Kevin Ullyett
 | |
| Państwo |  Zimbabwe |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 maja 1972 Harare |
| Wzrost | 178 cm |
| Masa ciała | 77 kg |
| Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1990 |
| Zakończenie kariery | 2009 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 107 (22 maja 2000) |
| Australian Open | 2R (2000) |
| US Open | 2R (1993) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 34 |
| Najwyżej w rankingu | 4 (31 stycznia 2005) |
| Australian Open | W (2005) |
| Roland Garros | QF (2004, 2008, 2009) |
| Wimbledon | F (2008) |
| US Open | W (2001) |
Kevin Ullyett (ur. 23 maja 1972 w Harare) – zimbabwejski tenisista, zwycięzca Australian Open 2005, US Open 2001 w grze podwójnej oraz Australian Open 2002 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Karierę zawodową rozpoczął w roku 1990, a zakończył w listopadzie 2009 roku.
W singlu największym sukcesem Ullyetta jest finał rozgrywek z roku 1999 rangi ATP World Tour w Nottingham, gdzie w meczu o tytuł przegrał z Cédricem Pioline 3:6, 5:7. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu był w maju 2000 roku na 107. miejscu.
W deblu jest Ullyett mistrzem wielkoszlemowego US Open 2001 i Australian Open 2005[1][2]. Oba tytuły wywalczył z Wayne’em Blackiem. Ponadto jest finalistą Wimbledonu 2008 (porażka wspólnie z Jonasem Björkmanem w z deblem Daniel Nestor–Nenad Zimonjić). W 2004 roku doszedł do finału rozgrywek Tennis Masters Cup, lecz w finale razem z Blackiem przegrał z Bobem i Mikiem Bryanami. Łącznie jako deblista Ullyett wygrał 34 turnieje ATP World Tour oraz 25 razy grał w finałach tych rozgrywek. Najwyższą pozycję w zestawieniu indywidualnym deblistów osiągnął pod koniec stycznia 2005 roku, będąc na 4. pozycji.
W grze mieszanej jest mistrzem Australian Open 2002 (w parze z Danielą Hantuchovą)[3]. Wspólnie z Liezel Huber awansował do finału miksta na Australian Open 2005, ale w decydującym spotkaniu lepsi okazali się Samantha Stosur i Scott Draper.
W latach 1999–2004 reprezentował Zimbabwe w Pucharze Davisa, występując głównie w deblu. W singlu pokonał m.in. Nicolasa Massú (Chile) w 1999 roku oraz Filippo Volandriego (Włochy) w 2003 roku. Łącznie zagrał w 18 meczach, wygrywając 11 (8 w deblu oraz 3 w singlu).
Ullyett 2 razy reprezentował kraj na igrzyskach olimpijskich – w Sydney (2000) i Atenach (2004). W Sydney doszedł do 2 rundy gry pojedynczej, a także odpadł w 1 rundzie gry podwójnej. Podczas zawodów w Atenach zagrał wyłącznie w deblu docierając do ćwierćfinału. W obu turniejach startował wspólnie z Wayne’em Blackiem.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 20 czerwca 1999 | Nottingham | Trawiasta |  Cédric Pioline | 3:6, 5:7 |
Gra mieszana (1–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 26 stycznia 2002 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Daniela Hantuchová |  Paola Suárez Gastón Etlis | 6:3, 6:2 |
| Finalista | 1. | 29 stycznia 2005 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Liezel Huber |  Samantha Stosur Scott Draper | 2:6, 6:2, 6–10 |
Gra podwójna (34–25)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 28 kwietnia 1996 | Seul | Twarda |  Kent Kinnear | Rick Leach Jonathan Stark | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 2 lutego 1997 | Szanghaj | Dywanowa (hala) |  Maks Mirny |  Tomas Nydahl Stefano Pescosolido | 7:6, 6:7, 7:5 |
| Zwycięzca | 2. | 26 kwietnia 1998 | Orlando | Ceglana | Grant Stafford | Michael Tebbutt Mikael Tillström | 4:6, 6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 3. | 10 maja 1998 | Coral Springs | Ceglana | Grant Stafford |  Mark Merklein Vince Spadea | 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 26 lipca 1998 | Waszyngton | Twarda | Grant Stafford | Wayne Ferreira Patrick Galbraith | 6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 20 września 1998 | Bournemouth | Ceglana |  Neil Broad | Wayne Arthurs Alberto Berasategui | 7:6, 6:3 |
| Finalista | 2. | 11 października 1998 | Bazylea | Twarda (hala) | Piet Norval | Olivier Delaître Fabrice Santoro | 3:6, 6:7 |
| Finalista | 3. | 10 stycznia 1999 | Doha | Twarda | Piet Norval | Alex O’Brien Jared Palmer | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 4. | 17 października 1999 | Wiedeń | Twarda (hala) | Piet Norval |  David Prinosil Sandon Stolle | 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 6. | 24 października 1999 | Lyon | Dywanowa (hala) | Piet Norval | Wayne Ferreira Sandon Stolle | 4:6, 7:6(5), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 7. | 14 listopada 1999 | Sztokholm | Twarda (hala) | Piet Norval | Jan-Michael Gambill Scott Humphries | 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 8. | 27 sierpnia 2000 | Long Island | Twarda | Jonathan Stark | Jan-Michael Gambill Scott Humphries | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 9. | 8 października 2000 | Hongkong | Twarda | Wayne Black | Dominik Hrbatý David Prinosil | 6:1, 6:2 |
| Zwycięzca | 10. | 12 listopada 2000 | Petersburg | Twarda (hala) |  Daniel Nestor |  Thomas Shimada Myles Wakefield | 7:6(5), 7:5 |
| Zwycięzca | 11. | 18 lutego 2001 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Wayne Black |  Jiří Novák David Rikl | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 12. | 26 sierpnia 2001 | Long Island | Twarda | Jonathan Stark | Leoš Friedl Radek Štěpánek | 6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 13. | 8 września 2001 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Wayne Black | Donald Johnson Jared Palmer | 7:6(9), 2:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 14. | 6 stycznia 2002 | Adelaide | Twarda | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan | 7:5, 6:2 |
| Zwycięzca | 15. | 3 marca 2002 | San Jose | Twarda (hala) | Wayne Black | John-Laffnie de Jager Robbie Koenig | 6:3, 4:6, 10–5 |
| Finalista | 5. | 12 maja 2002 | Rzym | Ceglana | Wayne Black | Martin Damm Cyril Suk | 5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 16. | 16 czerwca 2002 | Londyn | Trawiasta | Wayne Black |  Mahesh Bhupathi Maks Mirny | 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 17. | 18 sierpnia 2002 | Waszyngton | Twarda | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 6:3, 7:5 |
| Zwycięzca | 18. | 13 października 2002 | Lyon | Dywanowa (hala) | Wayne Black | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:4, 3:6, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 19. | 27 października 2002 | Sztokholm | Twarda (hala) | Wayne Black | Wayne Arthurs Paul Hanley | 6:4, 2:6, 7:6(4) |
| Finalista | 6. | 2 marca 2003 | Dubaj | Twarda | Wayne Black | Leander Paes David Rikl | 3:6, 0:6 |
| Zwycięzca | 20. | 4 maja 2003 | Monachium | Ceglana | Wayne Black | Joshua Eagle Jared Palmer | 6:3, 7:5 |
| Finalista | 7. | 20 lipca 2003 | Stuttgart | Ceglana |  Jewgienij Kafielnikow | Tomáš Cibulec Pavel Vízner | 6:3, 3:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 5 października 2003 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Wayne Black | Mahesh Bhupathi Maks Mirny | 3:6, 5:7 |
| Finalista | 9. | 19 października 2003 | Madryt | Twarda (hala) | Wayne Black | Mahesh Bhupathi Maks Mirny | 2:6, 6:2, 3:6 |
| Finalista | 10. | 21 marca 2004 | Indian Wells | Twarda | Wayne Black | Arnaud Clément Sébastien Grosjean | 3:6, 6:4, 5:7 |
| Zwycięzca | 21. | 4 kwietnia 2004 | Miami | Twarda | Wayne Black | Jonas Björkman Todd Woodbridge | 6:2, 7:6(12) |
| Zwycięzca | 22. | 16 maja 2004 | Hamburg | Ceglana | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 11. | 25 lipca 2004 | Indianapolis | Twarda | Wayne Black | Jordan Kerr Jim Thomas | 7:6(7), 6:7(3), 3:6 |
| Finalista | 12. | 7 listopada 2004 | Paryż | Dywanowa (hala) | Wayne Black | Jonas Björkman Todd Woodbridge | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 13. | 14 listopada 2004 | Tennis Masters Cup, Houston | Twarda | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 5:7, 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 23. | 29 stycznia 2005 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 14. | 3 kwietnia 2005 | Miami | Twarda | Wayne Black | Jonas Björkman Maks Mirny | 1:6, 2:6 |
| Finalista | 15. | 7 sierpnia 2005 | Waszyngton | Twarda | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 24. | 14 sierpnia 2005 | Montreal | Twarda | Wayne Black |  Jonatan Erlich Andy Ram | 6:7(5), 6:3, 6:0 |
| Finalista | 16. | 21 sierpnia 2005 | Cincinnati | Twarda | Wayne Black | Jonas Björkman Maks Mirny | 6:7(3), 2:6 |
| Finalista | 17. | 8 stycznia 2006 | Adelaide | Twarda | Paul Hanley | Jonatan Erlich Andy Ram | 6:7(4), 6:7(10) |
| Zwycięzca | 25. | 26 lutego 2006 | Rotterdam | Twarda (hala) | Paul Hanley | Jonatan Erlich Andy Ram | 7:6(4), 7:6(2) |
| Zwycięzca | 26. | 5 marca 2006 | Dubaj | Twarda | Paul Hanley | Mark Knowles Daniel Nestor | 1:6, 6:2, 10–1 |
| Zwycięzca | 27. | 22 maja 2006 | Hamburg | Ceglana | Paul Hanley | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:2, 7:6(8) |
| Zwycięzca | 28. | 18 czerwca 2006 | Londyn | Trawiasta | Paul Hanley | Jonas Björkman Maks Mirny | 6:4, 3:6, 10–8 |
| Finalista | 18. | 6 sierpnia 2006 | Waszyngton | Twarda | Paul Hanley | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 7:5, 3–10 |
| Finalista | 19. | 13 sierpnia 2006 | Toronto | Twarda | Paul Hanley | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 29. | 15 października 2006 | Sztokholm | Twarda (hala) | Paul Hanley |  Olivier Rochus Kristof Vliegen | 7:6(2), 6:4 |
| Zwycięzca | 30. | 13 stycznia 2007 | Sydney | Twarda | Paul Hanley | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:4, 6:7(3), 10–6 |
| Finalista | 20. | 21 maja 2007 | Hamburg | Ceglana | Paul Hanley | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 21. | 19 sierpnia 2007 | Montreal | Twarda | Paul Hanley | Mahesh Bhupathi Pavel Vízner | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 22. | 20 kwietnia 2008 | Estoril | Ceglana | Jamie Murray | Jeff Coetzee Wesley Moodie | 2:6, 6:4, 8–10 |
| Zwycięzca | 31. | 22 czerwca 2008 | Nottingham | Trawiasta |  Bruno Soares | Jeff Coetzee Jamie Murray | 6:2, 7:6(5) |
| Finalista | 23. | 6 lipca 2008 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jonas Björkman | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 6:7(12), 7:6(3), 3:6, 3:6 |
| Finalista | 24. | 17 sierpnia 2008 | Waszyngton | Twarda | Bruno Soares | Marc Gicquel Robert Lindstedt | 6:7(6), 3:6 |
| Zwycięzca | 32. | 12 października 2008 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jonas Björkman | Johan Brunström Michael Ryderstedt | 6:1, 6:3 |
| Zwycięzca | 33. | 2 listopada 2008 | Paryż | Twarda (hala) | Jonas Björkman | Jeff Coetzee Wesley Moodie | 6:2, 6:2 |
| Finalista | 25. | 29 sierpnia 2009 | New Haven | Twarda | Bruno Soares |  Julian Knowle Jürgen Melzer | 4:6, 6:7(3) |
| Zwycięzca | 34. | 25 października 2009 | Sztokholm | Twarda (hala) | Bruno Soares | Simon Aspelin Paul Hanley | 6:4, 7:6(4) |
Przypisy
- ↑ Doubles delight for Zimbabwe (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 2001-09-07].
- ↑ Black & Ullyett win doubles title (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 2005-01-29].
- ↑ Hantuchova and Ullyett capture crown (ang.). thepeninsulaqatar.com. [dostęp 2002-01-28].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Sports-reference (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2014-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 stycznia 2011)].
Media użyte na tej stronie
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Spain.svg
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
.svg)
Ullyett 2009 US Open 01.jpg
Autor: Robbie Mendelson, Licencja: CC BY-SA 2.0
Autor: Robbie Mendelson, Licencja: CC BY-SA 2.0
U.S. Open
Wednesday, Sept. 2, 2009