Kepler-10c
 | Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. |
 Wizja artysty przedstawiająca układ Kepler-10 – na pierwszym planie planeta Kepler-10c | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 2011 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Ciało centralne | |
| Półoś wielka | 0,2407+0,0044−0,0053 au |
| Mimośród | 0 |
| Okres orbitalny | 45,294301 ± 0,000048 |
| Nachylenie orbity | 89,59+0,25−0,43° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa | |
| Promień | 0,199+0,0047−0,0051 RJ |
| Gęstość | 7100 ± 1000,0 kg/m³ |
| Temperatura powierzchni | 584 +50−17 K |
Kepler-10c – planeta pozasłoneczna oddalona od Ziemi o 564 (±88) lat świetlnych. Orbituje wokół gwiazdy Kepler-10 w gwiazdozbiorze Smoka, jest planetą skalistą typu superziemia. Została odkryta w 2011 roku i jest drugą, po Kepler-10b, planetą w tym układzie. Jest to najcięższa znana superziemia (stan na maj 2014).
Nazwa
Pierwszy człon nazwy, „Kepler-10”, oznacza, że planeta orbituje gwiazdę Kepler-10, drugi człon nazwy „c” oznacza, że jest drugą planetą odkrytą w tym układzie (zwyczajowo pierwsza planeta oznaczana jest literą „b” itd).
Odkrycie
Kepler-10c została odkryta metodą tranzytu w ramach misji Kepler w 2011[1].
Charakterystyka
Kepler-10c obiega swoją gwiazdę w trochę ponad 45 dni i początkowo uważano, że jak większość planet odkrytych tą metodą, jest najprawdopodobniej gazowym olbrzymem z rodzaju gorących neptunów, orbitującym bardzo blisko swojej gwiazdy[1]. Mała odległość od gwiazdy, 0,2407 j.a., sprawia, że temperatura na powierzchni planety wynosi około 211 °C. Według pierwszych szacunków masa planety wynosiła mniej niż 0,063 masy Jowisza, a promień w przybliżeniu 0,199 promienia największej planety Układu Słonecznego[1].
Dodatkowe obserwacje pozwoliły na dokładniejsze określenie masy planety i co się z tym wiąże – jej typu[2]. Wyliczenia wskazują na to, że planeta nie jest jak początkowo sądzono gazowym olbrzymem, ale masywną superziemią o masie siedemnastokrotnie większej od masy Ziemi i dwukrotnie od Ziemi większą[2]. Planety o tak znacznej masie mają zazwyczaj masywne jądro skaliste, ale powstają jako gazowe olbrzymy z grubą otoczką gazową[2].
Kepler-10c jest planetą o masie zbliżonej do masy Neptuna i o gęstości (7,1 ± 1,0 g/cm3) większej niż gęstość Ziemi[3]. Jest to najprawdopodobniej planeta skalista, składająca się w większości z materiałów w stanie stałym i częściowo, pomiędzy 5% a 20%, z wody[3]. Jest to najcięższa znana planeta typu superziemia (stan na maj 2014)[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Francois Fressin, Guillermo Torres, Jean-Michel Desert, et al.: Kepler-10c, a 2.2-Earth radius transiting planet in a multiple system (ang.). 2011-05-25. [dostęp 2014-03-06].
- ↑ a b c Astronomers Confounded By Massive Rocky World (ang.). 2014-06-02. [dostęp 2014-06-03].
- ↑ a b c Xavier Dumusque et ce: The Kepler-10 planetary system revisited by HARPS-N:A hot rocky world and a solid Neptune-mass planet (ang.). 2014-05-30. [dostęp 2014-06-03].
Linki zewnętrzne
- Kepler-10c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
Media użyte na tej stronie
An outdated clock with a serious icon
This artist's conception depicts the Kepler-10 star system, located about 560 light-years away near the Cygnus and Lyra constellations. Kepler has discovered two planets around this star. Kepler-10b is, to date, the smallest known rocky exoplanet, or planet outside our solar system (dark spot against yellow sun). This planet, which has a radius of 1.4 times that of Earth's, whips around its star every .8 days. Its discovery was announced in Jan. 2011.