Kazimierz Zawadzki (1906–1982)

Kazimierz Zawadzki

Data i miejsce urodzenia	1906 Warszawa
Data i miejsce śmierci	3 października 1982 Warszawa
Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres	od 20 lutego 1957 do 20 lutego 1961
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości
Okres	od 1959 do 1971
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Odznaczenia

Kazimierz Zawadzki (ur. 1906 w Warszawie, zm. 3 października 1982 tamże) – polski sędzia i działacz państwowy, poseł na Sejm PRL II kadencji (1957–1961), wiceminister sprawiedliwości (1959–1971).

Grób Kazimierza Zawadzkiego na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys

Ukończył Gimnazjum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie^[1], a następnie Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Odbył aplikację w Sądzie Okręgowym w stolicy i zdał egzamin sędziowski, po czym pracował jako asesor w sądach grodzkich na Podlasiu (w Białymstoku, Bielsku i Białowieży – w ostatniej miejscowości był również sędzią sądu grodzkiego). Podczas pobytu w Białowieży współorganizował Dom Ludowy Robotników Leśnych. W 1937 przeniesiony do Białegostoku, do wybuchu II wojny światowej pracował w charakterze kierownika Sądu Grodzkiego. Walczył w wojnie obronnej Polski na Podlasiu, dostając się do niewoli w Oflagu I A w Prusach Wschodnich. W 1944 wziął udział w powstaniu warszawskim.

W 1945 osiedlił się na Mazowszu, pracował w Hipotece w Grodzisku oraz Kontroli Biur Komorników w Warszawie. Był sędzią oraz prezesem Sądu Okręgowego w Sosnowcu, przewodniczącym wydziału w Sądzie Apelacyjnym w Rzeszowie i Wojewódzkim w Zielonej Górze. Od 1958 ponownie sędziował w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie.

W 1956 wysunięty na posła z ramienia Stronnictwa Demokratycznego w okręgu Sosnowiec, zasiadał w Komisji Mandatowo-Regulaminowej (jako wiceprzewodniczący) oraz Wymiaru Sprawiedliwości. Był sekretarzem Klubu Poselskiego SD. przez szereg lat sprawował funkcję przewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu SD w Katowicach oraz wiceprzewodniczącego analogicznych komitetów w Rzeszowie i Warszawie. Był wiceprzewodniczącym Stołecznego Komitetu SD oraz przewodniczącym Dzielnicowego Komitetu SD Warszawa - Śródmieście. Zasiadał w Centralnym Komitecie SD (1962–1966), Prezydium Centralnego Komitetu (1958–1962) oraz w Centralnej Komisji Rewizyjnej jako jej wiceprzewodniczący.

W lipcu 1959 mianowany podsekretarzem stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, pracę kontynuował również po odejściu z Sejmu (do lutego 1971).

Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy, Krzyżami Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, a także złotą odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy”. Zasłużony członek SD.

Zmarł w 1982. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 168-2-7)^[2].

Jego żoną była Maria (zm. 1997).

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944-1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, str. 144.
• „Kurier Polski”. nr 195 z 6 października 1982, str. 2 (nekrologi).
• Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, Warszawa 1991, str. 209.

Linki zewnętrzne

• Strona sejmowa posła II kadencji