Kemerowo
 Widok na miasto | |||||
| |||||
| Państwo |  Rosja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód |  kemerowski | ||||
| Data założenia | 9 maja 1918 | ||||
| Prawa miejskie | 1925 | ||||
| Burmistrz | Ilja Sieriediuk | ||||
| Powierzchnia | 294,8 km² | ||||
| Wysokość | 140 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość | 556 382[1] 1887,32 os./km² | ||||
| Nr kierunkowy | +7 (38 42) | ||||
| Kod pocztowy | 650000–650099 | ||||
| Tablice rejestracyjne | 42 | ||||
| Podział miasta | 5 dzielnic | ||||
| Strefa czasowa | KRAT (UTC+07:00) | ||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||
 55°21′N 86°03′E/55,350000 86,050000 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Rosja | |||||
Kemerowo (ros. Кемерово), do 1932 Szczegłowsk – miasto w azjatyckiej części Rosji, centrum administracyjne obwodu kemerowskiego, siedziba prawosławnej metropolii kuzbaskiej. Leży nad rzeką Tom, przy ujściu rzeki Iskitimka. Powstało w 1918 z połączenia wsi Szczegłowo i Kemerowo. Prawa miejskie otrzymało w 1925.
W 2010 Kemerowo liczyło 532 981 mieszkańców[2] (w 2007 było ich 557 tysięcy). W 2006 w całej aglomeracji mieszkało około 580 tysięcy osób. W ZSRR był to rejon zesłań i obóz pracy, między innymi dla Polaków – Kemerowożyłstroj i ITŁ[3].
Obecnie jest to duży ośrodek Kuźnieckiego Zagłębia Węglowego – z rozwiniętym przemysłem wydobywczym węgla kamiennego, maszynowym, chemicznym, koksochemicznym, materiałów budowlanych, włókienniczym – a także ośrodek naukowy (pięć szkół wyższych) i kulturalny.
W Kemerowie znajduje się port rzeczny i port lotniczy. Wewnętrzny transport publiczny zapewniają sieci: tramwajowa, trolejbusowa i autobusowa.
W mieście funkcjonują kluby piłkarskie Dinamo Kemerowo i Kuzbass Kemerowo.
Dzielnice
- Centralna – na lewym brzegu Tomu w środkowej części miasta
- Zawodska – na lewym brzegu Tomu w południowo-zachodniej części miasta
- Leninowska – na lewym brzegu Tomu w południowo-wschodniej części miasta
- Kirowska – na prawym brzegu Tomu w północno-zachodniej części miasta
- Kopalniana – na prawym brzegu Tomu w północno-wschodniej części miasta
Merowie
- Władimir Michajłow – od kwietnia 1986
- Walerij Jermakow – od 27 stycznia 2013 do 19 kwietnia 2016
- Ilja Sieriediuk – od 20 kwietnia 2016
Miasta partnerskie
Salgótarján (Węgry)
Galeria
Urząd miasta
Teatr miejski
Kościół Niepokalanego Serca Matki Bożej
Budynek administracji obwodowej
Biblioteka obwodowa
Kinoteatr „Jubileuszowy”
Kemerowo, wraz z soborem św. Mikołaja Cudotwórcy
Przypisy
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года [dostęp 2021-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-22].
- ↑ ВПН-2010, www.gks.ru [dostęp 2018-03-27].
- ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 września 2001 r. w sprawie określenia miejsc odosobnienia, w których były osadzone osoby narodowości polskiej lub obywatele polscy innych narodowości (Dz.U. z 2001 r. nr 106, poz. 1154, Dz.U. z 2005 r. nr 214, poz. 1801, Dz.U. z 2006 r. nr 227, poz. 1660).
Media użyte na tej stronie
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.
EquiDistantConicProjection : Central parallel :
* N: 54.0° N
Central meridian :
* E: 100.0° E
Standard parallels:
* 1: 49.0° N * 2: 59.0° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Because the southern Kuril islands are claimed by Russia and Japan, they are shown as disputed. For more information about this see: en:Kuril Islands dispute. These islands are since 1945 under the jurisdiction of the Russian Federation.
Autor: Mvad, Licencja: CC BY-SA 3.0
Костёл Непорочного Сердца Пресвятой Девы Марии (Кемерово)
.svg)
Герб Кемерова, принятый в 2019 году
Флаг Кемерова (2019)
.JPG)
Autor: Джул, Licencja: CC BY-SA 3.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
