Kazimierz Protassewicz

Kazimierz Protassewicz
Data urodzenia

1896

Data śmierci

1949

Starosta grodzki lwowski
Okres

od ?
do maja 1936

Następca

Stanisław Porembalski

Starosta powiatu mołodeczańskiego
Okres

od 1936
do 1939

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi

Kazimierz Protassewicz (ur. 1896, zm. 1949) – urzędnik samorządowy w okresie II Rzeczypospolitej, działacz konspiracji podczas II wojny światowej.

Życiorys

W okresie II Rzeczypospolitej został urzędnikiem. Był referendarzem w Urzędzie Wojewódzkim w Wilnie, po czym w sierpniu 1929 został przeniesiony na stanowisko referendarza w starostwie powiatu postawskiego[1]. W 1931 był prezesem Federacji Polskiego Związku Obrońców Ojczyzny w powiecie postawskim[2]. Sprawował urząd starosty grodzkiego lwowskiego do maja 1936[3][4][5]. Odwołanie ze stanowiska nastąpiło po zamieszkach we Lwowie[6]. Następnie pełnił funkcję starosty powiatu mołodeczańskiego od 1936 do 1939[7][8][9][10].

W 1936 sprawował stanowisko prezesa zarządu klubu sportowego LKS Pogoń Lwów, w tym jego sekcji piłki nożnej[11].

Podczas II wojny światowej działał w konspiracji. Pod pseudonimem „Sokół” działał jako kierownik Wydziału Bezpieczeństwa Okręgowej Delegatury Rządu Wilno od czerwca 1943 do grudnia 1944, gdy został aresztowany przez NKWD[12][13].

Jego bratem był Zygmunt Protassewicz (1899–1991). Był żonaty z Joanną.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Ruch służbowy. „Wileński Dziennik Wojewódzki”, s. 321, Nr 9 z 30 września 1929. 
  2. ↑ Obchody Święta Niepodległości w Postawach. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-11-19].
  3. ↑ Kronika miejska. Nowy starosta grodzki. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 164 z 21 lipca 1935. 
  4. ↑ Min. Poniatowski we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 202 z 5 września 1935. 
  5. ↑ Zmiany w Urzędzie Wojewódzkiem, w Starostwie Grodzkiem i Komendzie P. P. we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 110 z 14 maja 1936. 
  6. ↑ P. starosta Protassewicz. „Gazeta Robotnicza”, s. 2, Nr 158 z 30 maja 1936. 
  7. ↑ Wykaz wojewódzkich kierowników i powiatowych władz administracji ogólnej. Stan na 11.XI.1936 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”, s. 5, Nr 32 z 19 listopada 1936. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. 
  8. ↑ Dotychczas na Księgę Pamiątkową L. K. S. „Pogoń” – wpłacili. „Miesięczny Biuletyn Sportowy”, s. 3, Nr 1 z 1 marca 1939. 
  9. ↑ Dotychczas na Księgę Pamiątkową L. K. S. „Pogoń” – wpłacili. „Miesięczny Biuletyn Sportowy”. Nr 5–6, s. 8, 27 maja 1939. 
  10. ↑ Echa pojubileuszowe. „Miesięczny Biuletyn Sportowy”, s. 3, Nr 8 z 2 lipca 1939. 
  11. ↑ Sport i Wychowanie Fizyczne. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 67 z 21 marca 1936. 
  12. ↑ Jacek A. Żurawski. Prasa konspiracyjna w Wilnie i Okręgu Wileńskim w latach 1939–1945. „Niepodległość i Pamięć”. 1–4 (37–40), s. 116, 2012. Muzeum Niepodległości w Warszawie. 
  13. ↑ Okręgowa Delegatura Rządu Wilno. dws-xip.pl. [dostęp 2015-11-19].
  14. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie państwowej i na polu pracy społecznej”.
  15. ↑ M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  16. ↑ M.P. z 1929 r. nr 90, poz. 201 „za zasługi na polu organizacji harcerstwa polskiego i na polu pracy społecznej”.

Bibliografia

  • Protassewicze. W: ks. Jerzy Lech Kontkowski: Korzenie. Kraków: Plus, 2010, s. 39.

Media użyte na tej stronie