Kiełczyna
Artykuł | 50°39′47″N 21°15′53″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 50°36'N, 21°15'E |
- błąd | 19720 m |
Odległość | 5 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | 422[1] |
Strefa numeracyjna | 15 |
Kod pocztowy | 28-210[2] |
Tablice rejestracyjne | TSZ |
SIMC | 0788258[3] |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
50°39′47″N 21°15′53″E/50,663056 21,264722 |
Kiełczyna – wieś sołecka[4] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria[3][5].
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 757 z Opatowa do Stopnicy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Współczesne części wsi
Poniżej w tabeli 1 integralne części wsi Kiełczyna (0788258) z aktualnie przypisanym im numerem SIMC (zgodnym z Systemem Identyfikatorów i Nazw Miejscowości) z katalogu TERYT (Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju).
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0788264 | Buczyna | przysiółek |
0788270 | Gościniec | przysiółek |
0788287 | Kolonia Kiełczyna | przysiółek |
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne
W latach 70. ubiegłego wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Kiełczyny zawarty w tabeli 1.
Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada PRZYBOROWICE
- Kiełczyna
- Buczyna
- Gościniec
- Kiełczyna-Kolonia
- Kiełczyna Poduchowna
- Senderówka
- Skoczylas
- Ujazd Kiełczyński
- Buczyna — pole
- Gościniec — pole
- Góry Malanowicza — las, zarośla
- Kiełczyna-Kolonia — pole
- Mokry Smug — pole, łąka
- Nad Zapustą — pole
- Senderówka — pole
- Skoczylas — pole, las
- Ujazd Kiełczyński — pole
- Za Kościołem — pole
- Zapusta — łąka
- Zuchowiec — łąka, pole
Historia
O kościele w Kiełczynie pisał w XV w. Jan Długosz. Była to w owym czasie budowla drewniana. W 1861 r. kościół spłonął, a na jego miejsce wzniesiono nowy murowany.
W XIX w. Kiełczyna była wsią z folwarkiem należącą do gminy Malkowice. Znajdowała się tu także wieś Kiełczyna Poduchowna. W 1827 r. miejscowość miała 16 domów i 99 mieszkańców, zaś w 1880 r. 21 domów i 120 mieszkańców. Było tu 298 morg ziemi dworskiej i 131 włościańskiej. W tym samym czasie Kiełczyna Poduchowna liczyła 17 domów, 100 mieszkańców i 52 morgi ziemi włościańskiej[7].
Zabytki
- Najstarsza część cmentarza parafialnego została wpisana do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.847 z 19.10.1983)[8].
- Neoromański kościół pw. św. Mikołaja Biskupa wzniesiony w latach 1861-1869 na miejscu świątyni zniszczonej w pożarze 19 września 1861 r. Jest to budowla jednonawowa z czerwonej cegły, otynkowana wewnątrz i na zewnątrz. Na chórze znajdują się sześciogłosowe organy, które zakupiono w 1934 r. Zbudował je "organmistrz Jagodziński z Garbatki". Organy posiadają elektryczną dmuchawę oraz miech. Mają trzy głosy 8 stopowe: Bordun, Salicjonał, Pryncypał; dwa głosy 4 stopowe: Oktawa i Flet, oraz Mikstura, a także włącznik Tremolo. Kontuar (stół gry) umieszczony został w ten sposób, że osoba grająca siedzi przodem do ołtarza, a za plecami ma szafę organową.
Przypisy
- ↑ Wieś Kiełczyna w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 469 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-18].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Bogoria. Urząd Gminy Bogoria. [dostęp 2015-04-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-03-20].
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 41, 77-96.
- ↑ Kiełczyna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 39 .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022, s. 63 [dostęp 2018-02-11] .
Literatura
- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880, Tom IV, s. 39
- Diecezja Sandomierska: Parafia pod wezwaniem Świętego Mikołaja Biskupa
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Świętokrzyskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 51.4 N
- S: 50.1N
- W: 19.6 E
- E: 22 E
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Staszów County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 50.73 N
- S: 50.30 N
- W: 20.85 E
- E: 21.54 E
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Herb gminy Bogoria
Adres wydawniczy: Radom : [s.n.], 1907 (Radom : J. Trzebiński)
Opis fizyczny: 572 s., [1] k. tabl. ; 23 cm
Autor: Agnieszka Kwiecień (Nova), Licencja: CC BY-SA 4.0
Wieś Kiełczyna, powiat staszowski, Polska.
Autor: Jakub Hałun, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kościół św. Mikołaja w Kiełczynie