Kielcza
Artykuł | 50°34′3″N 18°32′30″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 50°34'5"N, 18°32'42"E, 50°33'56.84"N, 18°32'31.85"E |
- błąd | 39 m |
Odległość | 257 m |
wieś | |
Kościół pw. św. Bartłomieja | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość | 220 m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) | 1773[1] |
Strefa numeracyjna | 77 |
Kod pocztowy | 47-126[2] |
Tablice rejestracyjne | OST |
SIMC | 0505415 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() | |
Strona internetowa |
Kielcza (niem. Keilerswalde[3][4], do 1936 r. Keltsch[3]) – wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Zawadzkie, położona na lewym brzegu Małej Panwi.
W latach 1945–1954 wieś należała i była siedzibą gminy Kielcza. W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kielcza, po jej zniesieniu w gromadzie Zawadzkie.
Nazwa
W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Kelcza Scarbinu[5][6]. 4 lipca 1936 r. w miejsce nazwy Keltsch wprowadzono nazwę Keilerswalde[3]. 12 listopada 1946 r. ustalono urzędową polską nazwę miejscowości – Kielcza, określając drugi przypadek jako Kielczy, a przymiotnik – kielecki[4].
Historia
Miejscowość prawdopodobnie jest miejscem urodzenia Wincentego z Kielczy, autora hymnu Gaude Mater Polonia.
W 1910 roku w miejscowości mieszkało 1240 mieszkańców, z czego 1126 deklarowało język polski, 10 polski i niemiecki, a 101 niemiecki. W wyborach komunalnych, które odbyły się w listopadzie 1919 roku, głosowały 442 osoby, z czego 373 (ok. 84%) na polską listę, która uzyskała 11 z 12 mandatów. W czasie plebiscytu na Śląsku 581 mieszkańców opowiedziało się za Polską; za Niemcami głosowało 173 wotantów[7]. W czasie powstań śląskich miejscowość pozostawała na tyłach walk, pozostając w rękach polskich. Kilku mieszkańców zginęło jednak w szeregach powstańców śląskich – Ryszard Ogiewka, Wilhelm Pawełek, Filip Szwarc. Po podziale Górnego Śląska miejscowość przypadła Niemcom, którzy zastosowali represje wobec mieszkańców. W wyniku prześladowań do Polski zbiegło w owym czasie 233 osób[7]. W 1933 r. w miejscowości mieszkało 1486 osób, a w 1939 r. – 1766 osób[3].
Zabytki
Na listę zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa wpisane są[8][9]:
- kościół parafialny pw. św. Bartłomieja Apostoła z 1799 roku, XIX w.
- Pierwsze znazne wzmianki o kościele parafialnym pochodzą z 1376 r. oraz z 1447 r. w rejestrze świętopietrza w ramach archiprezbiteratu toszeckiego. Obecny kościół wybudowany w latach 1777–79 w stylu barokowym, konsekrowany przez bpa E. Schymońskiego w 1816 r[10].
- zbiorowa mogiła powstańców śląskich, na cmentarzu rzymsko-katolickim
- dom drewniany z 1831 r. przy ul. Dobrego Pasterza 35
- kapliczka z drugiej połowy XIX w. przy ul. Dobrego Pasterza
Odkrycia archeologiczne
W pobliżu Kielczy w 1922 lub 1923 r. podczas prac przy sadzeniu lasu odkryto skarb, w skład którego wchodziły 3 miecze z epoki brązu[11].
Edukacja
- Publiczne Przedszkole w Kielczy
- Zespół Szkolno-Gimnazjalny im. Wincentego z Kielczy w Kielczy
Sport
Klub sportowy LZS Kielcza – zawieszona działalność
Osoby związane z Kielczą
- ks. Józef Wajda
- Wincenty z Kielczy
- prof. zw. dr hab. Gerard Bieniek
- Jan Brol
Zobacz też
Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Kielczy
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 476 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c d Michael Rademacher , Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Groß-Strehlitz, www.verwaltungsgeschichte.de, 2006 [dostęp 2021-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-14] (niem.).
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, „Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis”, Breslau 1889.
- ↑ a b "Encyklopedia powstań śląskich", Instytut Śląski w Opolu, Opole 1982, str. 208–209, hasło "Kielcza"
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 120. [dostęp 2013-01-13].
- ↑ Wykaz obiektów zabytkowych nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków województwa opolskiego, 31 maja 2020, s. 183 [zarchiwizowane z adresu 2020-07-16] .
- ↑ Alfabetycznie. Diecezja Opolska, 2019. [dostęp 2021-10-24]. (pol.).
- ↑ /Nie całkiem utracony nie całkiem odnaleziony
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Kielczy
- Strona Parafii pw. Św. Bartłomieja w Kielczy
- Kielcza Wincentego – źródło: Gazeta Wyborcza Opole.
- Kielcz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 34 .
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: Tymek1988, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Opole Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.2778 N
- S: 49.942 N
- W: 16.8461 E
- E: 18.8073 E
Autor: MonikaS, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Kielcza - rzymskokatolicki kościół parafialny p.w. św. Bartłomieja, 1799, XIX
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Strzelce County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 50.72 N
- S: 50.34 N
- W: 18.06 E
- E: 18.64 E