Kazimierz Tumiński

Kazimierz Tumiński pseud. „Ben”[1] (ur. 30 września 1920 we wsi Gibulicze pod Grodnem, zm. 15 października 2018) – polski działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, powojenny więzień stalinowski i działacz kombatancki, w momencie poprzedzającym śmierć był ostatnim żyjącym obrońcą Grodna przed Armią Czerwoną we wrześniu 1939[2].

Życiorys

Od połowy lat 30. XX wieku był członkiem Związku Strzeleckiego w Grodnie. Podczas polskiej wojny obronnej września 1939 jako ochotnik brał udział w obronie Grodna zaatakowanego 20 września przez Armię Czerwoną. Podczas okupacji sowieckiej należał do konspiracji niepodległościowej. Był członkiem Armii Krajowej w ramach, której brał udział w Operacji „Ostra Brama”. W 1944 został ujęty przez NKWD i skazany na 10 lat pozbawienia wolności. Ostatecznie spędził 13 lat pracując niewolniczo w kopalniach na Kołymie. Do rodzinnego Grodna powrócił w 1956 i mieszkał w nim do śmierci w 2018[2] jako obywatel białoruski[3].

Był członkiem Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej na Białorusi[2]. 2 maja 2008 r., podczas obchodów Dnia Polonii i Polaków za Granicą został jedną z pierwszych ośmiu osób, które otrzymały egzemplarze Karty Polaka[4]. W 2009 r., Prezydent RP Lech Kaczyński podjął decyzję o nadaniu odznaczeń państwowych obywatelom Republiki Białorusi z okazji obchodów 70. rocznicy sowieckiej napaści na Polskę w tym Kazimierzowi Tumińskiemu. Kancelaria Prezydenta RP wystąpiła wówczas za pośrednictwem Protokołu Dyplomatycznego MSZ o uzyskanie zgody od str. białoruskiej na odznaczenie Tumińskiego[3].

26 lutego 2015 r., Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Stanisław Ciechanowski odwiedził Kazimierza Tumińskiego i odznaczył Medalem „Pro Patria” oraz uhonorował statuetką Orła Białego[5][6]. 8 grudnia 2016 r., p.o. Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk odwiedził Kazimierza Tumińskiego i odznaczył Medalem „Obrońcy Ojczyzny 1939–1945” oraz wręczył mu także pamiątkową szablę oficerską. Był on już wówczas ostatnim żyjącym obrońcą Grodna z 1939[7] według Związku Polaków na Białorusi[8].

Przypisy

  1. ↑ Spotkanie z żołnierzami Armii Krajowej i Sybirakami na Białorusi w Kombatant (nr 3 (292) marzec 2015; str. 27)
  2. ↑ a b c Nie żyje obrońca Grodna we wrześniu 1939 roku – śp. Kazimierz Tumiński (pol.). znadniemna.pl. [dostęp 2018-10-16].
  3. ↑ a b Odznaczenia w 70. rocznicę sowieckiej napaści na Polskę (pol.). prezydent.pl. [dostęp 2018-10-16].
  4. ↑ Grodno > Pierwsze osiem osób otrzymało Karty Polaka (pol.). poranny.pl. [dostęp 2018-10-16].
  5. ↑ Uhonorowanie ostatniego żyjącego obrońcy Grodna (pol.). bip.udskior.gov.pl. [dostęp 2018-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-17)].
  6. ↑ Wizyta ministra Ciechanowskiego w Grodnie przed Narodowym Dniem Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” (pol.). znadniemna.pl. [dostęp 2018-10-16].
  7. ↑ Spotkanie z kombatantami na Białorusi (pol.). kombatanci.gov.pl. [dostęp 2018-10-16].
  8. ↑ Zmarł Kazimierz Tumiński Ostatni Uczestnik Obrony Grodna (pol.). kresy.pl. [dostęp 2018-10-16].