Kazimierz Osmański
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||||||||||
Obywatelstwo | |||||||||||
Pozycja | |||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||
| |||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||
| |||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||
| |||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||
![]() |
Kazimierz Osmański (ur. 3 marca 1913 w Toruniu, zm. 10 maja 2004 tamże) – wszechstronny polski sportowiec, trener hokejowy.
Kariera sportowa
Kazimierz Osmański był sportowcem bardzo wszechstronnym, odnoszącym największe sukcesy w hokeju na lodzie, wyróżniającym się znakomitym szkoleniem technicznym i znakomitą jazdą na łyżwach. Przez całą karierę związany był z toruńskimi klubami. Karierę rozpoczął w TKS Toruń, potem reprezentował barwy kontynuatorów tradycji TKS-u: Gryfu Toruń i Pomorzanina Toruń. reprezentant kraju w tej dyscyplinie.
Oprócz hokeja na lodzie uprawiał także tenis stołowy (reprezentant kraju, 4. miejsce w konkursie drużynowym podczas mistrzostw świata 1938 w Londynie[2][3], mistrz Pomorza[4]), piłkę nożną, siatkówkę, koszykówkę, lekkoatletykę (skoki i rzuty) i hokej na trawie.
W trakcie kariery określany pseudonimem Osa[4].
Kariera trenerska
Kazimierz Osmański po zakończeniu kariery sportowej poświęcił karierze trenerskiej w hokeju na lodzie. W latach 1946–1958 oraz w 1963 roku był trenerem Pomorzanina Toruń, z którym w sezonie 1949/1950 brązowy medal mistrzostw Polski.
W międzyczasie prowadził wraz z Witalisem Ludwiczakiem seniorską reprezentację Polski na mistrzostwach świata 1955 rozgrywanych w RFN-ie, na których Biało-czerwoni zajęli 7. miejsce oraz w latach 1947–1956 był trenerem reprezentacji Polski U-19.
Działacz sportowy
Kazimierz Osmański udzielał się również jako działacz sportowy. W czasie II wojny światowej należał do najważniejszych osób kontynuujących uprawianie hokeja na lodzie, dzięki jego działaniom ta dyscyplina sportu przetrwała wojnę. Był również w 1945 roku inicjatorem, a w latach 1968–1975 prezesem Kujawsko-Pomorskiego Okręgowego Związku Hokeja na Lodzie, przewodniczącym sekcji hokeja na lodzie Wojewódzkiej Federacji Sportu oraz inicjatorem i wiceprezesem społecznego komitetu budowy pierwszego sztucznego lodowiska w Toruniu – Tor-Tor, członkiem Wydziału Szkolenia PZHL (1949–1960[5], wieloletnim przewodniczącym Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki w Toruniu oraz prezesem Pomorzanina Toruń.
Sukcesy trenerskie
Pomorzanin Toruń
- Brązowy medal mistrzostw Polski: 1950
Odznaczenia
Za swoją działalność sportową otrzymał szereg odznaczeń i medali, wyróżnień i okolicznościowych odznak.
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1953)
- Złota odznaka PZHL (1964)
- Medal "100-lecia Sportu Polskiego" (1967)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972)
- Medal "Za zasługi dla PZHL (1984)
- Honorowa odznaka PZŁF
- Honorowa odznaka PZPN
- Honorowa odznaka PZTS
- Honorowa odznaka PZPS
- Honorowa odznaka PZKosz
- Honorowa odznaka PZPC
- Honorowa odznaka PZKol
- Honorowa odznaka PZLA
- Honorowa odznaka PZS
- Honorowa odznaka TKKF
Życie prywatne
Żonaty. Jedną z córek Kazimierza Osmańskiego była Grażyna Kostrzewińska (ur. 1950) – łyżwiarka figurowa, olimpijka 1972 w Sapporo[4]. Zmarł 10 maja 2004 roku w Toruniu.
Upamiętnienie
Dnia 27 listopada 2010 roku w Toruniu ulica łącząca ul. Bema ze Stadionem Miejskim im. Grzegorza Duneckiego została nadana imieniem Kazimierza Osmańskiego[2][6].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Kazimierz Osmański – statystyki na Nac.gov.pl
- Kazimierz Osmański – statystyki na Hokej.torun.com.pl
- Kazimierz Osmański [w:] eliteprospects.com
- Kazimierz Osmański – statystyki na Eliteprospects.com (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Field hockey. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).