Kazimierz Smoliński

Kazimierz Smoliński

Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1955 Malbork
Zawód, zajęcie	polityk, prawnik
Alma Mater	Uniwersytet Gdański
Stanowisko	poseł na Sejm VI, VII, VIII i IX kadencji (2010–2011, od 2014), wiceminister infrastruktury (2015–2018)
Partia	Prawo i Sprawiedliwość
Strona internetowa

Kazimierz Smoliński (ur. 15 lipca 1955 w Malborku) – polski polityk, prawnik i samorządowiec. Poseł na Sejm VI, VII, VIII i IX kadencji, w latach 2015–2018 sekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Budownictwa, a w 2018 w Ministerstwie Infrastruktury.

Życiorys

W 1978 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. W 1984 ukończył także studia podyplomowe dla radców prawnych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz studia podyplomowe z zarządzania przedsiębiorstwem na Uniwersytecie Gdańskim. Uzyskał uprawnienia adwokata i radcy prawnego, prowadził samodzielnie i później jako wspólnik kancelarię prawną w Tczewie^[1].

W 1997 był likwidatorem Przedsiębiorstwa Państwowego Drożdżownia w Tczewie^[2]. W latach 1998–2002 był przewodniczącym tczewskiej rady miasta (wybrany do rady został z listy Akcji Wyborczej Solidarność). Został pełnomocnikiem Prawa i Sprawiedliwości w powiecie tczewskim. W latach 2000–2002 pełnił funkcję członka rady nadzorczej Zakładu Energetyki Cieplnej w Tczewie, a w latach 2004–2006 członka rady Pomorskiego Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia w Gdańsku^[2]. W 2006 objął funkcję członka rady nadzorczej, a następnie prezesa zarządu Stoczni Gdynia^[3]. W 2006 i 2007 był wiceprzewodniczącym i członkiem rady nadzorczej Stoczni Gdańsk, w latach 2006–2008 przewodniczącym rady nadzorczej „EuroLuk” w Gdańsku, a w latach 2013–2014 prezesem grupy Kleba Invest w Bojanie^[2].

Prowadzi działalność społeczną w Zrzeszeniu Kaszubsko-Pomorskim w Gdańsku, Klubie Inteligencji Katolickiej w Gdańsku, Polskim Instytucie Katolickim „Sursum Corda” w Gdańsku i Instytucie Gospodarki Narodowej w Warszawie^[4].

W 2006 w wyborach samorządowych kandydował bez powodzenia na urząd prezydenta Tczewa, uzyskał jednak ponownie mandat radnego rady miasta^[5], obejmując funkcję przewodniczącego klubu radnych Prawa i Sprawiedliwości. Z listy tej partii kandydował bezskutecznie w wyborach w 2007 do Sejmu w okręgu gdańskim. Po śmierci Macieja Płażyńskiego w katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku uzyskał uprawnienie do objęcia po nim mandatu^[6]. Ślubowanie poselskie złożył 5 maja 2010. W 2011 nie został ponownie wybrany^[7], jednak 5 czerwca 2014 objął mandat w miejsce wybranej do Parlamentu Europejskiego Anny Fotygi.

W 2015 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (dostał 12 424 głosy)^[8]. 20 listopada tego samego roku powołany na sekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Budownictwa^[9], a w 2018 pełnił to samo stanowisko w Ministerstwie Infrastruktury^[10][11]. 20 lipca 2018 został wiceprzewodniczącym komisji śledczej ds. wyłudzeń VAT^[12].

W 2019 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 10 993 głosy^[13].

Przypisy

Bibliografia

• Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-06-03].