Kazuyoshi Funaki

Kazuyoshi Funaki

Data i miejsce urodzenia	27 kwietnia 1975 Yoichi
Klub	FIT Ski
Wzrost	175 cm
Debiut w PŚ	20 grudnia 1992 w Sapporo (27. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	20 grudnia 1992 w Sapporo (27. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	10 grudnia 1994 w Planicy (1. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	10 grudnia 1994 w Planicy
Rekord życiowy	206,5 m na Velikance w Planicy (19 marca 1999)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia Igrzyska olimpijskie złoto Nagano 1998 duża złoto Nagano 1998 duża druż. srebro Nagano 1998 normalna Mistrzostwa świata złoto Ramsau 1999 normalna srebro Trondheim 1997 duża druż. srebro Ramsau 1999 duża druż. srebro Predazzo 2003 duża druż. Mistrzostwa świata w lotach złoto Oberstdorf 1998 indywidualnie Igrzyska azjatyckie złoto Aomori 2003 normalna złoto Astana/Ałmaty 2011 duża druż. srebro Aomori 2003 normalna druż. srebro Astana/Ałmaty 2011 duża Puchar świata w skokach 2. miejsce 1997/1998 3. miejsce 1996/1997 Puchar Świata w lotach narciarskich 2. miejsce 1997/1998 3. miejsce 1996/1997 Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce 1997/1998 2. miejsce 1994/1995 Turniej Nordycki 1. miejsce 1997 2. miejsce 1999 Letnie Grand Prix 2. miejsce 1995 2. miejsce 1998
Inne nagrody
Medal Holmenkollen 1999 Puchar KOP 1. miejsce 1997/1998

Kazuyoshi Funaki (jap. 船木 和喜 Funaki Kazuyoshi; ur. 27 kwietnia 1975 w Yoichi) – japoński skoczek narciarski, trzykrotny medalista olimpijski z 1998, czterokrotny medalista mistrzostw świata (w tym indywidualny mistrz z 1999), mistrz świata w lotach narciarskich z 1998, zwycięzca 46. Turnieju Czterech Skoczni i Turnieju Nordyckiego 1997 oraz zdobywca Pucharu KOP w sezonie 1997/1998. W 1999 został nagrodzony Medalem Holmenkollen.

Przebieg kariery

Pierwszy raz w zawodach Pucharu Świata wystartował 20 grudnia 1992 podczas konkursu w Sapporo, gdzie zajął 27. miejsce. Był to jego jedyny występ w sezonie 1992/1993 i, jako że nie zdobył punktów (do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za miejsca w konkursach Pucharu Świata), to nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W sezonie 1993/1994 ani razu nie pojawił się w konkursach Pucharu Świata.

Kolejny występ w PŚ miał miejsce na początku sezonu 1994/1995. W konkursie rozgrywanym 10 grudnia 1994 w Planicy odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo, wyprzedzając Andreasa Goldbergera oraz Janne Ahonena. W tym sezonie łącznie pięciokrotnie stawał na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa, zajmując jedno drugie miejsce i dwukrotnie trzecie. W klasyfikacji końcowej 43. edycji Turnieju Czterech Skoczni zajął drugie miejsce za Goldbergerem, a przed Ahonenem. W poszczególnych konkursach był dziesiąty w Oberstdorfie, czwarty w Garmisch-Partenkirchen, pierwszy w Innsbrucku i ósmy w Bischofshofen. Sezon zakończył na czwartym miejscu w klasyfikacji generalnej. W marcu 1995 wystąpił na mistrzostwach świata w Thunder Bay, gdzie na normalnej skoczni zajął 38. miejsce, a na dużej był piąty. W konkursie drużynowym nie brał udziału.

Latem 1995 zajmujął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej drugiej edycji Letniego Grand Prix w skokach. W sezonie 1995/1996 ani razu nie stanął na podium, a tylko dwukrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów, co dało mu 33. miejsce w klasyfikacji generalnej. W lutym 1996 wziął udział w mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz, zajmując 20. miejsce.

W sezonie 1996/1997 siedmiokrotnie zajął miejsca na podium zawodów PŚ, przy czym wygrał w czterech konkursach. Zwyciężył między innymi w konkursie w Innsbrucku 4 stycznia 1997, jednak w pozostałych konkursach 45. Turnieju Czterech Skoczni plasował się poza czołową dziesiątką i ostatecznie zajął 10. miejsce w klasyfikacji końcowej. Zwyciężył za to w klasyfikacji końcowej pierwszej edycji Turnieju Nordyckiego, wyprzedzając Kristiana Brendena i Andreasa Widhölzla. Funaki wygrał przy tym dwa z czterech konkursów tego turnieju. Wysokie pozycje, szczególnie w drugiej części sezonu pozwoliły mu zająć trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej tego sezonu, za Primožem Peterką i Dieterem Thomą. Trzecie miejsce zajął także w sezonie 1996/1997 Pucharu Świata w lotach narciarskich, gdzie wyprzedzili go tylko Peterka oraz Takanobu Okabe. Na odbywających się w tym sezonie mistrzostwach świata w Trondheim wspólnie z Okabe, Masahiko Haradą i Hiroyą Saitō wywalczył srebrny medal w konkursie drużynowym. W występach indywidualnych był dziesiąty na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Andreasem Goldbergerem o 1 punkt.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1997/1998, kiedy to zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, zarówno w skokach jak i w lotach. Ośmiokrotnie stawał na podium zawodów pucharowych, w tym pięciokrotnie zwyciężał. W 46. Turnieju Czterech Skoczni wygrał trzy pierwsze zawody i miał szansę zostać pierwszym skoczkiem w historii, który wygra wszystkie cztery konkursy turnieju. Dokonał tego jednak dopiero niemiecki skoczek Sven Hannawald w 2002. To właśnie Hannawald wygrał ostatni konkurs 46. edycji, przerywając tym samym passę Funakiego, który w tym konkursie zajął ósme miejsce. Podczas mistrzostw świata w lotach w Oberstdorfie Funaki zdobył złoty medal, wyprzedzając drugiego w konkursie Hannawalda oraz trzeciego Dietera Thomę.

Na igrzyskach olimpijskich w Nagano w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni zajmował czwarte miejsce po pierwszej serii skoków z odległością 87,5 m. W drugiej kolejce osiągnął 90,5 m co było drugim rezultatem tej serii, dzięki czemu awansował na drugie miejsce. Lepszy okazał się tylko Jani Soininen, do którego Japończyk stracił 1 punkt. Trzecie miejsce zajął Andreas Widhölzl. Podczas pierwszej serii konkursu indywidualnego na dużej skoczni Funaki osiągnął 126 m, co dało mu czwarte miejsce, ze stratą 0,8 punktu do trzeciego Soininena. Drugi skok na 132,5 m został przez wszystkich sędziów oceniony na maksymalną liczbę 20 punktów^[1]. Dzięki temu Funaki zdobył złoty medal wyprzedzając drugiego w konkursie Soininena (o ponad 10 punktów) i Haradę (o 14 punktów). W konkursie drużynowym wraz z Saitō, Okabe i Haradą wywalczył swój drugi złoty medal olimpijski. Na zakończenie sezonu zdobył Puchar KOP.

Latem 1998 zajął drugie miejsce w piątej edycji Letniego Grand Prix. W sezonie 1998/1999 trzykrotnie nie znalazł się w czołowej dziesiątce. Piętnastokrotnie stawał na podium, trzykrotnie był pierwszy i po sześć razy zajmował drugie i trzecie miejsce. Te wyniki wystarczyły jednak do zajęcia tylko czwartego miejsca w klasyfikacji generalnej. Trzeci zawodnik klasyfikacji – Noriaki Kasai, zgromadził tylko 9 punktów więcej. W 47. Turnieju Czterech Skoczni był piąty po tym, jak zajął szóste miejsce w Oberstdorfie, piąte w Ga-Pa i Bischofshofen oraz 18. miejsce w Innsbrucku. Na mistrzostwach świata w Ramsau w lutym 1999 na dużym obiekcie zajął piąte miejsce, a na normalnej skoczni wywalczył złoty medal, wyprzedzając swych rodaków: Hideharu Miyahirę i Masahiko Haradę. W konkursie drużynowym Japończycy w składzie Kasai, Miyahira, Harada i Funaki zdobyli srebrny medal, tracąc do reprezentantów Niemiec zaledwie 1,9 punktu.

W sezonach 1999/2000 i 2000/2001 Funaki nie stawał na podium zawodów Pucharu Świata, choć parokrotnie zajmował czwarte miejsce. W efekcie zajął niższe pozycje w klasyfikacjach generalnych tych sezonów. W tym czasie wystartował na mistrzostwach świata w lotach w Vikersund, zajmując siódme miejsce oraz na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie wystąpił tylko w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni, plasując się na 32. pozycji. Na podium zawodów Pucharu Świata Japończyk wrócił w sezonie 2001/2002, kiedy to dwukrotnie zajął trzecie miejsce. Ośmiokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, co pozwoliło mu zająć 10. miejsce w klasyfikacji generalnej. W lutym 2002 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie indywidualnie był dziewiąty na normalnej skoczni oraz siódmy na dużej. W konkursie drużynowym Japończycy z Funakim w składzie zajęli piąte miejsce. W marcu tego samego roku zajął 23. miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie.

W latach 2003–2005 uzyskiwał przeciętne wyniki w Pucharze Świata. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 2003 był szesnasty na dużej i piętnasty na normalnej skoczni, a razem z Miyahirą, Kasaim i Akirą Higashim wywalczył srebrny medal w konkursie drużynowym. Coraz rzadziej zdobywał punkty, a w pierwszej dziesiątce zawodów pojawił się raptem kilka razy. Jednak 5 lutego 2005 wygrał zawody PŚ w Sapporo, wyprzedzając Thomasa Morgensterna oraz Roara Ljøkelsøya. Było to ostatnie podium zawodów PŚ w karierze Funakiego.

W latach 2005–2009 Funaki nie pojawiał się w zawodach Pucharu Świata. W przeciwieństwie do starszych od siebie, byłych kolegów z kadry, Kasaiego i Okabe, nie walczył o miejsce w kadrze narodowej. Występował w zawodach niższej rangi – lokalnych w Japonii oraz międzynarodowych, takich jak FIS Cup. W sezonie 2008/2009 zajął drugie miejsce w jednym z konkursów Pucharu Kontynentalnego w Sapporo. Tam również, parę dni później, wystąpił po czteroletniej przerwie w zawodach Pucharu Świata, zajmując 19. miejsce.

W 2011 zdobył srebrny medal igrzysk azjatyckich w Astanie i Ałmaty w konkursie indywidualnym na dużej skoczni^[2] i złoty w konkursie drużynowym^[3]. Od 2013 roku bierze udział wyłącznie w zawodach krajowych^[4].

Podczas zawodów Pucharu Świata w Zakopanem 17 stycznia 1999 za skok na odległość 119 metrów otrzymał 5 not po 20 punktów i otrzymał za ten skok notę 125,4 pkt. 19 marca 1999 na Velikance w Planicy skoczył 206,5 m, co do dziś jest jego rekordem życiowym. Wygrał 15 konkursów Pucharu Świata, 12 razy był drugi i 11 razy trzeci.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

1998 Nagano/Hakuba	–	srebrny medal (K-90), złoty medal (K-120)
2002 Salt Lake City/Park City	–	9. miejsce (K-90), 7. miejsce (K-120)

Drużynowo

1998 Nagano/Hakuba	–	złoty medal[a]
2002 Salt Lake City/Park City	–	5. miejsce[b]

Starty K. Funakiego na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
2.	11 lutego	1998	Hakuba	Olimpijska	K-90	indywid.	87,5 m	90,5 m	233,5 pkt	1,0 pkt	Jani Soininen
1.	15 lutego	1998	Hakuba	Olimpijska	K-120	indywid.	126,0 m	132,5 m	272,3 pkt	—
1.	17 lutego	1998	Hakuba	Olimpijska	K-120	druż.[a]	118,5 m	125,0 m	933,0 pkt (240,3 pkt)	—
9.	10 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-90	indywid.	92,0 m	94,5 m	243,0 pkt	26,0 pkt	Simon Ammann
7.	13 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	indywid.	126,5 m	121,0 m	245,5 pkt	35,9 pkt	Simon Ammann
5.	18 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	druż.[b]	126,5 m	126,0 m	926,0 pkt (255,0 pkt)	48,1 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

1995 Thunder Bay	–	38. miejsce (K-90), 5. miejsce (K-120)
1997 Trondheim	–	4. miejsce (K-90), 10. miejsce (K-120)
1999 Ramsau	–	5. miejsce (K-120), złoty medal (K-90)
2001 Lahti	–	32. miejsce (K-90)
2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	16. miejsce (K-120), 15. miejsce (K-95)

Drużynowo

1997 Trondheim	–	srebrny medal[c]
1999 Ramsau	–	srebrny medal[d]
2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	srebrny medal[e]

Starty K. Funakiego na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
38.	12 marca	1995	Thunder Bay	Normal Thunder	K-90	indywid.	74,0 m	—	81,0 pkt	185,0 pkt	Takanobu Okabe
5.	18 marca	1995	Thunder Bay	Big Thunder	K-120	indywid.	116,5 m	114,5 m	218,3 pkt	54,3 pkt	Tommy Ingebrigtsen
4.	22 lutego	1997	Trondheim	Granåsen	K-90	indywid.	95,5 m	94,0 m	256,0 pkt	7,5 pkt	Janne Ahonen
2.	27 lutego	1997	Trondheim	Granåsen	K-120	druż.[c]	127,5 m	118,0 m	905,0 pkt (247,4 pkt)	50,3 pkt	Finlandia
10.	1 marca	1997	Trondheim	Granåsen	K-120	indywid.	117,5 m	119,0 m	230,2 pkt	21,9 pkt	Masahiko Harada
5.	21 lutego	1999	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-120	indywid.	122,0 m	125,5 m	251,5 pkt	11,9 pkt	Martin Schmitt
2.	23 lutego	1999	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-120	druż.[d]	110,0 m	115,0 m	987,0 pkt (208,0 pkt)	1,9 pkt	Niemcy
1.	26 lutego	1999	Ramsau	Mattensprunganlage	K-90	indywid.	96,0 m	94,0 m	255,0 pkt	—
32.	23 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-90	indywid.	76,0 m	—	81,5 pkt	164,5 pkt	Adam Małysz
16.	22 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	indywid.	125,0 m	119,5 m	237,6 pkt	51,4 pkt	Adam Małysz
2.	23 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	druż.[e]	120,5 m	124,5 m[f]	1010,1 pkt (220,0 pkt)	36,5 pkt	Finlandia
15.	28 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	indywid.	94,5 m	99,0 m	235,5 pkt	43,5 pkt	Adam Małysz

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

1996 Tauplitz	–	20. miejsce
1998 Oberstdorf	–	złoty medal
2000 Vikersund	–	7. miejsce
2002 Harrachov	–	23. miejsce

Starty K. Funakiego na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
20.	10-11 lutego	1996	Tauplitz	Kulm	K-185	indywid.	161,0 m	162,0 m	175,0 m	171,0 m	625,3 pkt	112,8 pkt	Andreas Goldberger
1.	24-25 stycznia	1998	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	indywid.	191,0 m	187,5 m	203,0 m	205,5 m	776,4 pkt	—
7.	14 lutego	2000	Vikersund	Vikersundbakken	K-185	indywid.	152,5 m	154,5 m	183,0 m	—[g]	543,5 pkt	83,3 pkt	Sven Hannawald
23.	9-10 marca	2002	Harrachov	Čerťák	K-185	indywid.	146,0 m	162,0 m	—[g]	—[g]	271,1 pkt	125,2 pkt	Sven Hannawald

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

1993 Harrachov

–

38. miejsce

Drużynowo

1993 Harrachov

–

8. miejsce[h]

Starty K. Funakiego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
8.	3 marca	1993	Harrachov	Čerťák	K-90	druż.[h]	71,5 m	74,0 m	604,9 pkt (152,8 pkt)	254,1 pkt	Finlandia
38.	5 marca	1993	Harrachov	Čerťák	K-90	indywid.	68,5 m	74,0 m	146,0 pkt	87,2 pkt	Janne Ahonen

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1992/1993	niesklasyfikowany
1994/1995	4.
1995/1996	33.
1996/1997	3.
1997/1998	2.
1998/1999	4.
1999/2000	14.
2000/2001	30.
2001/2002	11.
2002/2003	30.
2003/2004	40.
2004/2005	30.
2008/2009	63.
2009/2010	niesklasyfikowany
2010/2011	58.
2011/2012	niesklasyfikowany

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	10 grudnia	1994	Planica	Srednija Velikanka	K-92	—	97,5 m	91,5 m	243,0 pkt	—
2.	4 stycznia	1995	Innsbruck	Bergisel	K-108	—	117,5 m	111,5 m	247,7 pkt	* TCS 1994/1995
3.	14 grudnia	1996	Harrachov	Čerťák	K-120	—	140,0 m	141,5 m	297,7 pkt	—
4.	4 stycznia	1997	Innsbruck	Bergisel	K-108	—	116,0 m	113,5 m	254,1 pkt	* TCS 1996/1997
5.	12 marca	1997	Kuopio	Puijo	K-90	—	97,0 m	86,5 m	241,0 pkt	* TN 1997
6.	16 marca	1997	Oslo	Holmenkollbakken	K-110	—	111,0 m	125,5 m	258,5 pkt	* TN 1997
7.	29 grudnia	1997	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-115	—	116,0 m	117,0 m	240,9 pkt	* TCS 1997/1998
8.	1 stycznia	1998	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-115	—	119,0 m	116,0 m	243,5 pkt	* TCS 1997/1998
9.	4 stycznia	1998	Innsbruck	Bergisel	K-108	—	108,5 m	113,0 m	240,7 pkt	* TCS 1997/1998
10.	25 stycznia	1998	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	—	203,0 m	205,5 m	406,2 pkt	* Drugi dzień mistrzostw świata w lotach
11.	21 marca	1998	Planica	Bloudkova velikanka	K-120	—	126,5 m	140,0 m	291,7 pkt	—
12.	10 stycznia	1999	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-120	—	129,5 m	130,0 m	273,1 pkt	—
13.	24 stycznia	1999	Sapporo	Ōkurayama	K-120	—	127,5 m	133,0 m	274,4 pkt	—
14.	6 marca	1999	Lahti	Salpausselkä	K-90	—	93,5 m	—	125,5 pkt	* TN 1999
15.	5 lutego	2005	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	135,0 m	—	144,0 pkt	—

Miejsca na podium

Sezon PŚ	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	Razem
1994/1995	2	1	2	5
1995/1996	-	-	-	-
1996/1997	4	2	1	7
1997/1998	5	3	-	8
1998/1999	3	6	6	15
1999/2000	-	-	-	-
2000/2001	-	-	-	-
2001/2002	-	-	2	2
2002/2003	-	-	-	-
2003/2004	-	-	-	-
2004/2005	1	-	-	1
Suma	15	12	11	38

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	10 grudnia	1994	Planica	Srednija Velikanka	K-92	—	97,5 m	91,5 m	243,0 pkt	1.	—
2.	4 stycznia	1995	Innsbruck	Bergisel	K-108	—	117,5 m	111,5 m	247,7 pkt	1.	—
3.	8 stycznia	1995	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-120	—	124,5 m	124,5 m	246,2 pkt	2.	4,5 pkt	Andreas Goldberger
4.	29 stycznia	1995	Lahti	Salpausselkä	K-114	—	114,0 m	—	113,7 pkt	3.	13,2 pkt	Jens Weißflog
5.	5 lutego	1995	Falun	Lugnet	K-90	—	89,0 m	84,0 m	219,5 pkt	3.	4,5 pkt	Espen Bredesen
6.	7 grudnia	1996	Ruka	Rukatunturi	K-120	—	142,5 m	135,5 m	295,4 pkt	2.	8,0 pkt	Takanobu Okabe
7.	14 grudnia	1996	Harrachov	Čerťák	K-120	—	140,0 m	141,5 m	297,7 pkt	1.	—
8.	4 stycznia	1997	Innsbruck	Bergisel	K-108	—	116,0 m	113,5 m	254,1 pkt	1.	—
9.	9 marca	1997	Lahti	Salpausselkä	K-114	—	115,0 m	—	117,0 pkt	3.	0,9 pkt	Andreas Widhölzl
10.	12 marca	1997	Kuopio	Puijo	K-90	—	97,0 m	86,5 m	241,0 pkt	1.	—
11.	16 marca	1997	Oslo	Holmenkollbakken	K-110	—	111,0 m	125,5 m	258,5 pkt	1.	—
12.	22 marca	1997	Planica	Velikanka	K-185	—	190,5 m	204,0 m	378,9 pkt	2.	17,0 pkt	Takanobu Okabe
13.	29 grudnia	1997	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-115	—	116,0 m	117,0 m	240,9 pkt	1.	—
14.	1 stycznia	1998	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-115	—	119,0 m	116,0 m	243,5 pkt	1.	—
15.	4 stycznia	1998	Innsbruck	Bergisel	K-108	—	108,5 m	113,0 m	240,7 pkt	1.	—
16.	11 stycznia	1998	Ramsau	Mattensprunganlage	K-90	—	87,5 m	94,0 m	240,5 pkt	2.	2,5 pkt	Masahiko Harada
17.	18 stycznia	1998	Zakopane	Wielka Krokiew	K-116	—	121,5 m	128,0 m	263,0 pkt	2.	3,2 pkt	Primož Peterka
18.	24 stycznia	1998	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	—	191,0 m	187,5 m	370,2 pkt	2.	5,2 pkt	Sven Hannawald
19.	25 stycznia	1998	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	—	203,0 m	205,5 m	406,2 pkt	1.	—
20.	21 marca	1998	Planica	Bloudkova velikanka	K-120	—	126,5 m	140,0 m	291,7 pkt	1.	—
21.	29 listopada	1998	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	—	109,5 m	118,5 m	212,4 pkt	3.	27,5 pkt	Martin Schmitt
22.	5 grudnia	1998	Chamonix-Mont-Blanc	Tremplin aux Bossons	K-95	—	106,5 m	88,0 m	239,0 pkt	3.	3,5 pkt	Martin Schmitt
23.	6 grudnia	1998	Chamonix-Mont-Blanc	Tremplin aux Bossons	K-95	—	100,5 m	94,5 m	243,5 pkt	2.	4,5 pkt	Janne Ahonen
24.	8 grudnia	1998	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	—	121,5 m	126,0 m	250,0 pkt	2.	3,7 pkt	Martin Schmitt
25.	19 grudnia	1998	Harrachov	Čerťák	K-120	—	107,5 m	123,5 m	217,8 pkt	3.	17,5 pkt	Janne Ahonen
26.	9 stycznia	1999	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-120	—	125,0 m	125,5 m	254,9 pkt	2.	0,4 pkt	Janne Ahonen
27.	10 stycznia	1999	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-120	—	129,5 m	130,0 m	273,1 pkt	1.	—
28.	17 stycznia	1999	Zakopane	Wielka Krokiew	K-116	—	119,0 m	121,5 m	253,8 pkt	2.	4,6 pkt	Janne Ahonen
29.	24 stycznia	1999	Sapporo	Ōkurayama	K-120	—	127,5 m	133,0 m	274,4 pkt	1.	—
30.	29 stycznia	1999	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-120	—	127,0 m	124,0 m	256,8 pkt	3.	9,3 pkt	Noriaki Kasai
31.	31 stycznia	1999	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-120	—	126,5 m	124,5 m	256,3 pkt	3.	5,2 pkt	Noriaki Kasai
32.	4 marca	1999	Kuopio	Puijo	K-120	—	125,5 m	121,5 m	250,1 pkt	2.	0,8 pkt	Martin Schmitt
33.	6 marca	1999	Lahti	Salpausselkä	K-90	—	93,5 m	—	125,5 pkt	1.	—
34.	14 marca	1999	Oslo	Holmenkollbakken	K-115	—	117,5 m	115,5 m	241,4 pkt	3.	12,0 pkt	Noriaki Kasai
35.	19 marca	1999	Planica	Velikanka	K-185	—	190,5 m	206,5 m	388,9 pkt	2.	0,8 pkt	Martin Schmitt
36.	23 listopada	2001	Kuopio	Puijo	K-120	—	122,0 m	123,5 m	243,4 pkt	3.	10,6 pkt	Adam Małysz
37.	8 grudnia	2001	Villach	Alpenarena	K-90	—	91,5 m	94,0 m	243,0 pkt	3.	28,5 pkt	Adam Małysz
38.	5 lutego	2005	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	135,0 m	—	144,0 pkt	1.	—

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za konkurs Pucharu Świata.

Sezon 1992/1993
																	punkty
-	-	-	-	27	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda (do sezonu 1992/93)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15  -  - zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się
Sezon 1994/1995
																					punkty
1	6	10	4	1	8	2	-	-	5	9	5	3	21	7	3	42	6	6	11	10	843
Sezon 1995/1996
																												punkty
50	49	40	48	30	33	7	q	25	31	26	q	-	-	13	9	-	-	19	19	46	50	q	23	24	16	-	43	151
Sezon 1996/1997
																									punkty
14	5	2	14	1	46	15	15	1	14	38	49	51	5	46	5	7	7	6	3	1	13	1	2	5	1018
Sezon 1997/1998
																											punkty
15	5	12	5	30	8	20	1	1	1	8	2	39	2	2	1	5	16	12	24	5	6	6	27	12	1	4	1234
Sezon 1998/1999
																													punkty
4	3	3	2	2	15	3	8	6	5	18	5	2	1	8	2	4	1	3	3	-	2	1	32	6	3	2	7	4	1589
Sezon 1999/2000
																										punkty
9	32	50	19	6	19	4	21	14	4	11	34	36	32	17	15	22	15	22	8	11	33	15	12	8	6	475
Sezon 2000/2001
																					punkty
19	49	34	q	q	37	12	25	20	4	12	24	24	24	32	-	-	-	-	-	37	144
Sezon 2001/2002
																						punkty
3	6	6	5	3	39	47	15	24	28	32	16	29	6	-	-	11	9	12	10	13	20	460
Sezon 2002/2003
																											punkty
11	10	24	22	38	21	24	5	23	37	49	38	-	-	-	30	30	38	-	-	-	-	37	30	31	10	13	185
Sezon 2003/2004
																							punkty
21	16	36	16	47	q	33	42	35	-	-	-	-	18	20	27	-	-	dq	35	37	37	28	71
Sezon 2004/2005
																												punkty
q	28	30	q	37	42	35	q	q	q	30	q	35	31	33	52	q	-	-	1	10	-	45	-	37	-	32	29	133
Sezon 2008/2009
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	19	-	-	-	-	-	-	-	-	-	12
Sezon 2009/2010
																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	34	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2010/2011
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	47	16	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	15
Sezon 2011/2012
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	44	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował (lub nie zakwalifikował się[i])

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

W sezonach 1993/1994–2000/2001 obowiązywała inna punktacja za konkurs Pucharu Świata.

Sezon 1994/1995
									3
Sezon 1996/1997
									4
Sezon 1998/1999
									1
Sezon 1999/2000
							4	5	3
Sezon 2000/2001
						5	1	3	-
Legenda (w sezonach 1993/1994–2000/2001)
1 2 3 4-6 poniżej 6  -  – zawodnik nie wystartował
Sezon 2001/2002
					2	4	2	6	4
Sezon 2002/2003
								4	6
Sezon 2004/2005
							-	-	7
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1994/1995	2.
1995/1996	28.
1996/1997	10.
1997/1998	1.
1998/1999	5.
1999/2000	13.
2000/2001	46.
2001/2002	25.
2002/2003	33.
2003/2004	44.
2004/2005	52.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1997	1.
1998	8.
1999	2.
2000	14.
2002	9.
2003	34.
2004	39.
2005	57.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1994/1995	7.
1995/1996	19.
1996/1997	3.
1997/1998	2.
1998/1999	4.
1999/2000	9.
2000/2001	40.

Letnie Grand Prix w skokach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1995	2.
1996	8.
1997	5.
1998	2.
1999	7.
2000	6.
2001	15.
2002	14.
2003	54.
2004	22.
2005	niesklasyfikowany
2009	23.
2010	61.
2012	niesklasyfikowany
2013	niesklasyfikowany

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	19 sierpnia	1995	Kuopio	Puijo	K-90	93,5 m	102,5 m	260,5 pkt
2.	12 września	1998	Hakuba	Olimpijska	K-120	124,5 m	129,5 m	255,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Skok 1	Skok 2	Nota	Miejsce	Strata	Zwycięzca
1.	19 sierpnia	1995	Kuopio	Puijo	K-90	93,5 m	102,5 m	260,5 pkt	1.	—
2.	3 września	1995	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	110,5 m	109,5 m	253,0 pkt	3.	7,8 pkt	Karl-Heinz Dorner
3.	9 sierpnia	1998	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	110,0 m	106,5 m	247,7 pkt	3.	9,8 pkt	Masahiko Harada
4.	12 września	1998	Hakuba	Olimpijska	K-120	124,5 m	129,5 m	255,7 pkt	1.	—
5.	13 września	1998	Hakuba	Olimpijska	K-120	127,0 m	113,0 m	236,5 pkt	2.	1,5 pkt	Masahiko Harada
6.	11 września	1999	Hakuba	Olimpijska	K-120	104,5 m	124,5 m	216,7 pkt	3.	31,2 pkt	Sven Hannawald
7.	2 września	2000	Sapporo	Ōkurayama	K-120	125,5 m	138,0 m	270,3 pkt	3.	8,8 pkt	Hideharu Miyahira

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

W 1994 i 1995 roku sumowano punkty za wszystkie skoki (tak jak np. w TCS)

1995
				punkty
1	5	31	3	956,1
1996
					punkty
31	9	10	11	6	117
1997
					punkty
6	5	5	6	12	192
1998
						punkty
3	7	4	11	1	2	350
1999
					punkty
6	6	7	3	8	208
2000
								punkty
29	8	6	21	6	5	3	11	253
2001
							punkty
4	14	36	11	11	22	30	126
2002
						punkty
4	10	21	39	28	25	95
2003
				punkty
50	28	34	q	3
2004
							punkty
25	24	7	13	19	26	45	86
2005
								punkty
47	50	44	-	35	q	34	-	0
2009
									punkty
-	-	-	-	-	-	4	9	46	79
2010
									punkty
35	38	26	48	36	22	-	-	-	14
2012
									punkty
-	-	-	49	-	-	-	-	-	0
2013
											punkty
-	-	-	-	37	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował (lub nie zakwalifikował się[j])

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Do sezonu 2000 obowiązywały inne punktacje za konkurs.

1999
								2	1
2000
									2
Legenda (do sezonu 2000)
1 2 3 4-6 poniżej 6  -  – brak startu
2003
									6
2004
								2	3
2005
									10
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2010	36.

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1993/1994	niesklasyfikowany
1994/1995	7.
1995/1996	67.
1996/1997	90.
1997/1998	80.
1999/2000	14.
2000/2001	187.
2002/2003	87.
2005/2006	niesklasyfikowany
2006/2007	niesklasyfikowany
2008/2009	55.
2009/2010	80.
2010/2011	43.
2011/2012	58.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych PK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	18 grudnia	1994	Lahti	Salpausselkä	K-90	94,0 m	94,0 m	256,5 pkt
2.	14 stycznia	1995	Sapporo	Ōkurayama	K-115	127,0 m	119,0 m	257,8 pkt
3.	15 stycznia	1995	Sapporo	Ōkurayama	K-115	107,0 m	—	100,6 pkt
4.	21 września	1997	Hakuba	Olimpijska	K-120	131,5 m	126,0 m	269,7 pkt
5.	23 października	1999	Hakuba	Olimpijska	K-120	130,0 m	133,0 m	272,4 pkt
6.	24 października	1999	Hakuba	Olimpijska	K-120	123,0 m	135,0 m	261,9 pkt
7.	15 stycznia	2000	Sapporo	Ōkurayama	K-120	136,0 m	129,5 m	281,4 pkt
8.	16 stycznia	2000	Sapporo	Ōkurayama	K-120	124,0 m	135,0 m	272,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych PK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	3 grudnia	1994	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	—	93,5 m	93,0 m	251,0 pkt	2.	1,0 pkt	Lasse Ottesen
2.	4 grudnia	1994	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	—	120,5 m	124,5 m	242,5 pkt	3.	12,0 pkt	Roberto Cecon
3.	17 grudnia	1994	Lahti	Salpausselkä	K-114	—	111,5 m	116,5 m	229,4 pkt	2.	25,2 pkt	Andreas Goldberger
4.	18 grudnia	1994	Lahti	Salpausselkä	K-90	—	94,0 m	94,0 m	256,5 pkt	1.	—	—
5.	14 stycznia	1995	Sapporo	Ōkurayama	K-115	—	127,0 m	119,0 m	257,8 pkt	1.	—	—
6.	15 stycznia	1995	Sapporo	Ōkurayama	K-115	—	107,0 m	—	100,6 pkt	1.	—	—
7.	13 stycznia	1996	Sapporo	Ōkurayama	K-115	—	105,0 m	109,5 m	205,1 pkt	3.	30,6 pkt	Noriaki Kasai
8.	21 września	1996	Hakuba	Olimpijska	K-90	—	88,0 m	92,5 m	236,0 pkt	3.	19,0 pkt	Masahiko Harada
9.	21 września	1997	Hakuba	Olimpijska	K-120	—	131,5 m	126,0 m	269,7 pkt	1.	—	—
10.	23 października	1999	Hakuba	Olimpijska	K-120	—	130,0 m	133,0 m	272,4 pkt	1.	—	—
11.	24 października	1999	Hakuba	Olimpijska	K-120	—	123,0 m	135,0 m	261,9 pkt	1.	—	—
12.	15 stycznia	2000	Sapporo	Ōkurayama	K-120	—	136,0 m	129,5 m	281,4 pkt	1.	—	—
13.	16 stycznia	2000	Sapporo	Ōkurayama	K-120	—	124,0 m	135,0 m	272,2 pkt	1.	—	—
14.	11 stycznia	2009	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	132,5 m	124,5 m	259,6 pkt	2.	36,9 pkt	Takanobu Okabe
15.	8 stycznia	2011	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	129,5 m	129,5 m	264,7 pkt	2.	0,5 pkt	Mitja Mežnar
16.	21 stycznia	2012	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	117,0 m	133,5 m	245,4 pkt	3.	16,5 pkt	Felix Schoft

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego.^[4]

Sezon 1993/1994
																																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	69	31	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1994/1995
																																											punkty
2	3	-	2	1	-	-	-	-	-	1	1	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	570
Sezon 1995/1996
																																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	7	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	141
Sezon 1996/1997
																																														punkty
-	-	-	3	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	110
Sezon 1997/1998
																																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	145
Sezon 1999/2000
																																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	6	1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	440
Sezon 2000/2001
																																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	13	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	20
Sezon 2002/2003
																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	13	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	65
Sezon 2005/2006
																										punkty
35	43	51	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2006/2007
																								punkty
-	-	-	-	68	61	59	51	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2008/2009
																																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	10	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	106
Sezon 2009/2010
																										punkty
14	34	47	34	-	-	-	-	-	35	9	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	47
Sezon 2010/2011
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	2	4	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	166
Sezon 2011/2012
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	12	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	82
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  – zawodnik nie wystartował  q  – zawodnik nie zakwalifikował się

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2002	27.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

2002
										punkty
7	5	-	-	-	-	-	-	-	-	81
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  - - zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2006/2007	193.
2007/2008	259.
2008/2009	57.
2009/2010	101.
2010/2011	30.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	9 marca	2011	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	91,5 m	95,5 m	243,5 pkt	2.[k]	17,5 pkt	Junshirō Kobayashi
2.	10 marca	2011	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	88,5 m	96,5 m	232,5 pkt	3.	11,0 pkt	Junshirō Kobayashi

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Sezon 2005/2006
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	dq	-	-	0
Sezon 2006/2007
															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	26	-	-	5
Sezon 2007/2008
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	24	7
Sezon 2008/2009
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	11	4	88
Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	8	12	-	-	54
Sezon 2010/2011
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2	3	140
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• FUNAKI Kazuyoshi - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-26]. (ang.).
• FUNAKI Kazuyoshi 1975.04.27 JPN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-11-26].

Linki zewnętrzne

• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-06)]. (ang.).