Kierzkowscy herbu Krzywda
Kierzkowscy (vel Kieszkowscy) herbu Krzywda – staropolski ród szlachecki wywodzący się z Kierzkowa w Ziemi Radomskiej. Notowany już na początku XV wieku[1].
Historia rodu
Geneza i linie
Bartosz Paprocki w swoim dziele Herby rycerstwa polskiego na pięcioro ksiąg rozdzielone wymienia ten ród już w wieku XVI jako dom starodawny[2] i licznie rozrodzony[3].
W kolejnych wiekach ród podzielił się na wiele linii, z których część pozostała w Ziemi Radomskiej, część przeniosła do Wielkopolski, Małopolski, na Wileńszczyznę, do Warszawy, oraz w okolice Lwowa. Kierzkowscy w swojej historii osiągali liczne urzędy i funkcje od powiatowych, jak komornik graniczny, czy subdelegat po funkcje poselskie[4].
Kierzkowscy herbu Krzywda są głównym rodem noszącym to nazwisko w Polsce. Ród żyje do dziś, a jego liczni potomkowie mieszkają w różnych partiach Polski, głównie na Mazowszu i w Wielkopolsce[5].
Urzędnicy, żołnierze i elektorzy królewscy I Rzeczypospolitej
Jerzy Odrowąż-Pieniążek w spisie rycerstwa walczącego w Odsieczy Wiedeńskiej 1683 wymienia trzech członków rodu: Aleksandra, Jana i Mikołaja[6].
Oswald Pietruski w spisie elektorów królewskich Augusta II Mocnego wymienia Bartłomieja, dwóch Franciszków, trzech Łukaszów, Macieja i Walentego Kierzkowskich, a także Stanisława i Tomasza Kieszkowskich, oraz Jana Kieszkowskiego, elektora Stanisława Augusta Poniatowskiego[7].
W Herbarzu szlachty polskiej Seweryna Uruskiego wymienieni zostali m.in.[2] :
- Wszebor Kierzkowski - subdelegat radomski notowany w 1662 roku;
- Jan Kieszkowski - komornik graniczny sandomierski notowany w 1704 roku;
- Kazimierz Kieszkowski, syn Jana - podczaszy bracławski notowany w 1725 roku;
- Jan Kieszkowski, syn Kazimierza - komornik graniczny chęciński, elektor Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku;
- Józef Kierzkowski - podstarości radziejowski notowany 1783 roku;
- Bartłomiej Kierzkowski - viceregent grodzki radziejowski 1789-1793.
Dostojnicy kościelni
- Tomasz Kierzkowski - kanonik warszawski, proboszcz kozłowski notowany w 1692;
- Walenty Kierzkowski - kanonik warszawski notowany w 1702 roku;
- Mikołaj Stanisław Kierzkowski - opat lubiński 1779 roku
- Wojciech Kierzkowski - opat nieświeski 1780 roku.
W Radomiu przy ulicy Żeromskiego znajduje się Pałac Kierzkowskich zbudowany przez Jana Nepomucena Kierzkowskiego- radomskiego przedsiębiorcę i potentata.
W 2009 roku w Jankowie Zaleśnym odbył się "Pierwszy Zjazd Rodziny Kierzkowskich herbu Krzywda"[5].
Przedstawiciele rodu
- Marcin Kierzkowski – rycerz gwardii przybocznej Jana Olbrachta i Aleksandra Jagiellończyka;
- Jakub Filip Kierzkowski – oficer Wojska Polskiego, uczestnik wojny 1792, Insurekcji Kościuszowskiej, wojen napoleońskich, oraz Powstania Listopadowego, pamiętnikarz;
- Jakub Kierzkowski - oficer Wojska Polskiego, kawaler Złotego Krzyża Orderu Wojennego Virtuti Militari, oficer 2 pułku piechoty Księstwa Warszawskiego;
- Alexandre-Édouard Kierzkowski – kanadyjski żołnierz, inżynier i polityk polskiego pochodzenia;
- Henryk Kieszkowski – ziemianin, współzałożyciel i dyrektor Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie, poseł na Sejm Krajowy Galicji;
- Stanisław Kieszkowski (1772–1842) – właściciel ziemski, członek Stanów Galicyjskich;
- Stanisław Kieszkowski (1841–1910) – polski urzędnik, powstaniec styczniowy;
- Witold Kieszkowski – historyk sztuki, archeolog, konserwator zabytków;
- Janusz Kieszkowski – oficer Wojska Polskiego, architekt, zamordowany w Katyniu.
Majątki należące do rodu
Czarna, Hruszatyce, Łuka Mała, Kierzków, Kiedrzyn, Kroczów Większy, Rosochate, Sanoczany, Smoszew, Tarnawa[1].
Inne rody o tym nazwisku
Licznym rodem są również Kierzkowscy herbu Jastrzębiec, wywodzący się Kierzek pod Tykocinem na Podlasiu, notowani od XV wieku.
Historycznie notowani byli również Kierzkowscy herbu Pobóg w Wielkopolsce (być może gałąź Kierzkowskich herbu Krzywda) i herbu Sas notowani w Galicji[2].
Przypisy
- ↑ a b Boniecki A. Herbarz polski, T.10., Warszawa, 1907 s.57
- ↑ a b c Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej., T.6, Warszawa 1909, s. 328-331
- ↑ Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane A.D. 1584 wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków, Wydawnictwo Biblioteki Polskiej 1858 s. 442
- ↑ Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845 t. 5 s. 85
- ↑ a b Przygodzickie Wieści Gminne, przygodzice.za.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Odrowąż-Pieniążek J. Rycerstwo polskie w wyprawie wiedeńskiej pod wodzą króla Jana III Sobieskiego w roku 1683, Warszawa 1933
- ↑ Pietruski Oswald. Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski., Lwów-Bochnia, 1845, s.146
Media użyte na tej stronie
Autor: Tadeusz Gajl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb Siennickich, from English Wiki, Herb Antosow, from Polish Wiki