Kazimierz Władysław Kumaniecki
Data i miejsce urodzenia | 26 czerwca 1880 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 lipca 1941 |
Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego | |
Okres | od 21 sierpnia 1922 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Kazimierz Władysław Kumaniecki (ur. 26 czerwca 1880 w Radziechowie, zm. 1 lipca 1941 w Krakowie) – polski prawnik, myśliciel polityczny, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalista w dziedzinie prawa administracyjnego, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie Juliana Nowaka (1922), major piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie urzędniczej Jana i Pauli z Grimów[1]. Kształcił się w C. K. Gimnazjum w Złoczowie, gdzie w 1898 zdał egzamin dojrzałości[2]. Studia prawnicze i filozoficzne odbywał na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, uzupełniające z prawa natomiast w Monachium.
Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1904 w korpusie oficerów rezerwy piechoty i przydzielony w rezerwie do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 20 w Krakowie[3][4]. W 1911 został przeniesiony w rezerwie do 35 Pułku Piechoty Obrony Krajowej w Złoczowie[5]. Na stopień porucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1913[6][7]. Jako tytularny kapitan pozostawał w ewidencji 35 Pułku Piechoty Obrony Krajowej (od 1917 – Pułk Strzelców Nr 35) do 1918[8]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty. Posiadał przydział w rezerwie do 20 Pułku Piechoty w Krakowie[9][10].
Od 1917 profesor UJ. W 1922 minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie Juliana Nowaka.
Podczas II wojny światowej uniknął aresztowania razem z innymi profesorami UJ podczas Sonderaktion Krakau 6 listopada 1939, gdyż powrócił do domu na widok policji niemieckiej[11]. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[12].
Ojciec Kazimierza Feliksa Kumanieckiego.
Wybrane publikacje
- Akt administracyjny (1913)[13]
- Ustrój władz samorządowych na ziemiach Polski w zarysie (1921)[14]
- Centralizm i decentralizacja (1922)[15]
- Odbudowa państwowości polskiej (1924)[16]
- W poszukiwaniu suwerena. Wybór pism (red. B. Szlachta, M. Zakrzewski), (2006)
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1932)[17]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[18]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)[19]
- Krzyż Komandorski Orderu Legii Honorowej (Francja)[18]
- Krzyż Kawalerski Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry, 1917)[20]
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)
Przypisy
- ↑ Łoza 1938 ↓, s. 399.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Złoczowie za lata 1873/4–1923/4. Złoczów: 1925, s. 5–7, 13.
- ↑ Schematismus 1905 ↓, s. 181, 449.
- ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 500.
- ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 181, 381.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 152, 297.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 40.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 84, 357.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 183, 468.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 172, 410.
- ↑ Jan Gwiazdomorski: Wspomnienia z Sachsenhausen, Kraków: Wyd. Literackie, 1975, s. 15.
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803–2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 155, ISBN 978-83-233-4527-5 .
- ↑ Kazimierz Władysław Kumaniecki , Akt administracyjny. Studya nad istotą aktu administracyjnego z uwzględnieniem zasadniczego orzecznictwa austryackiego Trybunału Administracyjnego, polona.pl [dostęp 2019-12-13] .
- ↑ Kazimierz Władysław Kumaniecki , Ustrój władz samorządowych na ziemiach Polski w zarysie, polona.pl [dostęp 2019-12-13] .
- ↑ Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 1922, s. 232–233 [1].
- ↑ Kazimierz Władysław Kumaniecki , Odbudowa państwowości polskiej. Najważniejsze dokumenty 1912 – styczeń 1924, polona.pl [dostęp 2019-12-13] .
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295 „za zasługi na polu pracy naukowej, za działalność administracyjną i społeczną”.
- ↑ a b Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 399.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 464 „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzieży w duchu patriotycznym położone w latach 1905–1918”.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 259.
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1904. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.)
- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1912. Wiedeń: styczeń 1912. (niem.)
- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914. (niem.)
- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: 1916.
- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Stanisław Łoza: Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938.
- Kto był kim w II Rzeczypospolitej, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd I.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka Signum laudis
Baretka Signum laudis
Autor: LuigiXIV, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere dell'Ordine Imperiale di Francesco Giuseppe (Austria)
Julian Nowak (1865-1946) - Polish microbiologist and politician. Prime minister of Poland 1922
Godło Rzeczypospolitej Polskiej ustalone Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach (Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980)