Kiełb białopłetwy

Kiełb białopłetwy
Romanogobio albipinnatus[1]
(Lukasch, 1933)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

karpiokształtne

Rodzina

karpiowate

Rodzaj

Romanogobio

Gatunek

kiełb białopłetwy

Synonimy
  • Gobio albipinnatus Lukasch, 1933
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 LC pl.svg

Kiełb białopłetwy[3] (Romanogobio albipinnatus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Bez znaczenia gospodarczego.

Występowanie

Wody płynące Europy Środkowej i Wschodniej. W Polsce spotykany w dorzeczu Wisły i Odry[4].

Żyje stadnie w środkowym i dolnym biegu rzek, w głębszej wodzie nad dnem piaszczystym.

Charakterystyka

Dorasta do 13 cm. Ciało wrzecionowate. Ogon bocznie spłaszczony. Spodnia część głowy pozbawiona łusek. Otwór gębowy w położeniu dolnym, zaopatrzony w dwa wąsiki sięgające tylnej krawędzi oka.

Na bokach występuje rządek plamek zwężających się ku tyłowi a linia boczna jest obrzeżona ciemnymi plamkami. Na płetwie ogonowej może występować 1 lub 2 pasy słabo zaznaczonych plamek równoległych do jej krawędzi.

Ochrona

Na terenie Polski gatunek był objęty ścisłą ochroną gatunkową[5][6]. Od 2014 r. podlega ochronie częściowej [7][8].

Zobacz też

Przypisy

  1. Romanogobio albipinnatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Romanogobio albipinnatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską Gobio albipinnatus)
  4. Tomasz Heese: Kiełb białopłetwy. W: Gromadzki M. (red.): Gatunki zwierząt (z wyjątkiem ptaków) – Ryby. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, s. 218, seria: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. (pdf)
  5. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2004 nr 220 poz. 2237). [dostęp 2017-01-19].
  6. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2011 nr 237 poz. 1419). [dostęp 2015-02-02].
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2014 r., poz. 1348). [dostęp 2014-10-08].
  8. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..

Bibliografia

  • Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
  • Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
  • Romanogobio albipinnatus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 11 czerwca 2009]

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Romanogobio albipinnatus halványfoltú küllő.jpg
Autor: Zsoldos Márton, Licencja: CC BY-SA 3.0
White-finned Gudgeon (Romanogobio albipinnatus).