Keks

Keks

Keks – ciasto biszkoptowe lub babka piaskowa z bakaliami pieczona w prostokątnej formie[1][2].

Keksy pieczono już w starożytnym Rzymie, w zachowanych przepisach jako składniki wymieniane są owoce granatowca, orzeszki piniowe i rodzynki, pieczone w cieście jęczmiennym. W średniowieczu dodawano także miód, przyprawy oraz owoce.

Czasami jest używane zamiennie określenie cwibak[3], które pochodzi od niem. zwieback – zwei dwa, zwie dwu i backen piec. Dawniej wypieczone ciasto przekładano warstwowo bakaliami i następnie powtórnie pieczono.

Obecnie w książkach kucharskich cwibak jest utożsamiany z keksem.

W „Kucharce litewskiej”[4] cwejbaczki niemieckie to sucharki. Podłużne bułeczki po upieczeniu kroi się na plastry i suszy.

Zwieback to po niemiecku suchar, czyli słodkie pieczywo pokrojone na kromki i po upieczeniu dodatkowo opiekane[5].

Wartości odżywcze

Wartości odżywcze keksu bakaliowego w 100 g[6]
Energia391 kcal
Białka6,4 g
Tłuszcze17,8 g
Węglowodany53,8 g
Błonnik pokarmowy3,6 g
Sód91 mg
Potas343 mg
Wapń104 mg
Fosfor151 mg
Żelazo1,6 mg
Magnez35 mg
Witamina E2,92 mg
Tiamina0,100 mg
Ryboflawina0,182 mg
Niacyna0,55 mg
Witamina C0,7 mg

Przypisy

  1. ↑ keks, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2007-12-24].
  2. ↑ „Keks angielski”.
  3. ↑ cwibak. sjp.pwn.pl.
  4. ↑ Wincentyna A. L Zawadzka, Kucharka litewska, Wacław Odyniec (oprac.), Olsztyn: „Pojezierze”, 1987, ISBN 83-7002-253-7, OCLC 750976855.
  5. ↑ Zob. wyszukiwarka Google, hasło zwieback
  6. ↑ Hanna Kunchanowicz i inni, Wartości odżywcze wybranych produktów spożywczych i typowych potraw, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1997, s. 88-89, ISBN 83-200-2099-9.
Boże Narodzenie
Chrześcijaństwo
Postacie
folklorystyczne
Zwyczaje
Atrybuty
Kuchnia
słodkie pieczywo,
ciasta i torty
ciasteczka
puddingi i inne desery
słodycze (cukierki)
pierogi, paszteciki i gołąbki
inne potrawy z kapusty
potrawy z ptactwa
potrawy z ryb
zupy i sałatki
napoje
Muzyka
Zobacz też
Według państw

Adoracja Dziecięcia – Fra Angelico

Media użyte na tej stronie