Kenji Doihara
Rikugun-taishō generał | |
Data i miejsce urodzenia | 8 sierpnia 1883 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 23 grudnia 1948 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1904–1945 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | dowódca 14 Dywizji, 5. i 7 Armii |
Główne wojny i bitwy | interwencja syberyjska, |
Odznaczenia | |
Kenji Doihara (jap. 土肥原 賢二 Doihara Kenji; ur. 8 sierpnia 1883 w Okayamie, zm. 23 grudnia 1948 w Tokio) – generał Cesarskiej Armii Japońskiej, oficer wywiadu wojskowego w Armii Kwantuńskiej, zbrodniarz wojenny. Po II wojnie światowej postawiony przed Trybunałem Tokijskim i stracony. Nazywany przez zachodnią prasę „Lawrence'em z Mandżurii”.
Służba w Mandżurii
W latach 1938–1940 służył w Armii Kwantuńskiej. Był uważany za eksperta w sprawach chińskich, co miało pomóc wojskom japońskim w rozpoczęciu działań mających na celu podbój Chin.
Był jednym ze współorganizatorów spisku (w historii znanym pod nazwą incydentu mukdeńskiego), mającego na celu aneksję Mandżurii i przekształcenie jej w państwo zależne od Japonii. Pod pretekstem odwetu na wojskach chińskich, rzekomo odpowiedzialnych za zamach bombowy na odcinku Kolei Północnomandżurskiej z 18 września 1931, oddziały japońskie zajęły pobliskie miasto Mukden. Doihara został później jego burmistrzem.
Tajna służba Doihary – Tokumu-Kikan
Utworzył w nowo powstałym Cesarstwie Mandżukuo Tokumu-Kikan (Organizację Służb Specjalnych), tajną służbę odpowiadającą za wywiad, kontrwywiad i dywersję, której głównym zadaniem było zwalczanie antyjapońskiej opozycji w Mandżukuo. Służba ta miała na swoim koncie wiele niepowodzeń. Kilku chińskich, wyższych dowódców zostało oskarżonych o współpracę z wywiadem Doihary i zlikwidowanych przez siły Czang Kaj-szeka. Innym razem funkcjonariuszka Tokumu-Kikan, Chinka Yoshiko Kawashima, została zatrzymana w listopadzie 1945 przez chiński kontrwywiad i stracona.
Służba na terenie Azji Południowowschodniej
W kwietniu 1941 otrzymał awans na stopień generała. Od kwietnia 1945 dowodził wojskami na Malajach i w Indonezji. Był odpowiedzialny za zbrodnie na alianckich jeńcach wojennych na Malajach, Sumatrze, Jawie i Borneo, m.in. za ograniczanie żywności oraz artykułów leczniczych. Wskutek tego typu praktyk (powszechnie stosowanych przez Japończyków) śmierć poniosły tysiące żołnierzy alianckich.
Kenji Doihara przed Trybunałem Tokijskim
W 1948 stanął przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym dla Dalekiego Wschodu w Tokio. Obrona Doihary wysuwała argument pogarszającej się w latach 1941–1945 sytuacji w rejonie Azji Południowowschodniej oraz zniszczenia linii dowożących zaopatrzenie do obozów jenieckich. W rzeczywistości jeńcom celowo ograniczano żywność. Został skazany na karę śmierci przez powieszenie, wyrok wykonano w grudniu 1948. Ciało zostało poddane kremacji, a prochy rozrzucone nad Pacyfikiem.[1]
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Normam Polmar, Thomas B. Allen, Księga Szpiegów
Media użyte na tej stronie
War flag of the Imperial Japanese Army. (army's version of the Rising Sun Flag)
Baretka "ogólna": Order Świętego Skarbu – typ I, używany m. in. podczas II wojny światowej (Japonia).
Autor: Oleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the Taisho Enthronement Commemorative Medal 1915 (Japan)
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the National Foundation Merit Medal (Manchukuo)
Colonel Doihara Kenji (August 8, 1883 - December 23, 1948)
Autor: Alex Tora, Licencja: CC BY-SA 3.0
TAI SHO (General) collar rank insignia – Imperial Japanese Army; 1938-1945.
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the First World War Medals (Japan)
- 1914-1915
- 1914-1920
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the 1937-1945 China Incident War Medal (Japan)
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbin bar of the 1931-1934 China Incident War Medal (Japan)