Kerberos (księżyc)

Kerberos
Ilustracja
Zdjęcie Kerberosa wykonane przez sondę New Horizons 14 lipca 2015 roku
OdkrywcaKosmiczny Teleskop Hubble’a
Data odkrycia28 czerwca 2011
Tymczasowe oznaczenieS/2011 (134340) 1, S/2011 P 1 lub P4
Charakterystyka orbity
Półoś wielka57 729 km[1]
Mimośród0[1]
Okres obiegu32,17 d[1]
Nachylenie do płaszczyzny równika planety0,426°[1]
Długość węzła wstępującego305,871°[1]
Argument perycentrum160,629°[1]
Anomalia średnia161,061°[1]
Własności fizyczne
Wymiary12 × 4,5 km[2]
Albedo~ 0,5[2]
Jasność obserwowana
(z Ziemi)		26,1 ± 0,3m

Kerberos – naturalny satelita Plutona, odkryty na zdjęciach wykonanych 28 czerwca 2011 przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a[3].

Po weryfikacji zdjęć wykonanych 3 i 18 lipca 2011 zostało potwierdzone, że obiekt jest naturalnym satelitą Plutona. O odkryciu poinformowali M. R. Showalter z SETI Institute i D. P. Hamilton z University of Maryland[3].

Nazwa księżyca pochodzi od trójgłowego psa z mitologii greckiej i została mu nadana przez Międzynarodową Unię Astronomiczną w lipcu 2013 roku[4][5]. W celu odróżnienia go od planetoidy (1865) Cerberus, nie zastosowano nazwy anglojęzycznej, lecz grecką[4]. Wcześniej księżyc nosił tymczasowe oznaczenia S/2011 (134340) 1, S/2011 P 1 lub P4[4][5][6].

Orbity znanych księżyców Plutona (HST)

Kerberos obiega Plutona po orbicie zbliżonej do okręgu o promieniu około 57,7 tysiąca km, pomiędzy orbitami Nix i Hydry, w czasie niewiele większym niż 32 dni. Jest to czwarty znany księżyc Plutona pod względem kolejności odkrycia, wielkości, a także oddalenia od tej planety karłowatej.

Księżyc ten wygląda, jakby składał się z dwóch części, prawdopodobnie powstał w wyniku złączenia się dwóch mniejszych ciał. Jego wymiary to 12 × 4,5 km. Początkowo sądzono, że jest większy – jego średnicę oceniano nawet na 30 km, zaś jego słabą widoczność tłumaczono niskim albedo. Dopiero przelot sondy New Horizons obok Plutona w lipcu 2015 roku pozwolił dokładnie określić wielkość Kerberosa. Jak się okazało, jego albedo jest zbliżone do pozostałych małych księżyców Plutona i wynosi około 0,5, co oznacza, że jego powierzchnia najprawdopodobniej pokryta jest relatywnie czystym lodem wodnym[2].


Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2015-10-26].
  2. ↑ a b c Jeden z księżyców Plutona (Kerberos) okazał się dużo mniejszy niż sądzono. W: Urania - Postępy Astronomii [on-line]. 2015-10-23. [dostęp 2015-10-26].
  3. ↑ a b M.R. Showalter, D.P. Hamilton: New Satellite of (134340) Pluto: S/2011 (134340) 1 (ang.). W: Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. International Astronomical Union, 2011-07-20. [dostęp 2011-07-20].
  4. ↑ a b c MUA: Names for New Pluto Moons Accepted by the IAU After Public Vote (ang.). iau.org, 2013-07-02. [dostęp 2013-07-08].
  5. ↑ a b Kerberos (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2015-10-26].
  6. ↑ Fourth Moon Adds to Pluto's Appeal (ang.). W: New Horizons [on-line]. The Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory, 2011-07-20. [dostęp 2015-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Planety karłowate i ich księżyce
księżyce Plutona
księżyce Haumei
księżyc Makemake
księżyc Eris
Układ Słoneczny
SłońceMerkuryWenusKsiężycZiemiaFobos i DeimosMarsCeresPas planetoidJowiszKsiężyce JowiszaSaturnKsiężyce SaturnaUranKsiężyce UranaKsiężyce NeptunaNeptunKsiężyce PlutonaPlutonKsiężyce HaumeiHaumeaS/2015 (136472) 1MakemakePas KuiperaDysnomiaErisSednaDysk rozproszonyObłok OortaSolar System XXX.png
Planety (☾ ∅)
Planety karłowate
Małe ciała
Układu Słonecznego
Planetoidy
Grupy i rodziny planetoid
Zobacz też
Obiekty
transneptunowe
Pas Kuipera
Dysk rozproszony
Obiekty odłączone
Komety
Zobacz też
powstanie i ewolucja Układu Słonecznego
ciała niebieskie
lista obiektów w Układzie Słonecznym ze względu na
Portal: Astronomia

Media użyte na tej stronie

Kerberos (moon).jpg
Four combined images of Kerberos taken by the Long Range Reconnaissance Imager (LORRI) instrument on 14 July, approximately 7 hours before New Horizons’ closest approach to Pluto and at a distance of 396 100 km from Kerberos.
Solar System XXX.png
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
Pluto moon P5 discovery with moons' orbits.jpg
This image, taken by NASA's Hubble Space Telescope, shows five moons orbiting the distant, icy dwarf planet Pluto. The newly discovered small moon, Styx (initially designated P5), is the innermost of the moons found by Hubble over the past seven years. The diagram shows that Styx is in a 58,000-mile-diameter circular orbit around Pluto that is assumed to be co-planar with the other satellites in the system. Though Charon (discovered in 1978) is an even closer moon to Pluto, some astronomers consider the Pluto-Charon pair a "double planet" because Charon's mass is 12 percent of Pluto's mass (by comparison, our Moon is 1.2 percent Earth's mass). This image was taken with Hubble's Wide Field Camera 3 on July 7. Other observations that collectively show the moon's orbital motion were taken on June 26, 27, and 29, 2012 and July 9, 2012. The new data will help scientists in their planning for the July 2015 flyby of Pluto by NASA's New Horizons spacecraft.

The original NASA image has been modified by replacing "P4" and "P5" with newer designations "Kerberos" and "Styx", respectively.