Keith O’Brien
| Kardynał prezbiter | |||
.jpg) | |||
| |||
| Kraj działania | Szkocja | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1938 Ballycastle | ||
| Data i miejsce śmierci | 19 marca 2018 Newcastle upon Tyne | ||
| Arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga | |||
| Okres sprawowania | 1985–2013 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||
| Prezbiterat | 3 kwietnia 1965 | ||
| Nominacja biskupia | 30 maja 1985 arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga | ||
| Sakra biskupia | 5 sierpnia 1985 | ||
| Kreacja kardynalska | 21 października 2003 Jan Paweł II | ||
| Kościół tytularny | Ss. Gioacchino ed Anna al Tuscolano | ||
| Odznaczenia | |||
  | |||
| Data konsekracji | 5 sierpnia 1985 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Gordon Joseph Gray | ||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Bruno Heim Thomas Winning | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Keith Michael Patrick O’Brien (ur. 17 marca 1938 w Ballycastle, zm. 19 marca 2018 w Newcastle upon Tyne[1]) – szkocki duchowny katolicki, arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga i przewodniczący Konferencji Biskupów Szkocji, kardynał.
Życiorys
Studiował na uniwersytecie i seminarium w Edynburgu; przyjął święcenia kapłańskie (również w Edynburgu) z rąk kardynała Gordona Graya 3 kwietnia 1965. Przez 20 lat prowadził działalność duszpasterską w archidiecezji Saint Andrews i Edynburg; był także kapelanem w kilku szkołach.
30 maja 1985 został mianowany arcybiskupem Saint Andrews i Edynburga; sakry biskupiej udzielił mu 5 sierpnia 1985 odchodzący w stan spoczynku metropolita kardynał Gray. W 1996 pełnił krótko obowiązki administratora apostolskiego diecezji Argyll. Wziął udział w II specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, poświęconej Kościołowi europejskiemu (październik 1999). Był związany z zakonami Kawalerów Maltańskich (Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji) i Rycerzy Grobu Pańskiego w Jerozolimie (Kawaler Krzyża Wielkiego).
W latach 2002–2012 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Szkocji.
21 października 2003 Jan Paweł II mianował go kardynałem z tytułem prezbitera Santi Gioacchino e Anna al Tuscolano.
Brał udział w konklawe 2005, które wybrało papieża Benedykta XVI. 25 lutego 2013 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z urzędu arcybiskupa złożoną ze względu na wiek. O’Brien zrezygnował także dobrowolnie z udziału w konklawe 2013 z powodu oskarżeń o udział w aferach homoseksualnych[2].
20 marca 2015 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z wszystkich uprawnień przysługujących mu jako kardynałowi Świętego Kościoła Rzymskiego. O’Brien zachował do śmierci honorowy tytuł kardynała, wraz z kościołem tytularnym, jednak bez prawa do udziału w konklawe, w zgromadzeniach konsystorza i jakichkolwiek innych publicznych wydarzeniach z życia Kościoła[3]. 17 marca 2018 O’Brien ukończył 80 lat, osiągając wiek równoznaczny z utratą prawa udziału w konklawe niezależnie od tej rezygnacji. Zmarł dwa dni później.
Przypisy
- ↑ Cardinal Keith O'Brien dies after fall, bbc.com (dostęp: 19 marca 2018).
- ↑ W. Brytania: kard. Keith O’Brien rezygnuje z godności arcybiskupiej
- ↑ Pope confirms Cardinal O’Brien will play no further public church role. 2015-03-20. [dostęp 2015-03-20].
Bibliografia
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Keith O’Brien w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Arturolorioli, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Malta ribbon (Knight Grand Cross of Honour and Devotion)
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of the British Cardinal Keith Michael Patrick O'Brien, Archbishop Emeritus of Saint Andrews and Edinburgh, Scotland.
Reference:
A photo of the Cardinal Keith Michael Patrick O'Brien.
Autor: Delehaye, Licencja: CC BY-SA 3.0
OESSG Ordine Equestre del Santo Sepolcro di Gerusalemme - Nastrino di Cavaliere di Gran Croce