Kemosz

Kemosz (hebr. כְּמוֹשׁ, grc. Χαμώς) – kananejskie bóstwo wojny, najważniejszy bóg Moabitów.

Kemosz należał do najstarszych bóstw semickich, jego imię w formie Kamisz pojawia się już w tekstach z Ebla z III tysiąclecia p.n.e. Podobnie brzmiący teonim, odnoszący się do bóstwa tellurycznego, znany jest także z Ugarit. Imię Kemosza pojawia się na steli Meszy, świadcząc o istnieniu jego świątyni w Dibonie[1]. Imię Kemosza zostało poświadczone przez źródła asyryjskie w onomastyce królewskiej. Za czasów Salomona kult Kemosza pojawił się w Palestynie. Przez Babilończyków był czczony jako Nergal, zaś Grecy włączyli Kemosza do swego panteonu jako Aresa. Moabici nazywali go także Asztar-Kemosz, gdzie Asztar to męski odpowiednik Asztarte. Było to najstarsze bóstwo o dwóch imionach w Syropalestynie[2].

Kemosz jest kilkukrotnie wymieniany w Starym Testamencie[3][4][5][6]. 2 Księga Królewska zaświadcza, że za czasów Salomona kult Kemosza został wprowadzony w Izraelu[7].

Przypisy

  1. ↑ A. Mrozek, Religie Palestyny, Syrii i Arabii, w: Religie starożytnego Bliskiego Wschodu, red. K. Pilarczyk, J. Drabina, s. 302.
  2. ↑ D. Arnaud, Starożytny Bliski Wschód. Od wprowadzenia pisma do Aleksandra Wielkiego, s. 260.
  3. ↑ Lb 21,29 w przekładach Biblii.
  4. ↑ Jr 48,7 w przekładach Biblii.
  5. ↑ Jr 48,13 w przekładach Biblii.
  6. ↑ Jr 48,46 w przekładach Biblii.
  7. ↑ 2Krl 23,13 w przekładach Biblii.

Bibliografia

  • Daniel Arnaud, Starożytny Bliski Wschód. Od wprowadzenia pisma do Aleksandra Wielkiego, Marcin Ryszkiewicz (tłum.), Krzysztof Wakar (tłum.), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1982, ISBN 83-01-03000-3, OCLC 749765940.
  • Baron A. i in., Religie starożytnego Bliskiego Wschodu, red. K. Pilarczyk, J. Drabina, Kraków 2008. ISBN 978-83-7505-068-4.