Kazimierz Ostaszewski-Barański
| ||
Kazimierz Ostaszewski-Barański (przed 1906) | ||
Data i miejsce urodzenia | 11 stycznia 1862 Buczacz | |
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 kwietnia 1913 Lwów | |
Zawód, zajęcie | dziennikarz, pisarz | |
Alma Mater | Uniwersytet Lwowski | |
Rodzice | Kajetan Ostaszewski Domicela Barańska | |
Małżeństwo | Wanda Maria Miałkowska |
Kazimierz Piotr Ostaszewski-Barański (ur. 11 stycznia 1862 w Jeziernie[1], zm. 12 kwietnia 1913 we Lwowie) – polski dziennikarz, publicysta i pisarz historyczny.
Życiorys
Był synem Kajetana Ostoja Ostaszewskiego i Domiceli Barańskiej. Po ukończeniu szkoły ludowej w Buczaczu i gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie studiował prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, gdzie w 1889 uzyskał doktorat.
Już jako dwudziestoletni student nadsyłał do lwowskiej "Gazety Narodowej” korespondencje, zatytułowane Kroniki Wiedeńskie. W wieku 23 lat nabył połowę udziałów spółki wydającej „Dziennik Polski”, z którym związał się na całe życie – jako współwłaściciel i redaktor naczelny. Czasopismo miało dwa wydania – poranne i wieczorne. W 1886 kupił drukarnię Karola Budweisera. W 1886 wydał swoją pierwszą książkę: “Z okien wagonu. Wrażenia z podróży po Skandynawii”.
Jego dorobek obejmuje poczytne opracowania historyczne, w tym “Krwawy rok (1846)”, w którym wykazał że "rzeź galicyjską wywołała biurokracja austriacka" oraz opowiadanie “Rok złudzeń (1848)”. Jego głównym dziełem jest biografia polityka galicyjskiego, zatytułowana “Wacław Michał Zaleski (1799-1849)”, pionierska dla historii Galicji przedautonomicznej monografia źródłowa, zachowująca nadal wartość naukową. Opublikował szereg książek o charakterze reportażowym poświęconych m.in. Dalmacji, Styrii, Karyntii, Czechom, Słowacji i Morawom.
Należał do założycieli pierwszego w Polsce Towarzystwa Dziennikarzy Polskich, powołanego do życia we Lwowie w 1893 i był jego wieloletnim sekretarzem; był także wiceprezesem Związku Dziennikarzy w Austrii. Cieszył się dużą popularnością w kręgach dziennikarskich Austro-Węgier.
Z małżeństwa z Wandą Marią z Miałkowskich (ślub 4 maja 1886 w Jeziernie)[2] miał trzy córki: Marię (1886-1889), Annę Ochocką (1891-1973) i Jadwigę Brezany (1890-1972). Był stryjem historyczki i nauczycielki Ireny Porębskiej.
Pochowany został we Lwowie na cmentarzu Łyczakowskim.
Jego bratem był Bronisław Ostaszewski, adwokat, doktor prawa, major Wojska Polskiego, inicjator i twórca Związku Oficerów Rezerwy Ziem Południowo-Wschodnich we Lwowie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Jak wynika z metryki małżeństwa, został ochrzczony, w Buczaczu
- ↑ Akt małżeństwa Piotra Kazimierza Ostaszewskiego-Barańskiego i Wandy Marii z Miałkowskich: http://agadd.home.net.pl/metrykalia/301/sygn.%20491/pages/PL_1_301_491_0333.htm
Bibliografia
- Czesław Lechicki: Ostaszewski-Barański Kazimierz. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXIV. Warszawa-Kraków: PAN, 1979, s. 461-463. ISBN 83-04-00148-9.
- Marian Tyrowicz: Ostaszewski Barański Kazimierz Piotr. W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950. T. 7 (Lfg. 33, 1977). Wiedeń: Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 1978, s. 260-261. ISBN 3-7001-2142-3.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
book cover from 1912
Kazimierz Ostaszewski-Barański (-1906)
Autor: Igor Monchuk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Гробниця Осташевських - Баранських.Личаківський цвинтар , поле № 59.