Kazimierz Sikorski (generał)

Kazimierz Sikorski

Dzień Żołnierza, 15 sierpnia 2002
generał brygady
Siły zbrojne	Siły Zbrojne RP
Odznaczenia

Gen. bryg. w st. spocz. dr Kazimierz Sikorski, 2016 rok.

Kazimierz Sikorski – generał brygady w stanie spoczynku, dr. nauk wojskowych^[1].

Życiorys

Zawodową służbę wojskową rozpoczął na stanowiskach dowódczych i sztabowych w jednostce walki radioelektronicznej, jako absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu (1973).

Swoje kwalifikacje doskonalił, studiując i szkoląc się w wielu krajowych oraz zagranicznych uczelniach i ośrodkach, m.in. w takich jak: Wojskowa Akademia Łączności, St. Petersburg^[2] (1984), Akademia Sztabu Generalnego, Warszawa (1996-1989)^[3], Szkoła Wojenna Sił Lądowych USA, Carlisle, PA, USA^[4] (1993-1994), Akademia Obrony NATO, Rzym^[5] (2000), Uniwersytet Warszawski (2004) oraz  Instytut Zarządzania Programami Pomocowymi w Dziedzinie Bezpieczeństwa, Wright-Patterson AFB, USA^[6] (2005). Dwukrotnie uczestniczył w misjach pokojowych ONZ, co wywarło wpływ na dalszą karierę zawodową (Egipt, UNEF, 1997 oraz  Syria, UNDOF, 1980).

W 1984 roku został wyznaczony na starszego oficera Oddziału Walki Radioelektronicznej w Zarządzie Operacyjnym Sztabu Generalnego WP (1984), a następnie na kolejne stanowiska: adiunkta personelu dydaktyczno-naukowego Akademii Obrony Narodowej (1986), głównego specjalisty ds. integracji z europejskimi systemami bezpieczeństwa w Departamencie Systemu Obronnego MON (1994), radcy ambasady RP w Brukseli – szefa wydziału polityki obronnej oraz współpracy wojskowej z NATO i UZE (1996), Zastępcy Polskiego Przedstawiciela Wojskowego w Komitecie Wojskowym NATO (1998), Doradcy Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego (2002), Attaché Obrony, Wojskowego, Morskiego i Lotniczego w Waszyngtonie (2004-2007)^[7]. Po przeniesieniu do rezerwy pracował na stanowiskach: doradcy Rzecznika Praw Obywatelskich ds. obronności kraju i ochrony praw żołnierzy (2008), Sekretarza Naukowego Instytutu Bezpieczeństwa Krajowego WSZP w Warszawie (2009-2010), a następnie dyrektora Departamentu Analiz Strategicznych BBN (2010-2015).

W latach 1986-1993 jako doktorant, a następnie pracownik dydaktyczno-naukowy uczestniczył w wielu projektach naukowo-badawczych prowadzonych w Akademii Obrony Narodowej, opublikował kilkadziesiąt opracowań, a jako członek Rady Redakcyjnej kwartalnika The Journal Of Slavic Military Studies, Franc Cass, Londyn^[8] popularyzował polską myśl w „zachodnich” kręgach wojskowych^[9][10]. Uczestniczył w działalności Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego (1987-1993), Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (1989-1993) oraz AFCEA (Association for Communications and Electronic Awareness; 1997-2002 – członek Rady Dyrektorów belgijskiej części tej organizacji – Chapter 156).

Pełniąc znaczną część służby wojskowej w środowisku międzynarodowym na kierowniczych stanowiskach w polskich przedstawicielstwach wojskowych i dyplomatycznych, uczestniczył w wypracowywaniu porozumień oraz strategicznych dokumentów w dziedzinie obronności i bezpieczeństwa narodowego dotyczących współpracy Polski z NATO, UE i USA, a także w koordynowaniu sojuszniczej współpracy bilateralnej Resortu Obrony Narodowej. W latach 2010-2015, jako dyrektor departamentu w BBN, był odpowiedzialny między innymi za: monitorowanie bieżącej sytuacji oraz strategicznych warunków bezpieczeństwa międzynarodowego i narodowego, oraz przygotowywanie dla Prezydenta RP i Szefa BBN raportów zawierających średnio i długofalowe analizy, syntezy i prognozy w tej dziedzinie, za współpracę BBN z podmiotami międzynarodowymi (m.in. warsztaty strategiczne w ramach Grupy Wyszegradzkiej, Trójkąta Wejmarskiego oraz z Państwami Bałtyckimi, konferencje Wysokich Przedstawicieli ds. Bezpieczeństwa Państw UE),  przygotowanie i koordynowanie pierwszego Strategicznego Przeglądu Bezpieczeństwa Narodowego oraz opracowanie i opublikowanie jego rezultatów, w tym Białej Księgi Bezpieczeństwa Narodowego RP, a także za wkład BBN w prace nad Strategią Bezpieczeństwa Narodowego, opiniowanie projektów dokumentów strategicznych zatwierdzanych przez Prezydenta RP i przygotowywanie materiałów merytorycznych na posiedzenia Rady Bezpieczeństwa Narodowego.

Członek Komitetu Prognoz przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk – członek Prezydium Komitetu (od 2013), przewodniczący Zespołu Bezpieczeństwa i Rozwoju Człowieka (od. 2017)^[11].

Wielokrotnie wyróżniany odznaczeniami państwowymi i resortowymi, m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999), Złotym Krzyżem Zasługi (2007), Złotym Medalem za Długoletnią Służbę (2015), Medalem Pro Memoria (2007), Legią Zasługi, USA (2008).

Jest żonaty i ma dwie córki. Do jego prywatnych zainteresowań należą: turystyka, żeglarstwo, fotografia i ogrodnictwo.

Przypisy