Kiki Bertens
_(48521869636).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 grudnia 1991 |
| Wzrost | 182 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny | 2009 |
| Zakończenie kariery | 2021 |
| Trener | |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 10 WTA, 7 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 4 (13 maja 2019) |
| Australian Open | 4R (2020) |
| Roland Garros | SF (2016) |
| Wimbledon | QF (2018) |
| US Open | 3R (2018, 2019) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 10 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 16 (16 kwietnia 2018) |
| Australian Open | QF (2015) |
| Roland Garros | QF (2016) |
| Wimbledon | 3R (2018) |
| US Open | 3R (2015, 2017) |
| Strona internetowa | |
Kiki Bertens (ur. 10 grudnia 1991 w Wateringen) – holenderska tenisistka.
Kariera tenisowa
Karierę sportową rozpoczęła w sierpniu 2006 roku, biorąc udział w turnieju ITF we Vlaardingen. Wystąpiła tam dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów i osiągnęła drugą rundę, pokonując w pierwszej Irynę Buriaczok. W 2007 roku wygrała kwalifikacje w holenderskim Alkmaar, ale w pierwszej rundzie turnieju głównego przegrała z Olgą Brózdą. Rok później w Brukseli, w parze z Nicolette van Uitert, dotarła do półfinału gry podwójnej, a potem, w Eschende, do półfinału gry pojedynczej.
Przełomowym w karierze był rok 2009. W czerwcu, w Apeldoorn, dotarła do finału singla, pokonując między innymi w ćwierćfinale Claudine Schaul z Luksemburga. W finale przegrała z Francuzką Nathalie Piquion. W lipcu, w parze z Quirine Lemoine, wygrała swój pierwszy turniej deblowy w Bree, a do końca roku wygrała jeszcze cztery podobne turnieje. Również w singlu odniosła pierwsze zwycięstwa, wygrywając turnieje w Almere i w Antalyi. W sumie w karierze wygrała siedem turniejów singlowych i jedenaście deblowych rangi ITF.
W kwietniu 2012 roku po raz pierwszy sięgnęła po tytuł w grze singlowej. W rozgrywkach cyklu WTA w marokańskim Fezie pokonała w finale Hiszpankę Laurę Pous Tió 7:5, 6:0[1]. Sukces pozwolił jej na wejście do pierwszej setki światowego rankingu, na miejsce 92. W 2012 roku wygrała kwalifikacje do wielkoszlemowego turnieju French Open, w których pokonała Annikę Beck, Olgę Puczkową oraz Mădălinę Gojneę i po raz pierwszy w karierze awansowała do turnieju głównego tej rangi. W pierwszej rundzie trafiła na Amerykankę Christinę McHale, z którą przegrała w trzech setach i odpadła z dalszych rozgrywek.
Sezon 2013 rozpoczęła od ćwierćfinału w Auckland. W Paryżu w meczu półfinałowym przeciw Sarze Errani skreczowała przy stanie 0:5. Kolejne ćwierćfinały osiągnęła w Acapulco i Marrakeszu.
W sezonie 2014 osiągnęła w grze pojedynczej czwartą rundę French Open, w której uległa Andrei Petković 6:1, 2:6, 5:7.
W 2015 roku Holenderka zanotowała półfinał w ’s-Hertogenbosch. W styczniu razem z Johanną Larsson zwyciężyły w zawodach deblowych rozgrywanych w Hobart, w finale pokonując Witaliję Djaczenko i Monikę Niculescu 7:5, 6:3. Pół roku później w Båstad, ponownie w parze z Larsson, wygrały w meczu mistrzowskim 7:5, 6:4 z deblem Tatjana Maria–Olha Sawczuk.
W styczniu 2018 roku wygrała turniej deblowy w Brisbane. Wiosną na nawierzchni ziemnej triumfowała w Charleston i doszła do finału w Madrycie. W sierpniu zdobyła tytuł w karierze w Cincinnati. Następnie była najlepsza w Seulu. Wskutek kontuzji pleców Simony Halep po raz pierwszy zakwalifikowała się do kończącego sezon WTA Finals; dotarła w nim do półfinału, w którym przegrała w trzech setach z Eliną Switoliną.
Życie prywatne
30 listopada 2019 poślubiła swojego fizjoterapeutę Remko de Rijke. 3 kwietnia 2022 urodziła syna, Matsa.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | Q2 | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | 2R | 4R | A | 0 / 8 | 7 – 8 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | Q1 | 1R | 1R | 4R | 1R | SF | 2R | 3R | 2R | 4R | 1R | 0 / 10 | 15 – 10 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 2R | 1R | Q1 | 1R | 3R | 1R | QF | 3R | NH | 1R | 0 / 8 | 9 – 8 | ||||||||||
| US Open | A | A | A | Q1 | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | 3R | A | 0 / 8 | 6 – 8 | |||||||||||
| Ranking na koniec roku | 973 | 569 | 230 | 184 | 63 | 87 | 69 | 101 | 22 | 31 | 9 | 9 | 9 | 0 / 34 | 37 – 34 | |||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | QF | 1R | 2R | 1R | A | A | A | 0 / 6 | 4 – 6 | |||||||||||
| French Open | A | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | QF | 3R | 3R | A | A | A | 0 / 6 | 7 – 6 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 3R | A | NH | 1R | 0 / 5 | 3 – 5 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 3R | 2R | 3R | 2R | A | A | 0 / 7 | 7 – 7 | ||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 1008 | 519 | 312 | 195 | 296 | 326 | 251 | 38 | 37 | 19 | 43 | 178 | 116 | 0 / 24 | 21 – 24 | ||||||||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | NH | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||
| 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| WTA Elite Trophy | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 15 (10–5)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 28 kwietnia 2012 | Fez | Ceglana |  Laura Pous Tió | 7:5, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 2. | 21 maja 2016 | Norymberga | Ceglana |  Mariana Duque Mariño | 6:2, 6:2 |
| Finalistka | 1. | 17 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana |  Viktorija Golubic | 6:4, 3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 27 maja 2017 | Norymberga | Ceglana |  Barbora Krejčíková | 6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 4. | 23 lipca 2017 | Gstaad | Ceglana |  Anett Kontaveit | 6:4, 3:6, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 5. | 8 kwietnia 2018 | Charleston | Ceglana |  Julia Görges | 6:2, 6:1 |
| Finalistka | 2. | 12 maja 2018 | Madryt | Ceglana | Petra Kvitová | 6:7(6), 6:4, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 6. | 18 sierpnia 2018 | Cincinnati | Twarda |  Simona Halep | 3:6, 7:6(6), 6:2 |
| Zwyciężczyni | 7. | 23 września 2018 | Seul | Twarda |  Ajla Tomljanović | 7:6(2), 4:6, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 3 lutego 2019 | Petersburg | Twarda (hala) |  Donna Vekić | 7:6(2), 6:4 |
| Zwyciężczyni | 9. | 11 maja 2019 | Madryt | Ceglana | Simona Halep | 6:4, 6:4 |
| Finalistka | 3. | 16 czerwca 2019 | Rosmalen | Trawiasta |  Alison Riske | 6:0, 6:7(3), 5:7 |
| Finalistka | 4. | 28 lipca 2019 | Palermo | Ceglana | Jil Teichmann | 6:7(2), 2:6 |
| Finalistka | 5. | 27 października 2019 | Zhuhai | Twarda (hala) |  Aryna Sabalenka | 4:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 10. | 16 lutego 2020 | Petersburg | Twarda (hala) |  Jelena Rybakina | 6:1, 6:3 |
Gra podwójna 16 (10–6)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 17 stycznia 2015 | Hobart | Twarda |  Johanna Larsson |  Witalija Djaczenko Monica Niculescu | 7:5, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 19 lipca 2015 | Båstad | Ceglana | Johanna Larsson | Tatjana Maria Olha Sawczuk | 7:5, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 27 września 2015 | Seul | Twarda | Johanna Larsson | Lara Arruabarrena Andreja Klepač | 6:2, 3:6, 6–10 |
| Finalistka | 2. | 27 lutego 2016 | Acapulco | Twarda | Johanna Larsson | Anabel Medina Garrigues Arantxa Parra Santonja | 0:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 21 maja 2016 | Norymberga | Ceglana | Johanna Larsson |  Shūko Aoyama Renata Voráčová | 6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 4. | 16 października 2016 | Linz | Twarda (hala) | Johanna Larsson | Anna-Lena Grönefeld Květa Peschke | 4:6, 6:2, 10-7 |
| Zwyciężczyni | 5. | 22 października 2016 | Luksemburg | Twarda (hala) | Johanna Larsson | Monica Niculescu Patricia Maria Țig | 4:6, 7:5, 11-9 |
| Zwyciężczyni | 6. | 7 stycznia 2017 | Auckland | Twarda | Johanna Larsson |  Demi Schuurs Renata Voráčová | 6:2, 6:2 |
| Finalistka | 3. | 17 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Demi Schuurs |  Dominika Cibulková Kirsten Flipkens | 6:4, 4:6, 6-10 |
| Zwyciężczyni | 7. | 23 lipca 2017 | Gstaad | Ceglana | Johanna Larsson | Viktorija Golubic Nina Stojanović | 7:6(4), 4:6, 10-7 |
| Zwyciężczyni | 8. | 24 września 2017 | Seul | Twarda | Johanna Larsson |  Luksika Kumkhum Peangtarn Plipuech | 6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 9. | 15 października 2017 | Linz | Twarda (hala) | Johanna Larsson | Nateła Dzałamidze Xenia Knoll | 3:6, 6:3, 10-4 |
| Finalistka | 4. | 29 października 2017 | Singapur | Twarda (hala) | Johanna Larsson |  Tímea Babos Andrea Hlaváčková | 6:4, 4:6, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 10. | 6 stycznia 2018 | Brisbane | Twarda | Demi Schuurs | Andreja Klepač María José Martínez Sánchez | 7:5, 6:2 |
| Finalistka | 5. | 16 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta | Kirsten Flipkens | Elise Mertens Demi Schuurs | 3:3 krecz |
| Finalistka | 6. | 12 stycznia 2020 | Brisbane | Twarda | Ashleigh Barty |  Hsieh Su-wei Barbora Strýcová | 6:3, 6:7(7), 8–10 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze pojedynczej
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2018 | Półfinał | Elina Switolina | 5:7, 7:6(5), 4:6 |
| 2019 | Faza grupowa (zawodniczka rezerwowa) | Ashleigh Barty Belinda Bencic | 3:6, 6:3, 6:4 5:7, 0:1 krecz |
W grze podwójnej
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2017 | Finał | Johanna Larsson | Tímea Babos Andrea Hlaváčková | 6:4, 4:6, 5–10 |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
W grze pojedynczej
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2016 | Faza grupowa | Elina Switolina Jelena Wiesnina | 6:2, 4:6, 2:6 4:6, 6:7(5) |
| 2019 | Finał | Aryna Sabalenka | 4:6, 2:6 |
Finały turniejów ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 06/09/2009 | Almere | ITF | 10 000 | ziemna | Angelique Van Der Meet | 6:2, 6:4 |
| 2. | 04/10/2009 |  Antalya | ITF | 10 000 | ziemna | Nanuli Pipija | 6:2, 6:2 |
| 3. | 27/06/2010 | Rotterdam | ITF | 10 000 | ziemna | Danielle Harmsen | 6:4, 6:2 |
| 4. | 14/08/2011 | Koksijde | ITF | 25 000 | ziemna |  Elica Kostowa | 6:2, 6:1 |
| 5. | 11/03/2012 |  Irapuato | ITF | 25 000 | twarda | Jarosława Szwiedowa | 6:4, 2:6, 6:1 |
| 6. | 25/03/2012 |  Bath | ITF | 25 000 | twarda | Annika Beck | 6:4, 3:6, 6:3 |
| 7. | 09/08/2015 | Koksijde | ITF | 25 000 | ziemna |  Myrtille Georges | 3:6, 6:2, 6:3 |
Przypisy
- ↑ Kiki Caps Dream Week, Wins First WTA Title (ang.). wtatennis.com, 2012-04-28. [dostęp 2012-04-28].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-10-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-21] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
.svg)
