Keith Park

Keith Park
20 zwycięstw
Air Chief Marshal
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1892 Thames
Data i miejsce śmierci	6 lutego 1975 Auckland
Przebieg służby
Lata służby	1911–1946
Siły zbrojne	Royal Flying Corps, Royal Air Force
Jednostki	48 Squadron, 11. Grupa RAF
Stanowiska	dowódca Stacji RAF Tangmere, 11. Grupy RAF, Siły alianckie w Azji Południowo-Wschodniej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, II wojna światowa, Bitwa o Anglię
Odznaczenia

Keith Rodney Park (ur. 15 czerwca 1892 w Thames, zm. 6 lutego 1975 w Auckland) – nowozelandzki as myśliwski z czasów I wojny światowej i późniejszy wysoki dowódca Royal Air Force w czasie II wojny światowej, taktyczny dowódca w czasie bitwy o Anglię i bitwy o Maltę.

I wojna światowa

Park wstąpił do obrony terytorialnej do oddziału artylerii. Uczestniczył ze swoim oddziałem w bitwie o Gallipoli. Podjął później nietypową decyzję o przeniesieniu się do Armii Brytyjskiej. Po ewakuacji z Gallipoli znalazł się we Francji i brał udział w bitwie nad Sommą. 21 października 1916 został ranny, kiedy pocisk trafił jego konia. Po ewakuacji do Anglii i leczeniu przeniósł się w grudniu do Royal Flying Corps.

Po czasie, który spędził jako instruktor (najpierw uczył się dowodzenia, potem pilotażu), trafił 7 lipca 1917 do 48 Squadronu stacjonującego w La Bellevue niedaleko Arras, gdzie latał na samolocie Bristol F.2 Fighter. 17 sierpnia zestrzelił 4 samoloty wroga, za co został odznaczony Military Cross. 5 września zestrzelił Franza Perneta z Jasta Boelcke, spokrewnionego z generałem Erichem Ludendorffem. Sam był zestrzelony dwukrotnie.

Okres międzywojenny

W okresie międzywojennym dowodził placówkami RAFu i był instruktorem. W 1938 roku został oficerem sztabu przy sir Hugh Dowdingu.

II wojna światowa

Kiedy rozpoczęła się II wojna światowa, został dowódcą 11. Grupy RAF i był odpowiedzialny za obronę Londynu i południowej Anglii w kwietniu 1940 roku. Organizował patrole myśliwskie nad Dunkierką w czasie ewakuacji aliantów.

W kwietniu 1942 roku wyjechał do Egiptu, gdzie organizował obronę Delty Nilu. W lipcu kierował obroną Malty. Stamtąd jego myśliwce uczestniczyły w kampaniach w Północnej Afryce i Sycylii. W lutym 1945 roku został dowódcą sił alianckich w Azji Południowo-Wschodniej.

Okres powojenny

Keith Park został promowany do stopnia Air Chief Marshal, przeniesiony do rezerwy, a 20 grudnia 1946 powrócił do Nowej Zelandii.

Odznaczenia

• Order Łaźni I Klasy
• Order Imperium Brytyjskiego II Klasy
• Military Cross – dwukrotnie
• Distinguished Flying Cross
• francuski Croix de Guerre (1914-1918)
• amerykańska Legia Zasługi

Linki zewnętrzne

• The Aerodrome: Keith Park (ang.).