Kazimierz Wielikosielec
| Biskup tytularny Blandy Julii | |||
 Kazimierz Wielikosielec (2007) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Biskup pomocniczy piński | |||
| Okres sprawowania | od 1999 | ||
| Administrator apostolski archidiecezji mińsko-mohylewskiej | |||
| Okres sprawowania | 2021 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Prezbiterat | 3 czerwca 1984 | ||
| Nominacja biskupia | 6 maja 1999 | ||
| Sakra biskupia | 24 czerwca 1999 | ||
 | |||
| Data konsekracji | 24 czerwca 1999 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Kazimierz Wielikosielec OP (biał. Казімір Велікаселец, ros. Казимир Великоселец; ur. 5 maja 1945 w Starowoli) – polski[1] duchowny rzymskokatolicki, dominikanin, biskup pomocniczy piński od 1999, administrator apostolski sede vacante archidiecezji mińsko-mohylewskiej w 2021.
Życiorys
Urodził się 5 maja 1945 w Starowoli. W tym czasie najbliższy czynny kościół, do którego uczęszczał wraz ze swym ojcem, był oddalony o kilkadziesiąt kilometrów i znajdował się w Kobryniu.
Odbył służbę wojskową oraz pracował na budowie w Wilnie. Przebywając w Wilnie poznał Zakon Braci Kaznodziejów, do którego postanowił wstąpić[2]. Gdy zdecydował się studiować w Wyższym Seminarium Duchownym w Rydze, przez trzy lata nie zezwalały mu na to władze komunistyczne. W związku z tym rozpoczął potajemną naukę u ks. Wacława Piątkowskiego, ówczesnego wikariusza generalnego diecezji pińskiej, który w ukryciu prowadził seminarium duchowne (studiował tam także Antoni Dziemianko)[3]. W 1981 został przyjęty do ryskiego Seminarium. W czasie studiów seminaryjnych złożył pierwsze śluby zakonne w zakonie dominikańskim. Święceń prezbiteratu udzielił mu 3 czerwca 1984 kardynał Julijans Vaivods, administrator apostolski Rygi i Lipawy.
Po święceniach został skierowany do pracy w parafii Trójcy Przenajświętszej w Iszkołdzi. Ze względu na niewystarczającą liczbę prezbiterów na Białorusi, pod jego opieką duchową znalazły się również Juszkiewicze, Horodyszcze, Stołowicze, Połoneczka, Świerżeń Nowy, Horodziej, Korelicze, Hancewicze oraz Mir. W tym czasie, oprócz posługi duszpasterskiej, zajmował się także odbudową i remontem świątyń.
W 1992 objął urząd wikariusza generalnego diecezji pińskiej, pełniąc jednocześnie funkcje proboszcza parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Baranowiczach oraz dziekana dekanatu baranowickiego.
6 maja 1999 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji pińskiej ze stolicą tytularną Blanda Julia. Święcenia biskupie otrzymał 24 czerwca 1999 w bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pińsku[2]. Głównym konsekratorem był kardynał Kazimierz Świątek, administrator apostolski diecezji pińskiej, a współkonsekratorami arcybiskup Dominik Hrušovský, nuncjusz apostolski na Białorusi, i Aleksander Kaszkiewicz, biskup diecezjalny diecezji grodzieńskiej. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Fiat voluntas Tua” (Bądź wola Twoja), zaczerpnięte z Modlitwy Pańskiej. W diecezji pińskiej pozostał na urzędzie wikariusza generalnego[4].
3 stycznia 2021 papież Franciszek mianował go administratorem apostolskim sede vacante archidiecezji mińsko-mohylewskiej[5]. Funkcję tę pełnił do 23 października 2021, kiedy archidiecezję kanonicznie objął nowy metropolita Józef Staniewski[6].
W Konferencji Episkopatu Białorusi jest przewodniczącym Rady ds. Ochrony Dziedzictwa Kulturowego i Środowiska[7].
Jest członkiem Polskiej Prowincji Dominikanów[8].
Przypisy
- ↑ Biskup z Białorusi mówił o skutkach braku Boga. swietarodzina.pila.pl. [dostęp 2020-04-20].
- ↑ a b Ks. Biskup Kazimierz Wielikosielec. slowo.grodnensis.by. [dostęp 2020-04-20].
- ↑ Po 66 latach Pińsk ma biskupa diecezjalnego. deon.pl. [dostęp 2020-04-20].
- ↑ Пінская дыяцэзія. catholic.by. [dostęp 2020-04-20]. (biał.).
- ↑ Rinuncia dell’Arcivescovo Metropolita di Minsk-Mohilev (Belarus) e nomina dell’Amministratore Apostolico sede vacante. press.vatican.va. [dostęp 2021-01-03]. (wł.).
- ↑ Białoruś: abp Staniewski obejmie dziś władzę w archidiecezji mińsko-mohylewskiej. polskieradio24.pl. [dostęp 2022-01-27].
- ↑ Структура Канферэнцыі. catholic.by. [dostęp 2020-04-20]. (biał.).
- ↑ Były generał dominikanów arcybiskupem metropolitą. info.dominikanie.pl. [dostęp 2020-04-20].
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Kazimierza Wielikosielca OP na stronie Catholic.by (biał.) [dostęp 2020-04-20]
- Kazimierz Wielikosielec w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2020-04-20]
Media użyte na tej stronie
Autor: Berarussian Catholic Church, Licencja: CC BY-SA 3.0
Дапаможны біскуп Пінскай дыяцэзіі Казімір Велікаселец
Autor: catholic.by, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb biskupa Kazimierza Wielikosieleca OP
Podpis bpa Kazimierza Wielikosielca OP, biskupa pomocniczego pińskiego