Kia Picanto

Kia Picanto – samochód osobowy klasy najmniejszej produkowany pod południowokoreańską marką Kia od 2003 roku. Od 2017 roku produkowana jest trzecia generacja modelu.

Pierwsza generacja

Kia Picanto I

Kia Picanto I przed liftingiem
Inne nazwy	Kia Eko Taxi Kia EuroStar Kia Morning Naza Suria Naza Picanto
Producent	Kia
Zaprezentowany	Sierpień 2011
Okres produkcji	2003 – 2011
Miejsce produkcji	Seosan Gurun Chu Lai
Poprzednik	Kia Visto
Następca	Kia Picanto II
Dane techniczne
Segment	A
Typy nadwozia	5-drzwiowy hatchback
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna 4-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	3535 mm
Szerokość	1595 mm
Wysokość	1480 mm
Rozstaw osi	2370 mm
Masa własna	836-945 kg
Zbiornik paliwa	35 l
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	157-868 l
Dane dodatkowe
Pokrewne	Hyundai Atos Hyundai Getz Hyundai i10
Konkurencja	Chevrolet Spark Citroën C1 Fiat Panda Opel Agila Toyota Aygo Volkswagen Fox

Kia Picanto I - tył

Kia Picanto I po liftingu

Kia Picanto I - tył po liftingu

chilijska Kia Morning I po drugim liftingu

Kia Picanto I została zaprezentowana po raz pierwszy w 2003 roku.

Światową premierę pierwszego w dużym zakresie samodzielnie skonstruowanego małego samochodu Kii, która odbyła się na wystawie we Frankfurcie nad Menem, poprzedziła internetowa prezentacja w sierpniu 2003 roku^[1].

Kia Picanto zastąpiła oferowany wyłącznie w Korei Południowej i Indonezji model Visto^[2], tym razem będąc pojazdem zbudowanym z myślą o rynkach globalnych. Samochód zbudowany został w oparciu o płytę podłogową bratniego Hyundaia, współdzieląc ją z większym i dłuższym hatchbackiem Getz^[3]. Charakterystycznymi cechami pierwszej generacji Kii Picanto były krągłe proporcje nadwozia z dużymi, pionowymi lampami.

Restylizacje

W 2007 roku Kia Picanto pierwszej generacji przeszła obszerną restylizację nadwozia^[4]. Zmieniony został m.in. przód pojazdu w którym zastosowano nowe, bardziej zaokrąglone reflektory, a także oblejszą atrapę chłodnicy oraz pokrywę silnika i zderzak^[5]. We wnętrzu pojazdu nieznacznie przemodelowano zestaw wskaźników, a do listy wyposażenia podstawowego wprowadzono elektryczne wspomaganie kierownicy^[6]. Zmienił się także kształt wkładów tylnych lamp, które otrzymały wypukłe, okrągłe akcenty.

We wrześniu 2009 roku pojazd przeszedł kolejną restylizację, za który odpowiedzialny był szef działu projektowego marki – Peter Schreyer. Zmianom ponownie poddano przód pojazdu, w którym zastosowano nowy wzór atrapy chłodnicy, ciemne wkłady reflektorów oraz przeprojektowany zderzak. W lusterkach zewnętrznych zamontowane zostały dodatkowe kierunkowskazy^[6]. Modernizacja objęła jedynie oferowany w Korei Południowej i Chile wariant pod nazwą Morning^[7].

Sprzedaż

Na wewnętrznym rynku Korei Południowej, a także w Chile samochód oferowano pod nazwą Kia Morning^[8]. Na Tajwanie samochód otrzymał z kolei nazwę Kia EuroStar^[9]. Ponadto, na rynku kolumbijskim pojazd oferowano w dodatkowym wariancie opracowanym z myślą o korporacjach taksówkarskich pod nazwą Kia Eko Taxi.

W Malezji produkcja pojazdu z myślą o lokalnym rynku była prowadzona przez lokalne przedsiębiorstwo Naza. Początkowo samochód nosił nazwę Naza Suria^[10], a po restylizacji - Naza Picanto^[11].

Wyposażenie

• Cool
• EX
• LX
• SLX
• Strike
• City
• Family
• Comfort
• Optimum

W zależności od wybranej wersji wyposażeniowej auto mogło być wyposażone m.in. w elektryczne wspomaganie kierownicy, zamek centralny, dwie poduszki powietrzne, system Isofix, klimatyzację manualną, światła przeciwmgłowe oraz elektryczne sterowanie szyb^[12] i elektryczne sterowanie lusterek.

Silniki

Druga generacja

Kia Picanto II

Kia Picanto II przed liftingiem
Inne nazwy	Kia Eko Taxi Kia Morning
Producent	Kia
Projektant	Peter Schreyer
Zaprezentowany	Styczeń 2011
Okres produkcji	2011 – 2017
Miejsce produkcji	Seosan Gurun Xinzhu Chu Lai Batna Karaczi
Poprzednik	Kia Picanto I
Następca	Kia Picanto III
Dane techniczne
Segment	A
Typy nadwozia	3 i 5-drzwiowy hatchback
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna 4-biegowa automatyczna CVT
Napęd	przedni
Długość	3595 mm
Szerokość	1595 mm
Wysokość	1490 mm
Rozstaw osi	2385 mm
Masa własna	840-900 kg
Zbiornik paliwa	35 l
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	200-918 l
Ładowność	495 kg
Dane dodatkowe
Pokrewne	Hyundai i10 Kia Ray
Konkurencja	Chevrolet Spark Fiat Panda Renault Twingo Škoda Citigo Toyota Aygo Volkswagen up!

Kia Picanto II - tył

Kia Picanto II 3D

Kia Picanto II 3D - tył

kolumbijska Kia Eko Taxi II

południowokoreańska Kia Morning II po liftingu

południowokoreańska Kia Morning II - tył po liftingu

Kia Picanto II została zaprezentowana po raz pierwszy w 2011 roku.

Druga generacja Picanto przeszła obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika, od podstaw powstając według nowego języka stylistycznego Kii opracowanego przez Petera Schreyera^[13].

Samochód zyskał bardziej dynamiczne proporcje, z dużymi, wysoko umieszczonymi reflektorami o obłym kształcie, a także zadartą ku górze linii nadwozia i szeroko rozstawionymi lampami tylnymi. W kabinie pasażerskiej charakterystycznym akcentem stała się dwuramienna kierownica z motywem tygrysiego nosa, wprost nawiązując do wyglądu atrapy chłodnicy^[14].

Pod kątem przestronności nadwozia, samochód stał się obszerniejszy dzięki większemu rozstawowi osi^[15]. Początkowo gama nadwoziowa składała się wyłącznie z 5-drzwiowego hatchbacka, z kolei podczas Geneva Motor Show w 2011 roku przedstawiono także wariant 3-drzwiowy charakteryzujący się bardziej zadartą ku górze linią szyb i innym wzorem zderzaków^[16]. Ponadto, pojazd odróżniała też większa atrapa chłodnicy oraz jaśniejsze wkłady reflektorów ze zmienionym układem soczewek.

Lifting

W marcu 2015 roku podczas targów motoryzacyjnych w Genewie zaprezentowana została wersja po liftingu. Zmieniony został m.in. wygląd przednich zderzaków, atrapa chłodnicy, a także delikatnie wykończenie wnętrza pojazdu^[17].

Sprzedaż

Podobnie jak poprzednik, w Korei Południowej^[18] oraz Chile^[19] samochód był oferowany pod nazwą Kia Morning. Ponadto, ofertę w Kolumbii ponownie uzupełnił wariant opracowany dla taksówkarzy pod nazwą Kia Eko Taxi^[20].

Wersje wyposażeniowe

• EX
• LX
• SE
• Si
• M
• L
• XL

Standardowe wyposażenie podstawowej wersji M obejmuje m.in. 6 poduszek powietrznych, elektryczne wspomaganie kierownicy, system ABS oraz BAS, światła do jazdy dziennej, zamek centralny z pilotem oraz komputer pokładowy.

Bogatsza wersja L dodatkowo wyposażona została m.in. w podgrzewanie i elektryczne sterowanie lusterek, elektryczne sterowanie szyb oraz radio CD/MP3. Najbogatsza wersja XL dodatkowo obejmowała m.in. wykonane w technologii LED światła do jazdy dziennej, światła przeciwmgłowe, wielofunkcyjną kierownicę, klimatyzację manualną oraz chromowane dodatki wykończeniowe^[21].

Silniki

• R3 1.0l MPI
• R3 1.0l LPGi
• R3 1.0l FFV
• R4 1.2l MPI

Trzecia generacja

Kia Picanto III

Kia Picanto III przed liftingiem
Inne nazwy	Kia Grand Eko Taxi Kia Morning Kia X-Line
Producent	Kia
Projektant	Peter Schreyer
Zaprezentowany	Styczeń 2017
Okres produkcji	od 2017
Miejsce produkcji	Seosan Gurun Batna Kaliningrad
Poprzednik	Kia Picanto II
Dane techniczne
Segment	A
Typy nadwozia	5-drzwiowy hatchback
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna 4-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	3595 mm
Szerokość	1595 mm
Wysokość	1485 mm
Rozstaw osi	2400 mm
Masa własna	860-884 kg
Zbiornik paliwa	35 l
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	255-1010 l[22]
Dane dodatkowe
Pokrewne	Hyundai i10
Konkurencja	Citroën C1 Fiat Panda Opel Karl Renault Twingo Toyota Aygo Volkswagen up!

Kia Picanto III - tył

Kia Picanto III GT-Line

Kia Picanto III X-Line

Kia Picanto III została zaprezentowana po raz pierwszy w 2017 roku.

Podobnie jak debiutująca kilka tygodni wcześniej kolejna generacja większej Rio, kolejne wcielenie Kii Picanto przyjęło ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika^[23]. Samochód zyskał bardziej agresywną stylizację i łagodniej ukształtowaną bryłę nadwozia. Pas przedni przyozdobił ponownie duży wlot powietrza w zderzaku, z kolei atrapa chłodnicy stała się węższa.

Samochód został opracowany w ramach kooperacji dwóch biur projektowych Kii w południowokoreańskim Namyang oraz niemieckim Frankfurcie nad Menem^[24]. Wykorzystano nową płytę podłogową, która otrzymała o 15 mm zwiększony rozstaw osi^[25].

Picanto X-Line

W 2017 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie zaprezentowana została uterenowiona wersja X-Line. W stosunku do normalnej wersji pojazdu podniesiony został o 15 mm prześwit oraz zamontowane zostały specjalne zderzaki i nadkola^[26]. Na rynku kolumbijskim wariant ten oferowany jest jako odrębny model w gamie, nosząc nazwę Kia X-Line^[27].

Lifting

W czerwcu 2020 roku Kia Picanto trzeciej generacji przeszła restylizację nadwozia. Samochód otrzymał przeprojektowany wzór przedniego oraz tylnego zderzaka, a także odświeżone wkłady reflektorów oraz lamp tylnych. W kabinie pasażerskiej zamontowano z kolei większy wyświetlacz zaktualizowanego systemu multimedialnego^[28].

Sprzedaż

Wzorem poprzedników, trzecia generacja Picanto w Korei Południowej^[29] oraz Chile^[30] nosi nazwę Kia Morning. Ponadto, wariant dla odbiorców taksówkarskich w Kolumbii standardowo malowany na żółto przyjął nazwę Kia Grand Eko Taxi^[31].

Wyposażenie

• M
• L
• S
• GT-Line
• GT-Line S
• X-Line

Standardowe wyposażenie podstawowej wersji M pojazdu obejmuje m.in. 6 poduszek powietrznych, system ABS i ESC, elektryczne sterowanie szyb, zamek centralny z pilotem, klimatyzację manualną, radio CD/MP3, wielofunkcyjną kierownicę, port AUX i USB oraz Bluetooth.

Bogatsza wersja L obejmuje dodatkowo m.in. klimatyzacje automatyczną, 7-calowy kolorowy ekran dotykowy systemu multimedialnego z kamerą cofania oraz 6-głośnikami, przednie reflektory i światła przeciwmgłowe typu projekcyjnego, światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED, podgrzewanie oraz elektryczne sterowanie lusterek. Najbogatsza wersja GT Line i X-Line dodatkowo wyposażona została m.in. w wyposażone w kierunkowskazy lusterka zewnętrzne składane elektrycznie, podgrzewane koło kierownicy oraz przednie fotele, skórzaną tapicerkę oraz czujniki cofania.

Opcjonalnie auto doposażyć można m.in. w system aktywnego wspomagania jazdy (AEB), system nawigacji satelitarnej oraz system bezkluczykowy^[32].

Silniki

• R3 1.0l MPI 67 KM
• R4 1.2l MPI 84 KM
• R3 1.0l T-GDI 100 KM

Przypisy