Kazimierz Wóycicki (hydrolog)

Kazimierz Wóycicki
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

14 października 1898
Warszawa

Data i miejsce śmierci

9 września 1944
Warszawa

Profesor nadzwyczajny nauk technicznych
Specjalność: budownictwo wodne, hydrologia
Alma Mater

Politechnika Warszawska (1922)

Nauczyciel akademicki
Grób Kazimierza Wóycickiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Kazimierz Tadeusz Wóycicki (ur. 14 października 1898 w Warszawie, zm. 9 września 1944 tamże) – profesor nadzwyczajny Politechniki Warszawskiej, specjalista w zakresie budownictwa wodnego[1].

Życiorys

Syn botanika Zygmunta Wóycickiego i Zofii z Koziorowskich[2]. Absolwent Gimnazjum Mariana Rychłowskiego w Warszawie (1915)[2][3]. Od 1911 w harcerstwie, w latach 1914–1915 uczestnik tajnej szkoły wojskowej prowadzonej przez pułkownika Henryka Bagińskiego[2]. W latach 1915–1918 członek Polskiej Organizacji Wojskowej, w latach 1918–1920 służył ochotniczo w Wojsku Polskim[2]. W 1922 ukończył studia na Wydziale Inżynierii Wodnej Politechniki Warszawskiej. W 1921 (jeszcze jako student) objął stanowisko asystenta w Katedrze Budownictwa Wodnego I[4]. W 1931 uzyskał doktorat na Politechnice w Zurychu, a w 1932 habilitację na Wydziale Inżynierii Wodnej PW[4].

W latach 1931–1932, początkowo na Wydziale Inżynierii Wodnej PW, sprawował stanowisko wykładowcy hydrologii, a następnie na Wydziale Elektrycznym PW wykładał hydraulikę i zakłady o sile wodnej. W 1937 został kierownikiem Katedry Budownictwa Wodnego, a także Laboratorium Wodnego Wydziału Inżynierii PW[1].

Zaprojektował wodociągi i kanalizację m.in dla Gdyni, Łowicza, Sochaczewa[5] i Otwocka[4]. Podczas okupacji niemieckiej wykładał regulację rzek i meliorację, wodociągi i kanalizację oraz hydraulikę w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej w Warszawie. Uczestniczył w tajnym nauczaniu, był działaczem komórki podziemnej Stowarzyszenia Inżynierów Wodnych[4]. Zmarł podczas powstania warszawskiego 9 września 1944, ciężko raniony przez odłamek[4]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 75-6-9/10)[6][1][4].

Członkostwa

  • Członek Rady Technicznej przy Ministrze Komunikacji
  • Rzeczoznawca sądowy w sprawach budownictwa wodnego[4]

Ważne publikacje

  • K. Wóycicki, K. Pomianowski, M. Rybczyński: Hydrologia, cz. 1–3 (1933–1939)
  • Budownictwo wodne (1938)
  • Wodociągi i kanalizacje (1948, wydanie pośmiertne)[4]

Przypisy

  1. ↑ a b c E. Borysewicz Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej, pochowanych na Powązkach w Warszawie, s. 100–101, ISBN 978-83-7814-461-8
  2. ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 820.
  3. ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1915. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2022-07-06].
  4. ↑ a b c d e f g h T. Kempa-Englert, Kazimierz Wóycicki [w:] Sylwetki Profesorów Politechniki Warszawskiej, Biblioteka Cyfrowa Politechniki Warszawskiej.
  5. ↑ Wóycicki Kazimierz Tadeusz, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-07-06].
  6. ↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW WOYCICKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-05].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Kazimierz Wóycicki - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Kazimierza Wóycickiego na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 75, rząd 6, grób 8, 9)