Kazimierz Tkaczuk
 sierżant | |
| Data i miejsce śmierci | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby | do 1950 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
 | |
Kazimierz Tkaczuk pseud. „Sęp” (ur. ?, zm. 7 kwietnia 1950 koło Toczysk Podbornych) – żołnierz ZWZ-AK, podoficer Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, sierżant 6 Partyzanckiej Brygady Wileńskiej, żołnierz wyklęty.
Życiorys
Kazimierz Tkaczuk był z zawodu kowalem, był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939 roku. W czasie wojny był żołnierzem ZWZ i AK[1]. Po wojnie pozostał w konspiracji. W 6 Wileńskiej Brygadzie (WiN) był żołnierzem w oddziale Józefa Małczuka „Brzaska”.
Siódmego kwietnia 1950 roku, w wyniku donosu agenta UB Czesława Białowąsa „Małachowskiego”, grupa operacyjna KBW w sile dwóch batalionów, okrążyła oddział „Brzaska” obozujący w lesie koło wsi Toczyski Podborne. Dziewięciu partyzantów początkowo wycofało się w głąb lasu, a po dwóch potyczkach z grupą szturmową KBW podjęło próbę przebicia. Poległ „Brzask” i sierż. Kazimierz Tkaczuk „Sęp”, a nazajutrz żołnierze KBW odnaleźli rannego kolejnego partyzanta – Arkadiusza Pieniaka „Arkadka”, który ostrzelał ich z pistoletu, a następnie popełnił samobójstwo. Reszta oddziału, dowodzona przez Adam Ratyńca „Lamparta” w nocy przedarła się przez okrążenie KBW[2].
Upamiętnienie
W Wysokiem Mazowieckim odsłonięto pomnik upamiętniający Kazimierza Kamieńskiego, oficerów i żołnierzy 6 Wileńskiej Brygady. Wśród poległych wymieniony jest również Kazimierz Tkaczuk.
Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 9 listopada 2007 roku „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej” Kazimierz Tkaczuk został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3], a przekazanie orderu rodzinie odbyło się 11 listopada tego samego roku w czasie uroczystości z okazji Narodowego Święta Niepodległości[4][1].
Życie rodzinne
Kazimierz Tkaczuk, gdy decydował się na przyłączenie do podziemia antykomunistycznego, był wdowcem, zostawił 2-letniego syna u rodziny.
Przypisy
- ↑ a b Prezydent odznaczył „żołnierzy wyklętych”. onet.pl, 2007-11-11. [dostęp 2012-05-12].
- ↑ Kazimierz Krajewski, Tomasz Łabuszewski: Kazimierz Kamieński „Huzar” ostatni podlaski komendant 6 Brygady Wileńskiej AK i jego żołnierze 1939–1952. Wysokie Mazowieckie: Fundacja „Pamiętamy”, listopad 2007. [dostęp 2014-07-09].
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 15, poz. 157
- ↑ Polityka budowania prawdziwych autorytetów. prezydent.pl, 2007-11-11. [dostęp 2012-05-12].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik sierżanta Wojska Polskiego (1925-38).
Autor: Krzysztof Kundzicz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pomnik pamięci kpt. Kazimierza Kamieńskiego „Huzara” i jego żołnierzy partyzanckich oddziałów AK przy ulicy 1 Maja w Wysokiem Mazowieckiem, podlaskie
Autor: American1990, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krzyż Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" (WiN) 1945-1954