Kid Williams

Kid Williams

Jonathon Gutenko

Data i miejsce urodzenia	5 grudnia 1893 Kopenhaga
Data i miejsce śmierci	18 października 1963 Baltimore
Obywatelstwo	Dania
Wzrost	155 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	kogucia
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	205
Zwycięstwa	98
Przez nokauty	49
Porażki	19
Remisy	8

Kid Williams, właśc. Jonathon Gutenko (ur. 5 grudnia 1893 w Kopenhadze, zm. 18 października 1963 w Baltimore^[1]) – duński bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii koguciej.

Urodził się w Danii, ale w 1904 wyemigrował z rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Osiedlili się w ubogiej dzielnicy Baltimore, gdzie młody Gutenko pracował jako gazeciarz^[2].

Pierwsze walki zawodowe stoczył w 1910. Przybrał wówczas przydomek Kid Williams. Spośród pierwszych trzynastu pojedynków dziesięć wygrał przez nokaut. W styczniu 1911 został znokautowany przez George'a „K.O.” Chaneya, który wygrał z nim również na punkty w lipcu tego roku. Potem Williams rozpoczął serię zwycięskich walk lub pojedynków no decision, w których zdaniem prasy przeważnie triumfował.

Kid Williams

Ustalenie, kto był mistrzem świata w poszczególnych kategoriach wagowych, było w tym czasie skomplikowane, ponieważ nie było organizacji, która przyznawałaby tytuły mistrzowskie. Nie było również jasno określonych limitów wagowych poszczególnych kategorii. O tym, kto był uważany za mistrza, decydowało powszechne uznanie, zwłaszcza prasy. Williams po pokonaniu Charlesa Ledoux przez nokaut w 16. rundzie 15 lipca 1913 w Los Angeles ogłosił się mistrzem świata w wadze do 116 funtów^[3], mimo że powszechnie uważany za mistrza był Johnny Coulon. Williams w obronie swego tytułu znokautował w 2. rundzie Mickeya Dunna 3 października 1913 w Baltimore^[4], stoczył walkę no decision z Dickiem Loadmanem 27 listopada 1913 w Milwaukee (wygraną zdaniem prasy)^[5] i pokonał przed czasem w 7. rundzie Chicka Hayesa 6 stycznia 1914 w Baltimore^[6].

Następnie 31 stycznia 1914 w Vernon Williams znokautował w 12. rundzie Eddiego Campiego, uznawanego przez europejską organizację IBU za mistrza świata w wadze do 118 funtów^[7], a 9 czerwca tego roku w Vernon znokautował w 3. rundzie Johnny'ego Coulona^[8]. Po tych zwycięstwach był powszechnie uznawany za mistrza świata wagi koguciej, zarówno w kategorii do 116 funtów, jak i do 118 funtów.

W obronie tytułu mistrzowskiego stoczył następujące walki:

W tym czasie Williams stoczył również walkę no decision z mistrzem świata w wadze piórkowej Johnnym Kilbane (17 marca 1915 w Filadefii), zdaniem prasy przegraną. 10 września 1915 w Saint Paul został zdyskwalifikowany w 5. rundzie za zbyt niski cios w walce z Johnnym Ertle, który w następstwie tego podniósł roszczenia do tytułu mistrza świata. Williams był jednak nadal uznawany za mistrza w kategorii do 118 funtów, podczas gdy niektóre federacje stanowe uznawały Ertle'a za mistrza w wadze do 116 funtów^[14].

Williams kontynuował obronę tytułu mistrzowskiego w następujących bokserskich pojedynkach:

28 października 1915 Williams stoczył walkę no decision z „Memphis” Palem Moore, zdaniem prasy przegraną.

Stracił mistrzostwo świata, gdy 19 stycznia 1917 w Nowym Orleanie Pete Herman pokonał go na punkty po 20. rundach^[22]. Był to ich trzeci pięściarski pojedynek. W ich czwartej walce 13 czerwca tego roku (tytuł mistrzowski nie był stawką) lepszy zdaniem prasy był Herman.

Kid Williams kontynuował karierę bokserską aż do 1929. W rym czasie stoczył wiele pojedynków ze znanymi pięściarzami, takimi jak: Joe Lynch (13 marca 1917, no decision i 29 stycznia 1918, przegrana przez TKO w 4. rundzie), Johnny Ertle (17 grudnia 1917, remis i 13 sierpnia 1920, wygrana na punkty), Charles Ledoux (12 grudnia 1920, wygrana na punkty), Abe Goldstein (21 lutego 1921, no decision), Packey O’Gatty (11 maja 1921, wygrana przez TKO w 9. rundzie), Joe Dundee (4 września 1922, wygrana przez dyskwalifikację w 10. rundzie), Pancho Villa (31 lipca 1923, no decision) i Frankie Genaro 26 czerwca 1925, przegrana na punkty).

Williams nie dorobił się majątku jako bokser. Po zakończeniu kariery pracował jako taksówkarz, komiwojażer oraz hutnik. W 1934 został skazany na rok więzienia za niepłacenie alimentów, a w 1957 aresztowano go za pijaństwo. Zmarł w 1963^[2].

Został wybrany w 1996 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy^[2].

Przypisy

Bibliografia

• James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 246-247. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)
• Kid Williams, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-12]  (ang.).
• Kid Williams (John Gutenko), The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-12]  (ang.).
• Wykaz walk zawodowych Williamsa, boxrec.com [dostęp 2015-07-12]  (ang.).
• Kid WILLIAMS, Sport & Note [dostęp 2015-07-12]  (ang.).