Kepler-186f
 Artystyczna wizja planety Kepler-186f | |
| Odkrywca | Kosmiczny Teleskop Keplera |
|---|---|
| Data odkrycia | 17 kwietnia 2014 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Półoś wielka | 0,356 ± 0,048 au |
| Okres orbitalny | 129,9459 ± 0,0012 |
| Nachylenie orbity | 89,9° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Promień | 0,099 ± 0,012 RJ 1,11 ± 0,14 R⊕ |
| Temperatura powierzchni | 179[a] K[1] |
Kepler-186f (tymczasowe oznaczenie: KOI-571.05) – planeta pozasłoneczna typu ziemskiego, o promieniu 1,11 razy większym od promienia Ziemi. Krąży po orbicie wokół czerwonego karła o oznaczeniu Kepler-186 i jest najdalszą z pięciu znanych planet tego systemu. Jej orbita przebiega wewnątrz ekosfery tej gwiazdy, co pozwala na istnienie na powierzchni ciekłej wody (pod warunkiem występowania atmosfery). W chwili odkrycia była to najbardziej przypominająca Ziemię planeta krążąca w ekosferze gwiazdy[2].
Odkrycie
Kepler-186f znajduje się około 493 lata świetlne (151 pc) od Ziemi w gwiazdozbiorze Łabędzia[3]. Istnienie tej planety stwierdzono za pomocą metody tranzytu dzięki danym z Kosmicznego Teleskopu Keplera. Cztery wewnętrzne planety układu są zbyt gorące, aby mogła istnieć na nich ciekła woda i znane nam formy życia[4].
Charakterystyka
Gwiazda centralna układu Kepler-186 należy do typu widmowego M1, ma masę ok. 0,47 M☉, jest chłodniejsza i ciemniejsza od Słońca. Planeta krąży po orbicie o promieniu ok. trzykrotnie mniejszym niż Ziemia wokół Słońca, jej rok trwa 130 dni ziemskich; otrzymuje ona tylko ok. 32% promieniowania, jakie dociera do Ziemi[4][5], podobnie jak wcześniej odkryta Gliese 581 d[3], której istnienie jest obecnie kwestionowane. Masa planety nie jest znana, zależnie od składu może zawierać się w granicach od 0,32 M⊕ (ciało lodowe) do 3,77 M⊕ (ciało żelazne). Dla składu podobnego do Ziemi masa jest równa 1,44 M⊕[3].
Ze względu na małe nasłonecznienie jej indeks ESI charakteryzujący podobieństwo do Ziemi wynosi zaledwie 0,61 (jest taki, jak dla Marsa). Będąc jednak dużo większa od Marsa, może utrzymywać gęstą atmosferę, która może podtrzymywać przy powierzchni wyższą i stabilniejszą temperaturę. Wystarczy, żeby atmosfera zawierała dwutlenek węgla wywierający ciśnienie cząstkowe 0,5–5 bar (zależnie od zawartości azotu), aby temperatura powierzchni przekroczyła 0 °C[5].
Nie jest znany okres obrotu tej planety. Planeta krąży wewnątrz strefy, w której z czasem dochodzi do synchronizacji okresu obrotu i obiegu wokół gwiazdy (blisko granicy tego obszaru)[6]. Gdyby ten proces nastąpił, planeta miałaby jedną stronę stale oświetloną, natomiast drugą pogrążoną w ciemności. Obliczony czas synchronizacji dla Kepler-186f jest bardzo długi, zależy od wieku gwiazdy i stopnia dyssypacji energii[5].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Temperatura powierzchni bez uwzględnienia wpływu atmosfery.
Przypisy
- ↑ Kepler Discoveries (ang.). 2015-07-23. [dostęp 2016-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-01)].
- ↑ First Earth-Size Planet in 'Habitable Zone' (ang.). W: Kepler Mission [on-line]. NASA, 2014-04-17. [dostęp 2014-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-19)].
- ↑ a b c Elisa V. Quintana et al.. An Earth-Sized Planet in the Habitable Zone of a Cool Star. „Science”. 344 (6181), s. 277-280, 2014-04-18. DOI: 10.1126/science.1249403 (ang.).
- ↑ a b NASA's Kepler Telescope Discovers First Earth-Size Planet in 'Habitable Zone' (ang.). W: RELEASE 14-111 [on-line]. NASA, 2014-04-17. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ a b c Emeline Bolmont, Sean N. Raymond et al.. Formation, tidal evolution and habitability of the Kepler-186 system. „Astrophysical Journal”. arXiv:1404.4368. Bibcode: 2014arXiv1404.4368B.
- ↑ First Potentially Habitable Terran World (ang.). Planetary Habitality Laboratory. [dostęp 2014-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-19)].
Bibliografia
- Kepler-186f w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2014-04-19]
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
"Kepler-186f - Where the Grass is Always Redder on the Other Side" Poster from the NASA Exoplanets Exploration Program's Exoplanet Travel Bureau
Kepler-186 and the Solar System
http://www.nasa.gov/ames/kepler/kepler-186-and-the-solar-system
http://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?release=2014-119
http://www.jpl.nasa.gov/spaceimages/details.php?id=PIA18000
The diagram compares the planets of our inner solar system to Kepler-186, a five-planet star system about 500 light-years from Earth in the constellation Cygnus. The five planets of Kepler-186 orbit an M dwarf, a star that is is half the size and mass of the sun.
The Kepler-186 system is home to Kepler-186f, the first validated Earth-size planet orbiting a distant star in the habitable zone—a range of distance from a star where liquid water might pool on the planet's surface. The discovery of Kepler-186f confirms that Earth-size planets exist in the habitable zones of other stars and signals a significant step toward finding a world similar to Earth.
The size of Kepler-186f is known to be less ten percent larger than Earth, but its mass and composition are not known. Kepler-186f orbits its star once every 130 days, receiving one-third the heat energy that Earth does from the sun. This places the planet near the outer edge of the habitable zone.
The inner four companion planets each measure less than fifty percent the size of Earth. Kepler-186b, Kepler-186c, Kepler-186d and Kepler-186, orbit every 4, 7, 13 and 22 days, respectively, making them very hot and inhospitable for life as we know it.
The Kepler space telescope infers the existence of a planet by the amount of starlight blocked when it passes in front of its star. From these data, a planet's radius, orbital period and the amount of energy recieved from the host star can be determined.
The artistic concept of Kepler-186f is the result of scientists and artists collaborating to imagine the appearance of these distant worlds.NASA's Kepler Discovers First Earth-Size Planet In The 'Habitable Zone' of Another Star
April 17, 2014
For more information about the Kepler mission, visit:
http://www.nasa.gov/kepler