rok 1918/1919. Akademia Umiejętności.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
- ↑ Ruch służbowy w sądownictwie. Zmarli. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. Nr 6, s. 107, 15 marca 1926.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ MAROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-01-14] .
Media użyte na tej stronie
Kazimierz Marowski (-1910)
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Kazimierza Marowskiego na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 91, rząd 2, grób 17, 18)