Kazimierz Winkler
Kazimierz Winkler, właśc. Kazimierz Maria de Winkler pseudonim: Andrzej Augustowski (ur. 23 listopada 1918 w Radomiu, zm. 5 lipca 2014 w Warszawie[1]) – polski literat, poeta i rysownik. Ukończył Szkołę Główną Handlową w Warszawie.
Twórczość
Debiut
Jego literacki debiut miał miejsce w roku 1934 w szkolnych pismach „Głosy Sztubackie” i „Filareta”. Był laureatem konkursu poetyckiego zorganizowanego przez Polską YMCA w roku 1938 (wiersz „Polska”).
II wojna światowa
W czasie okupacji, pod pseudonimem Andrzej Augustowski, pisał wiersze, opowiadania i recenzje do konspiracyjnego pisma społeczno-literackiego „Sztuka i Naród”. Był uczestnikiem powstania warszawskiego, w czasie którego napisał m.in. „Marsz słowiański” i „Warszawa była startem”. Walczył w batalionie „Łukasiński” na Starym Mieście. Po upadku powstania był więźniem obozów w Niemczech.
Okres powojenny
W roku 1945 zamieszkał w Warszawie. Publikował prozę i poezje, a także rysunki satyryczne w tygodnikach i prasie codziennej.
W roku 1947 napisał pierwszy tekst piosenki „Dziewczyna z radia” i od tego czasu stał się autorem tekstów dla niemal wszystkich popularnych piosenkarzy i zespołów polskich w tym okresie. Ponadto zajmował się tłumaczeniem tekstów, m.in. piosenek z operetek Wesoła wojna, Hrabia Luksemburg, Manewry jesienne. Do znanych piosenek Winklera należą m.in. „Gdy mi ciebie zabraknie” (uznana w roku 1961 za najpopularniejszą piosenkę powojenną), „Czerwony autobus”, „Taka sobie miłość” (wyróżnienie – Opole ’63), „Przyjdzie na to czas”, „Tych lat nie odda nikt”, „Pierwszy siwy włos”, „O mnie się nie martw” (pierwsza nagroda – Opole ’64), „Wesoły pociąg”, „Dozwolone do lat osiemnastu”, „Wędrowne gitary”.
Został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 170-2-1)[2].
Piosenki (wybór)
- „Czerwony autobus”
- „Dozwolone do lat osiemnastu”
- „Dziewczyna z radia”
- „Gdy mi ciebie zabraknie”
- „O mnie się nie martw”
- „Pierwszy siwy włos”
- „Przyjdzie na to czas”
- „Si senor” (muzyka Ryszard Sielicki, wyk. Maria Koterbska)
- „Taka sobie miłość”
- „Tych lat nie odda nikt”
- „Wesoły pociąg”
- „Wędrowne gitary”
- „Za kilka lat”
Odznaczenia
W 1979 otrzymał odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”[3]. W kwietniu 2013 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4].
Przypisy
- ↑ Kazimierz Maria De Winkler. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2014-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-11)]. (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JADWIGA FRYZE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-06-08] .
- ↑ Spotkanie twórców i artystów polskiej estrady. „Nowiny”. 146, s. 2, 2 lipca 1979.
- ↑ ZAiKS ma 95 lat. mkidn.gov.pl, 24 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-24].
Bibliografia
- Winkler, Kazimierz. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2012-01-18]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY 4.0
Nagrobek na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie