Kerry blue terrier
 Kerry blue terrier | |
| Inne nazwy | Irish Blue Terrier |
|---|---|
| Kraj pochodzenia | Irlandia[1] |
| Wymiary | |
| Wysokość | 45,5–48 cm, |
| Masa | 15–18 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI | Grupa III, sekcja 1, nr wzorca 3 |
| AKC | Terrier |
| ANKC | Grupa 2 - Terriers |
| CKC | Grupa 4 - Terriers |
| KC(UK) | Terrier |
| NZKC | Terrier |
| UKC | Grupa 7 - Terrier |
| Wzorce rasy | |
Kerry blue terrier – jedna z ras psów należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów wysokonożnych. Typ wilkowaty[2]. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
Kerry blue terier występuje w Wielkiej Brytanii od stuleci, jednakże z powodu jego początków jako psa na szczury oraz jako wszechstronnego psa zagrodowego, niewiele można znaleźć informacji o tej rasie sprzed XX wieku. Pierwsza wzmianka w literaturze pochodzi z 1847 roku, autor opisuje psa maści niebieskawo-ciemnoszarej, poznaczonego ciemniejszymi plamami i łatkami, często z podpaleniem na kufie i łapach. Czarnoniebieski irlandzki terier przeważał w hrabstwie Kerry, ale hodowano go również w innych hrabstwach. Po raz pierwszy kerry blue pojawił się na wystawach w 1913 roku, a w 1920 powstał Dublin Blue Terier Club. Kerry blue terier zaczął cieszyć się popularnością wśród irlandzkich patriotów jako rodzaj maskotki, w takim tempie, że w krótkim czasie powstały cztery kluby promujące tę rasę. Pomiędzy 1922 a 1924 rokiem kluby te zorganizowały nie mniej niż sześć wystaw i sześć prób polowych. W 1924 roku rasę tę wpisano oficjalnie do rejestrów Amerykańskiego Związku Kynologicznego[3].
Wygląd
Według standardu ustalonego przez FCI, typowy kerry blue terrier powinien być mocny, zwarty o proporcjonalnej budowie, dobrze rozwiniętym, muskularnym ciele.
Budowa
Wzorzec tej rasy przedstawia budowę poszczególnych części ciała następująco:
- Głowa – mocna, dobrze zrównoważona, z obfitą sierścią. Kufa powinna być średniej długości. Psy powinny mieć głowę silniejszą i umięśnioną bardziej niż suka.
- krawędź czołowa: bardzo lekko zaznaczona
- nos: czarny, nozdrza duże i szerokie
- zęby: równe i białe, zgryz nożycowy, dziąsła i podniebienie ciemne
- szczeki: mocne i muskularne, o mocnym uchwycie
- oczy: ciemne lub ciemnobrązowe, średnie, o bystrym wyrazie
- uszy: cienkie, nieduże, noszone z przodu wyrażające bystry, ostry wyraz teriera
- Szyja – o dobrych proporcjach, dobrze osadzona i umiarkowanie długa
- łopatki: płaskie, ustawione ukośnie, zwarte
- klatka piersiowa: głęboka, o umiarkowanej szerokości, żebra dobrze wysklepione
- grzbiet: średniej długości, poziomy, nie uniesiony ponad lędźwiami
- ogon: cienki, dobrze osadzony, noszony wesoło i prosto do góry
- Kończyny:
- przednie: z przodu proste, o mocnym kośćcu
- tylne: dobrze rozwinięte, muskularne uda, mocne stawy skokowe, pewne
- łapy: zwarte, nocne i okrągłe, pazury czarne
Cechami niepożądanymi według wzorca kerry blue terriera są:
- głowa: cieliste dziąsła
- tyłozgryz
- oczy: żółte lub wyłupiaste
- przedpiersie: wąska pierś
- grzbiet: karpiowaty lub łękowaty
- kończyny: łokcie odstające, pazury białe lub koloru kości
- wilcze pazury lub ślady po usunięciu
- chody: ciasna, krowia lub sztywna akcja tylnych kończyn
- szata: twarda, szorstka lub szczeciniasta
- maść: jakikolwiek inny kolor niż niebieski, z wyjątkiem wyżej wymienionych odstępstw
Szata i umaszczenie
Szczenięta psów tej rasy rodzą się czarne, lecz z wiekiem nabierają charakterystycznej, niebieskoszarej barwy. Sierść jest miękka, obfita i falista, wymagająca strzyżenia. Dopuszczalne umaszczenie to wszelkie odcienie niebieskiego z czarnym nalotem lub bez. Czarne, jak i rude naloty dopuszczalne są wyłącznie do 18 miesiąca życia.
Użytkowość
Podobnie jak airedale terrier, kerry blue terrier był wykorzystywany wszechstronnie. Polował na wydry w głębokiej wodzie, służył jako szczurołap oraz pies stróżujący. W Irlandii używany jako pies policyjny. Dobrze radzi sobie w agility z powodu swojej zwinności. Sprawdza się także w terapii chorych.
Zachowanie i charakter
Żywe, inteligentne i chętne do zabawy, akceptują dzieci. Przywiązują się do jednego właściciela, który musi wykazywać konsekwentne i stanowcze podejście do psów tej rasy, jednak bez stosowania fizycznych środków przymusu. W kontaktach z innymi zwierzętami potrafią być agresywne i trzeba uczyć kerry blue terriera poprawnego zachowania i wcześnie je socjalizować.
Przypisy
Bibliografia
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 112. ISBN 83-7073-122-8.
- Wielka Encyklopedia Świata OXFORD, ISBN 83-7325-540-0 (serii) Kwartalnik Klubu Teriera w Polsce
- David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.
Media użyte na tej stronie
© Hilarmont (Kempten), CC BY-SA 3.0 de
Two Kerry Blue Terrier, the left one, named Ceallach Blue Ivanhoe is on this photo about 14 years old and light grey. She have made the full color change. On the right is a about one year old Kerry Blue Terrier, called Edbrios Highlander. In this age the breed is just starting with changing the color of the coat.