Kihnu (wyspa)

Kihnu
Ilustracja
Wybrzeże Kihnu
Kontynent

Europa

Państwo

 Estonia

Akwen

Morze Bałtyckie

Powierzchnia

16,4[1] km²

Populacja 
• liczba ludności


510[2]

Położenie na mapie Estonii
Ziemia58°08′04,09″N 24°00′23,40″E/58,134470 24,006500
Latarnia na wyspie Kihnu
Kobiety z Kihnu ubrane w tradycyjne stroje

Kihnu – niewielka wyspa w Zatoce Ryskiej należąca do Estonii.

W 2003 roku przestrzeń kulturowa Kihnu została proklamowana Arcydziełem Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości a w 2008 roku wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO

Geografia

Wyspa leży na Morzu Bałtyckim w Zatoce Ryskiej. Z powierzchnią 16,4 km² jest siódmą co do wielkości wyspą Estonii[1]. Ma 7km długości i 3,3km szerokości a jej linia brzegowa liczy 36,2km[1]. Wybrzeże Kihnu jest niskie i kamieniste. Powierzchnia płaska z najwyższym wzniesieniem sięgającym 8,5 m n.p.m.[1]

Na wyspie panuje klimat morski, średnia roczna temperatura wynosi +5,5°C, a średnia temperatura lipca to +17°C[1]. Średnia roczna prędkość wiatru przewyższa 6 m/s[1].

Administracyjnie wyspa leży w prowincji Parnawa, a jej cztery osady: Linaküla, Rootsiküla, Sääre i Lemsi tworzą gminę Kihnu[1].

W leżącej na wschodzie wyspy Lemsi znajduje się port zapewniający główne połączenie z lądem[1]. W Sääre znajdują się: siedziba władz lokalnych, szpital, szkoła, muzeum regionalne z wystawą poświęconą kapitanowi Kihnu Jõnnowi (1848–1913) i pracami malarza Jaana Oada (1899–1984)[3], kościół i centrum kultury z biblioteką[1]. W Linaküli, w północnej części wyspy, zlokalizowane są: poczta i sklepy[1]. W Rootsiküla, na południu wyspy, znajduje się kamień upamiętniający kapitana Jõnna, stacja meteorologiczna i wybudowana w 1865 roku latarnia morska Kihnu[1][4].

W 2014 roku na wyspie mieszkało 510 osób[2].

Historia

Ślady pierwszej działalności ludzkiej na wyspie pochodzą z epoki kamienia[5]. Pierwsi osadnicy pojawili się najprawdopodobniej po pierwszym powstaniu ludowym w 1343 roku – powstaniu w noc św. Jerzego[5]. Pierwsza pisemna wzmianka o wyspie (Kyne) pochodzi z 1386 roku[5]. Należała wówczas do Biskupstwa Saare-Lääne. W późniejszych czasach wielokrotnie zmieniała właścicieli. Od roku 1562 należała do Danii. W 1565 roku duński król Magnus Inflancki scedował wyspę Unii polsko-litewskiej, w zamian otrzymując część Saremy. Polacy mieli wyspę w posiadaniu do roku 1600 (z przerwą w latach 1575–1582, kiedy to wyspa należała do Rosji). W 1600 wyspa przeszła we władanie Szwecji (w latach 1627–1680 wyspa była własnością prywatną[4]), a w 1710 roku Imperium Rosyjskiego.

Kultura

Przez lata izolowanej egzystencji wyspiarze wytworzyli i zachowali unikatową kulturę, której bliżej do krajów skandynawskich, niż kontynentalnej Estonii. Przejawia się ona w miejscowej gwarze, zwyczajach, legendach (przez niektórych określanych jako sagi), ludowych pieśniach oraz charakterystycznych strojach (pasiaste, żabotowe spódnice).

Kultura Kihnu ukształtowała się pod wpływem morza – mężczyźni wychodzili w morze łowić ryby i polować na foki, a kobiety podczas ich długich nieobecności zajmowały się prowadzeniem domu i gospodarstw[6], co ukształtowało kulturę matriarchalną[3].

Kobiety pielęgnowały tradycje – pieśni runicznych, ceremonii i obrzędów oraz rękodzielnictwa[6]. Śpiew stał się integralnym elementem wspólnej pracy i obchodów świąt religijnych, m.in. wigilii św. Jana, św. Katarzyny i Bożego Narodzenia[6]. Do dnia dzisiejszego kobiety tkają ręcznie na krosnach tradycyjne wełniane dzianiny, z których szyją stroje ludowe; z wełny dziergają rękawiczki, pończochy i bluzki, często w jasnych kolorach i jaskrawe paski, które zdobią dodatkowo haftami[6]. Wiele ze wzorów nawiązuje do estońskich mitów i legend[3]. Kobiety w dalszym ciągu noszą tradycyjne pasiaste spódnice z fartuchami na co dzień[3].

W 2003 roku przestrzeń kulturowa Kihnu została proklamowana Arcydziełem Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości a w 2008 roku wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO[6].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k Kihnu Vald: Kihnu saarest (est.). [dostęp 2015-04-12].
  2. a b Statistics Estonia: POPULATION, 1 JANUARY by Administrative unit or type of settlement, Sex, Year and Age – ..Kihnu rural municipality (ang.). [dostęp 2015-04-12].
  3. a b c d Kultura wyspy Kihnu (pol.). W: Visitestonia.com [on-line]. [dostęp 2015-04-12].
  4. a b Eestigiid.ee: Kihnu vald (est.). [dostęp 2015-04-12].
  5. a b c Kihnu Vald: Varasem ajalugu (est.). [dostęp 2015-04-12].
  6. a b c d e UNESCO ICH: Kihnu cultural space (ang.). [dostęp 2015-04-11].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Dark Green 004040 pog.svg
Autor: One Salient Oversight, Licencja: CC0
modded File:Blue pog.svg
Kihnu Virve - Laulupidu 2009.jpg
Autor: Olev Mihkelmaa, Licencja: CC BY-SA 2.0
Estonian folk musician Kihnu Virve (Virve Köster) with the Song and Dance Celebration flame, 2009.
Kihnu mererand.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Siim (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0

Photo: Siim Sepp, 2003.

Seashore of Kihnu.
Kihnu tuletorn 2008.jpg
Autor: Tuderna, Licencja: CC BY 3.0
Kihnu tuletorn